Οι πολλές πυρκαγιές που κατέκαψαν κι αυτό το καλοκαίρι μεγάλες εκτάσεις δασών, έρχονται να αποκαλύψουν για άλλη μια φορά τη δασοκτόνα πολιτική που ακολουθείται στη χώρα από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Η σκυτάλη της εμπορευματοποίησης των δασών δόθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ και τα αποτελέσματα είναι ακριβώς τα ίδια. Οι εμπρησμοί και οι καταστροφές των δασών συνεχίζονται και οι πυρκαγιές δίνουν και παίρνουν σε περιοχές που έχουν οικονομική - τουριστική αξία. Τελευταίο τραγικό παράδειγμα η Χαλκιδική.

Παράλληλα για άλλο ένα καλοκαίρι φάνηκε η ανυπαρξία μέτρων προστασίας των δασών και ουσιαστικής πρόληψης των πυρκαγιών. Ξαναφάνηκαν οι μεγάλες ελλείψεις σε μέσα και προσωπικό. Ολα αυτά μπορεί να πει κανείς, ότι δεν είναι τυχαία. Είναι τα αποτελέσματα της ακολουθούμενης πολιτικής των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κυβερνήσεων που στα λόγια προπαγανδίζουν κάθε χρόνο τη δήθεν ετοιμότητά τους για την πυροπροστασία, αλλά στην πράξη πάντα άλλα συμβαίνουν. Τα δάση καίγονται και ξανακαίγονται ως αποτέλεσμα της πολιτικής, που τα εμπορευματοποιεί και τα παραδίδει στις κερδοσκοπικές ορέξεις των καταπατητών και των μεγάλων επιχειρηματιών. Και σε τοπικό επίπεδο την πολιτική της εμπορευματοποίησης των δασών στηρίζουν και οι νομάρχες και δήμαρχοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Η συνενοχή των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ φάνηκε, κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος, από την ψήφιση του άρθρου 24, που έδωσε νέα ώθηση για την εμπορευματοποίηση των δασών και την περαιτέρω αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Με βάση το άρθρο 24, το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον αντιδασικό νόμο του 2003. Η ΝΔ τότε είχε καταψηφίσει, για καθαρά λόγους δημιουργίας εντυπώσεων. Γιατί μόλις έγινε κυβέρνηση άρχισε να εφαρμόζει κατά γράμμα τον αντιδασικό αυτό νόμο και να βγάζει επίσης και σχετικές εφαρμοστικές εγκυκλίους. Με λίγα λόγια, με το νόμο του ΠΑΣΟΚ η κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει σε μια πολιτική ολικής παράδοσης του δασικού πλούτου της χώρας στο μεγάλο κεφάλαιο. Παράδοση που θα ενισχυθεί με την προετοιμαζόμενη συνταγματική αναθεώρηση, αφού αυτή περιλαμβάνει το άρθρο 24, ενώ ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ έχει ήδη αναγγείλει ότι δεν είναι όλα τα δάση δάση, επειδή κάποτε ήταν. Κι εκτός αυτών ήρθε μέσα στο κατακαλόκαιρο ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για να νομιμοποιηθούν κάπου 3.000.000 στρέμματα καταπατημένων εκτάσεων! Μια τέτοια πολιτική γιατί να μην οπλίσει τα χέρια των εμπρηστών - καταπατητών;

Μπρος σ' αυτή την κατάσταση επιβάλλεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να αγωνιστούν για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος. Επιβάλλεται να διεκδικήσουν Δασικό Κτηματολόγιο με κριτήριο ότι το Δημόσιο έχει την κυριότητα των δασών και δασικών εκτάσεων, να δοθεί βάρος στην πρόληψη με την ενίσχυση των υποδομών αντιπυρικής προστασίας, να υπάρξει σχεδιασμός των χρήσεων γης και να μη γίνει καμία παραχώρηση δασών και δασικών εκτάσεων σε ιδιωτικά συμφέροντα. Επιβάλλεται να συνδέσουν τις διεκδικήσεις τους για μέτρα προστασίας με την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εμπορευματοποιεί τα δάση και συνολικά τη γη. Για να σταματήσει οριστικά η γη να είναι εμπόρευμα.