Μια μεγάλη αλήθεια επιβεβαιώθηκε, για μια ακόμα φορά, και συμπληρώθηκε από ένα μεγάλο βήμα. Οι λαοί των Βαλκανίων, όπως και όλοι οι λαοί του κόσμου, όχι μόνο δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, αλλά και για τις όποιες διαφορετικές εκτιμήσεις και διαφορές υπάρχουν βρίσκουν διαύλους επικοινωνίας και αμοιβαίας αναζήτησης λύσεων. Ο λόγος είναι απλός: Τα συμφέροντά τους είναι κοινά. Το μέλλον, που ονειρεύονται, έχει θέση για όλους. Η αλήθεια αυτή επιβεβαιώθηκε και κατά τη διάρκεια των εργασιών του Α Βαλκανικού Συνεδρίου Κινημάτων Ειρήνης, που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Οπως, επίσης, επιβεβαιώθηκε και η αλήθεια ότι ο πόλεμος εισάγεται στα Βαλκάνια από αυτούς, που έχουν συμφέρον να εμποδίσουν τους λαούς της περιοχής να εδραιώσουν την κυριαρχία τους. Στην προκειμένη περίπτωση, για να μπορέσει να εφαρμόσει η "νέα τάξη πραγμάτων" του ιμπεριαλισμού τα σχέδιά της. Η παλιά, λοιπόν, συνταγή του "διαίρει και βασίλευε" σε νέα εκτέλεση.

Η σημασία, όμως, του συνεδρίου αυτού δεν είναι ότι απλά επιβεβαίωσε ορισμένα αυτονόητα μεν πράγματα, που ξεχνιούνται, ωστόσο, μέσα στη δίνη της καθημερινής προπαγάνδας αυτών που χωρίζουν τα νέα τους "οικόπεδο" στα Βαλκάνια, αλλά γιατί έθεσε τα θεμέλια για τη σταθερή συνεργασία και το συντονισμό της δράσης των βαλκανικών κινημάτων ειρήνης. Ανοιξε ένα άλλο κεφάλαιο, αυτό του ρόλου του λαϊκού παράγοντα, των κινημάτων ειρήνης, της διπλωματίας των λαών δηλαδή, κόντρα στη διπλωματία των πολεμοκάπηλων. Η απόφαση για συγκρότηση Συντονιστικού Γραφείου των Βαλκανικών Κινημάτων Ειρήνης αποτελεί ένα πρωτοποριακό και ταυτόχρονα αναγκαίο βήμα, το οποίο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα έχει και συνέχεια.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ούτε μια στιγμή ότι η "νέα τάξη" προχωράει εκεί όπου βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Η πρώτη πράξη είναι το "διαίρει". Το "βασίλευε" ακολουθεί. Η εξασφάλιση της επικοινωνίας μεταξύ των βαλκανικών λαών, της αμοιβαίας κατανόησης, της φιλίας και της συνεργασίας δημιουργούν άγονο έδαφος για το "διαίρει". Δημιουργούν τείχος στα σχέδια αυτών που θέλουν τα Βαλκάνια να αποτελούνται, όχι από ανεξάρτητες χώρες, αλλά από προτεκτοράτα. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, ο συντονισμός της δράσης των φιλειρηνικών κινημάτων μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Μπορούν να αναγκάσουν τις κυβερνήσεις των χωρών τους να λειτουργήσουν μέσα σε ένα άλλο πλαίσιο. Οταν αναπτύσσεται η φιλία των βαλκανικών λαών, όταν διαπιστώνουν καθημερινά πόσο κοντά βρίσκονται, τόσο ο πόλεμος θα απομακρύνεται.

Τα κινήματα ειρήνης, με την ανάπτυξη της δράσης τους σε τοπικό και σε βαλκανικό επίπεδο, μπορούν να κάνουν ανενεργές τις βόμβες που έχουν σπείρει οι ιμπεριαλιστές στα Βαλκάνια. Τις θανατηφόρες βόμβες του εθνικισμού, του θρησκευτικού φανατισμού, του ρατσισμού και του φασισμού. Οι λαοί των Βαλκανίων μπορούν να μετατρέψουν την περιοχή τους σε πεδίο ειρήνης, πεδίο συνεργασίας των λαών τους και όχι πεδίο εφαρμογής των φιλοπόλεμων σχεδίων της "νέας τάξης πραγμάτων" του ιμπεριαλισμού. Μόνο όταν θα γίνουν άγονο έδαφος για το "διαίρει", τότε και το "βασίλευε" του ιμπεριαλισμού θα σκοντάψει. Η ιστορία των λαών έχει διδάξει πολλά. Εξάλλου, καμία αυτοκρατορία δεν έμεινε αιώνια.