Τηλεόραση, λέει, ζήτησε ο πρωθυπουργός από την εντατική. Εμείς βέβαια δεν μπορούμε να ελέγξουμε την ορθότητα της πληροφορίας, και εδώ που τα λέμε ούτε και μας ενδιαφέρει. Πάντως, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε δυο τινά.

Το πρώτο, το φαιδρό μέρος, το ενδεχόμενο να πληροφορηθεί ο Α. Παπανδρέου - την ώρα που στο ΠΑΣΟΚ ρίχνουν τον "παπά" ποιος θα πάει να του μιλήσει - τα όσα τεκταίνονται περί την πρωθυπουργική καρέκλα του από την τηλεόραση... Το δεύτερο είναι και το τραγικό. Μιλάμε για την τραγωδία που παράγει η ευτέλεια. Και η τραγωδία είναι να δει ο πρωθυπουργός τον ξεπεσμό που περιβάλλει την όλη υπόθεση "Ωνασειο - διαδοχή". Εναν ξεπεσμό που αναπαράγεται από την τηλεόραση, και που είναι βέβαιο πως αν αναγκαστεί να την αντιμετωπίσει ο ασθενής πρωθυπουργός, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι όλες οι προσπάθειες των γιατρών θα έχουν πάει... στράφι.

Αλλωστε είμαστε οι πάντες γνώστες των "θανατηφόρων" ιδιοτήτων του ιδιωτικού τηλεοπτικού μας βίου.