• Ο ξυλοδαρμός των ναυτεργατών και η στρατοπέδευση των Ειδικών Δυνάμεων στα λιμάνια της χώρας πραγματοποιείται με φόντο τις δηλώσεις του Γιαννόπουλου. Δηλώσεις - εντολές από τον υπουργό Δικαιοσύνης προς τους... ανεξάρτητους εισαγγελείς να πιάσουν δουλιά, για το αλυσόδεμα των αγροτών που θα τολμήσουν να ξανασηκώσουν κεφάλι.
• Οι καταδίκες των ξωμάχων που μπλοκάρισαν για 25 μερόνυχτα, με τον μεγαλειώδη και αξιοπρεπή αγώνα τους, την κυβερνητική αναλγησία συνοδεύονται από πρωθυπουργικές κραυγές ότι θα παταχτεί "η αντιδημοκρατική νοοτροπία" όσων δεν υποτάσσονται στην εξαθλίωσή τους!

Και όλα αυτά, τη στιγμή που δεν υπάρχει σχεδόν κανένας κοινωνικός χώρος που να μην βρίσκεται σε αναβρασμό λόγω της κυβερνητικής αδιαλλαξίας. Σε μια περίοδο που εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι, επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες, εκπαιδευτικοί, ναυτεργάτες, δεν αρκούνται στην καταδίκη του αντιλαϊκού δογματισμού των "εκσυγχρονιστών", αλλά οργανώνονται για να μετατρέψουν την αγωνία τους, το "φτάνει πια", το "δεν πάει άλλο", σε διεκδίκηση λύσεων στα προβλήματα που τους γεννά η πολιτική που τους "πνίγει".

***

Αυτή η απόλυτη ταύτιση του λεκτικού τραμπουκισμού με τον ανοιχτό αυταρχισμό είναι αναπόφευκτη για την κυβέρνηση. Αποτελεί το τελευταίο της καταφύγιο. Το τελευταίο της όπλο για το πέρασμα της πολιτικής της. Γιατί μόνο οι μέθοδοι της τρομοκρατίας και της καταστολής. Μόνο η ποινικοποίηση των λαϊκών αγώνων και ο χυδαίος "τσαμπουκάς" των κατόχων των μηχανισμών του κράτους, μπορούν να αποτελέσουν "σύμμαχο" μιας τέτοιας τρομοκρατικής πολιτικής. Μιας πολιτικής που εγγυάται στο λαό τον τρόμο για το σήμερα και το αύριο. Ιδιοι είναι οι λόγοι που ωθούν την κυβέρνηση σε έναν αντικομμουνισμό περασμένων δεκαετιών, όπως αυτός που, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός του της Γεωργίας, "κατέθεσαν" χτες στη Βουλή, κατά την αναζήτηση των"δακτύλων" και των "υποκινητών" εκείνων των... ολίγων (!) που διαμαρτύρονται....

***

Ομως το ξέρουν. Το ξέρουν ότι είναι πολύ μικροί για να τα βάλουν με τους παραγωγούς του πλούτου. Το ξέρουν ότι ο λαός δεν τους μοιάζει. Δεν είναι σαν εκείνους που έχουν μάθει να λένε "ευχαριστώ" στους αφέντες τους, των πολυεθνικών και των Λευκών Οίκων. Οι άνθρωποι του μόχθου δεν είναι ραγιάδες, δεν είναι δούλοι, ούτε θρασύδειλες μαριονέτες σαν αυτούς που στηρίζουν το "δίκιο" τους στις ασπίδες των ΜΑΤ και στις τηβέννους των κακουργοδικείων. Ας το ξανασκεφτούν: Με ΜΑΤ ή χωρίς, με εισαγγελείς ή χωρίς, τα μπλόκα ενάντια στην αδιαλλαξία τους θα είναι εκεί. Θα είναι παντού. Οσο για την τρομοκρατία που επιδιώκουν να μετατρέψουν σε επίσημο δίαυλο περάσματος της πολιτικής τους, θα μετατραπεί σε μπούμερανγκ εναντίον τους. Ας τη συνεχίσουν. Αποτελεί την καλύτερη "πρόσκληση" για περισσότερους αγρότες στους δρόμους. Οπως ακριβώς ο "νταλικέρικος" παροξυσμός μαζί με τα περί "αντικοινωνικών στοιχείων", "βαρυποινιτών", "μαφιόζων", "μπαταχτσήδων" κλπ που εκτόξευαν πριν ένα μήνα ενάντια στους ξωμάχους.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ