"Σπάνια έχει συλληφθεί να ψεύδεται τόσο ασύστολα ο Γάλλος Πρόεδρος, Ζακ Σιράκ, όσο αυτές τις μέρες", σημείωναν πρόσφατα ξένοι πολιτικοί παρατηρητές στο Παρίσι. Στα πλαίσια, λοιπόν, μιας τηλεοπτικής του συνέντευξης σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στο στρατό και την πολεμική βιομηχανία, ο Σιράκ είχε ισχυριστεί ότι ενόψει των σχεδιαζόμενων περιορισμών κανείς δε θα κινδυνέψει να μείνει άνεργος. Λίγες, όμως, μέρες αργότερα, η Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, CGT, γνωστοποιούσε ένα κείμενο της "Επιτροπής Ανανέωσης Δομών" του γαλλικού υπουργείου Αμυνας, σύμφωνα με το οποίο, στον τομέα της εξοπλιστικής βιομηχανίας μέσα σε τρία χρόνια στους επίσημους καταλόγους θα πρέπει να εγγραφούν 50.000-76.000 άνεργοι... Στη συνέχεια, ο υπουργός Αμυνας, Σαρλ Μιγιό, έσπευσε να προσθέσει ότι, σύμφωνα με τις δικές του εκτιμήσεις, στη διάρκεια των επόμενων πέντε χρόνων θα εξαλειφθούν συνολικά 50.000 θέσεις εργασίας.

Ετσι, λοιπόν, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, στην εξοπλιστική βιομηχανία, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της είναι κρατική, κυριαρχεί ο φόβος σχετικά με τις επικείμενες μαζικές απολύσεις... Μέχρι σήμερα στον τομέα αυτό απασχολούνται 205.000 άνθρωποι. Ηδη, μεταξύ 1989-1994 ο τζίρος από 35 δισεκατομμύρια μάρκα που ήταν έπεσε στα 28 δισ. και οι εξαγωγές όπλων από 12 δισ. υποχώρησε στα 3,4 δισ. μάρκα. Οι μεταρρυθμίσεις, λοιπόν, στο στρατό, οι οποίες συνδέονται με την εξάλειψη ολόκληρων οπλικών συστημάτων θέτει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη ολόκληρων πολεμικών εργοστασίων και ναυπηγείων.

Η γαλλική κυβέρνηση, βέβαια, μιλά για "αναδόμηση", με στόχο να καταστήσει την πολεμική της βιομηχανία σε διεθνή κλίμακα ανταγωνιστική και να τη μετατρέψει σε προμηθευτή της μελλοντικής κοινής ευρωπαϊκής άμυνας. Για την εκπλήρωση των σκοπών αυτών ιδρύθηκε μια ομάδα στην κρατική επιχείρηση Τόμσον, η οποία θα είναι σε θέση ν' ανταγωνίζεται τα ανάλογα κοτσέρν της των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, εξάγοντας στον υπόλοιπο κόσμο πολεμικά εργαλεία.

Παρ' όλα αυτά, επίκειται μαζική εξάλειψη θέσεων εργασίας, χωρίς να ανακοινώνονται νέες, οι οποίες θα αντικαταστήσουν τις προηγούμενες... Και οι σχετικές προοπτικές, κάθε άλλο παρά αισιόδοξες διαγράφονται, αφού η οικονομική κρίση συνεχίζεται στη Γαλλία και είναι χειρότερη απ' ό,τι ήταν αυτή στις δεκαετίες του '70 και '80, όταν τότε είχαν κλείσει ανθρακωρυχεία και χαλυβουργεία. Ηδη από τότε ακόμα οι Γάλλοι εργαζόμενοι είχαν νιώσει μεγάλη απογοήτευση από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των εκάστοτε γαλλικών κυβερνήσεων για δημιουργία νέων βιομηχανιών και θέσεων εργασίας, οι οποίες θα αντικαθιστούσαν τις παλιές.

Ακόμα, πρέπει να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι με την εξάλειψη τμήματος της εξοπλιστικής βιομηχανίας και τις μεταρρυθμίσεις στο στρατό θα δημιουργηθούν και ορισμένα άλλα σοβαρά προβλήματα σε πόλεις και κοινότητες. Η σχεδιαζόμενη διάλυση 49 τουλάχιστον Συνταγμάτων στην πράξη δε δημιουργούν κανέναν κίνδυνο για επαγγελματίες στρατιώτες και αξιωματικούς, γιατί όλοι αυτοί μπορούν να έχουν μια θέση στον μελλοντικό μικρότερο επαγγελματικό στρατό. Αντίθετα, οι εγκαταλειμμένοι από τα Συντάγματα χώροι θα σημάνουν παράλληλα και μια οικονομική καταστροφή για τους ιδιώτες εκείνους που είχαν εκεί μια απασχόληση. Νέες θέσεις εργασίας που ν' αντικαθιστούν τις παλιές δεν προβλέπονται εκεί. Ακόμα περισσότερο απουσιάζει κάθε εμπιστοσύνη στη σχετική βοήθεια που πάντα απλόχερα υπόσχεται το Παρίσι.

Ετσι, λοιπόν, ο Ραϊμόν Ντενεβίλ, Γκολικός Πρόεδρος της Βορειογαλλικής Κοινότητας, Λα Φερ, με 4.094 κατοίκους καταθέτει τη δική του δραματική περιπέτεια - μαρτυρία για το τι περιμένει τους ιδιώτες αυτούς εργαζόμενους στους χώρους των 40 Συνταγμάτων που πρόκειται να διαλυθούν: "Το 1992 στην Κοινότητα είχε διαλυθεί το 41ο Σύνταγμα Πυροβολικού και τον περασμένο Σεπτέμβρη το οπλοστάσιο. Οι στρατιωτικοί με τις οικογένειές τους μετακόμισαν, ενώ οι 200 κάτοικοι της Κοινότητας που εργάζονταν εκεί όχι μόνο έμειναν άνεργοι, αλλά και η τοπική οικονομία χρεοκόπησε... ".

Ν. Η. - Η.