Οι άνθρωποι γίνονται πρόσφυγες από ανάγκη και όχι γιατί το επέλεξαν οι ίδιοι. Στο κατώφλι του 21ου αιώνα χιλιάδες είναι αυτοί που εξακολουθούν να εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους σε αναζήτηση ασφάλειας. Πολλές φορές οι χώρες που τους δέχονται, στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τη λαθρομετανάστευση, θίγουν τα δικαιώματα εκείνων που είναι πραγματικά πρόσφυγες. Η χώρα μας είναι ακόμα απροετοίμαστη. Στέκεται αμήχανα μπροστά σε αυτό το φαινόμενο. Το νομικό πλαίσιο που ισχύει είναι ξεπερασμένο και χρειάζεται αναθεώρηση.

Το ζήτημα της χορήγησης πολιτικού ασύλου απασχόλησε τη χτεσινή, δεύτερη μέρα του διήμερου που διοργάνωσε η ΓΣΕΕ, η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης, η Ενωση Φιλιππινέζων Μεταναστών, ο Παναφρικανικός Σύνδεσμος και το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. Θέμα της ήταν: "Πρόσφυγες στην Ελλάδα. Διαδικασία αναγνώρισης ασύλου - υποδοχή - ένταξη".Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, από το 1991 μέχρι το 1996 στην Ελλάδα υποβλήθηκαν 9.676 αιτήσεις ασύλου. Εγκρίθηκαν 743 αιτήσεις. Πέρσι ο αριθμός των αιτούντων ήταν 1.575 και το ποσοστό αναγνώρισης προσφυγικής ιδιότητας ήταν περίπου 12%.

"Η εμπειρία και η γνώση από την εξαετή εφαρμογή του Ν. 1975/91 αλλά και του Ν. 2452/96 δείχνουν ότι η ανάθεση των διαδικασιών της αναγνώρισης αλλοδαπών ως προσφύγων σε διοικητικά όργανα, χωρίς επαρκείς διαδικαστικές εγγυήσεις προστασίας του δικαιώματος ασύλου, και η έκδοση των σχετικών αποφάσεων από μονοπρόσωπα κυβερνητικά όργανα (όπως είναι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ή ο γγ του υπουργείου), αποτελούν πλέον αρνητικό φαινόμενο" υπογράμμισε ο Βασίλης Δημόπουλος,μέλος της διοίκησης του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας.

Επίσης οι αυστηρές ρυθμίσεις, είτε πρόκειται για απαγγελία αποφάσεων χωρίς δυνατότητα ουσιαστικής υπεράσπισης από τον ενδιαφερόμενο, είτε πρόκειται για θέσπιση αυστηρών προϋποθέσεων για το παραδεκτό των αιτήσεων (π.χ. αν δεν υποβληθεί η αίτηση "αμέσως", αν ο αλλοδαπός δεν προέρχεται "απευθείας" από χώρα όπου απειλείται η ζωή ή η ελευθερία του), αποτελούν τρόπους αποφυγής χορήγησης πολιτικού ασύλου.

"Πρέπει η εξέταση αιτημάτων ασύλου να γίνεται από ανεξάρτητη αρχή", τόνισε ο Β. Δημόπουλος. "Επίσης να είναι κατάλληλα οργανωμένη και να συμμετέχουν σε αυτή εκπρόσωποι της διοίκησης, δικαστικοί, εκπρόσωποι των δικηγόρων και των μη κυβερνητικών οργανώσεων προστασίας προσφύγων. Η όλη διαδικασία θα πρέπει να εποπτεύεται από το υπουργείο Δικαιοσύνης".

"Αξίζει να σημειωθεί ότι το μοναδικό κέντρο υποδοχής και περίθαλψης προσφύγων στην Ελλάδα παραμένει αυτό του Λαυρίου, χωρητικότητας 300 ατόμων", είπε ο Ν. Σιταρόπουλος από το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες. "Η ανάγκη ίδρυσης "κέντρων προσωρινής διαμονής" αιτούντων άσυλο, όπως επίσης η παροχή ιατρικής και κοινωνικής υποστήριξης σε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο αναγνωρίζεται και με το νέο νόμο 2452/96".

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και μίλησαν ο γγ του υπουργείου Δημόσιας Τάξης Γιάννης Παπαδογιαννάκης,ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Παναγιώτου,η Ζωή Σώκου,μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ο Ζανβιέ Ντε Ριεντμάτεν,αντιπρόσωπος της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Κώστας Τρικκαίος,νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ, και ο Κούρδος Φακίρ Αμπντουλκαντίρ.