"Τα άκουσε" από τον Γερμανό καγκελάριο ο Ζακ Σιράκ στις αρχές της βδομάδας, σχετικά με την πρόοδο της Γαλλίας στην πλήρωση των κριτηρίων της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Βέβαια, ο νεογκολικός Γάλλος Πρόεδρος δεν έχασε την "αριστοκρατική" του ψυχραιμία μπροστά στις κάμερες και στους φωτογράφους. Τον υπεροπτικό, πολλές φορές, Ζακ Σιράκ έφεραν σε δύσκολη θέση, και πάλι, οι εργαζόμενοι της χώρας του και συγκεκριμένα οι οδηγοί φορτηγών. Τη στιγμή, που ο Γάλλος Πρόεδρος κατέβαλε τόσο σημαντικές προσπάθειες να πείσει το έτερο ήμισυ του "σκληροπυρηνικού" γαλλο-γερμανικού άξονα ότι η Γαλλία βρίσκεται τόσο δα κοντά στην πόρτα της σύγκλισης και έχει πια τη δυνατότητα να κοιτά αφ' υψηλού τους υπόλοιπους εταίρους, ενόψει της "ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης", άρχισε η απεργία των οδηγών φορτηγών. Και σαν να μην έφτανε αυτό, και απέκλεισαν όλες τις οδικές αρτηρίες, και δεν πτοήθηκαν, και κέρδισαν ό,τι διεκδικούσαν, δημιουργώντας άλλο ένα "κακό παράδειγμα".

Τι να πρωτοδικαιολογήσει ο Γάλλος Πρόεδρος στον Γερμανό καγκελάριο; Τη συνεχόμενη αύξηση της ανεργίας; Τις επαναλαμβανόμενες απεργίες όλων, σχεδόν, των εργασιακών κλάδων; Την ανικανότητα μείωσης του δημοσίου ελλείμματος; Την επιμονή των Γάλλων εργαζομένων να μην σκύψουν το κεφάλι στις συνθήκες μιζέριας και στο αντιανθρώπινο μέλλον, που τους επιβάλλει το Μάαστριχτ; Είναι και εκείνο το τεράστιο απεργιακό κύμα του περασμένου φθινοπώρου, που βαραίνει την ατμόσφαιρα και εκτός των γαλλικών τειχών.

Δύσκολοι καιροί για αγέρωχους ηγέτες!

Ε. Μ.