Σάββατο 20 Απρίλη 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΚΕ: Η πραγματικά πλατιά λαϊκή πολιτική

Του Δημήτρη ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

Το τελευταίο διάστημα, πλησιάζοντας προς το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ, γίνεται έντονη παρέμβαση κύκλων του κοινωνικοοικονομικού κατεστημένου, με το γνωστό μοτίβο περί περιχαράκωσης του ΚΚΕ και άλλα συναφή.

Μήπως όντως τους πήρε ο πόνος γι' αυτή τη φημολογούμενη περιχαράκωση και αγωνιούν για να μας βγάλουν απ' αυτή; Μήπως ειλικρινά ενδιαφέρονται να γίνει η πολιτική του ΚΚΕ δήθεν πιο προσιτή στο λαό, έτσι ώστε να αυξηθεί πιο γρήγορα η επιρροή του;

Προφανώς, είναι αστείο και να το σκεφτεί κανείς. Για άλλα πράγματα ενδιαφέρεται το κατεστημένο και οι ηγέτες του δικομματισμού, ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ.

Κυρίως ανησυχούν.

Ανησυχούν, για την αύξηση επιρροής των θέσεων του ΚΚΕ, μέσα στους εργαζόμενους και ειδικά στα λαϊκά στρώματα της βάσης του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων.

Ανησυχούν, γιατί οι προβλέψεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ έχουν επιβεβαιωθεί, τόσο όσον αφορά στις γενικότερες εξελίξεις, αλλά και τη συγκεκριμένη πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων.

Ακόμα κει εκείνες οι προβλέψεις - εκτιμήσεις και θέσεις, οι οποίες στην αρχή σε ένα ίσως μεγάλο τμήμα του λαού, φάνταζαν απίθανες, έμοιαζαν απραγματοποίητες ή ότι βρίσκονται "έξω από τα πράγματα" - μη ρεαλιστικές όπως λένε - έχουν πλέον επιβεβαιωθεί στην πράξη, μέσα στη ζωή.

Τι να πρωτογράψει κανείς! Τις θέσεις του ΚΚΕ για τον εθνικισμό και το λεγόμενο Σκοπιανό; Για άλλα εθνικά θέματα; Για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις; Για την πορεία του κόσμου μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος; Για τις εξελίξεις στην Ευρώπη μετά τη Συνθήκη του Μάαστριχτ; Αλλα κορυφαία ζητήματα που αφορούν στην οικονομία, στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική;

Είναι γεγονός, ότι οι ηγεσίες των άλλων πολιτικών δυνάμεων εκφράζουν με τις επιθέσεις τους και τη στάση τους απέναντι στο ΚΚΕ και τις ξεκάθαρες θέσεις τους, εκτός από τη μεγάλη ανησυχία τους, ταυτόχρονα και τη μεγάλη εχθρότητά τους, τον αντικομμουνισμό τους απέναντι στο ΚΚΕ.

Δεν μπορούν να δικαιολογήσουν στον εαυτό τους και στην άρχουσα τάξη, πώς είναι δυνατόν σήμερα, μετά τα όσα τραγικά συνέβησαν, η εργατική τάξη της χώρας μας να έχει το δικό της αυτόνομο κόμμα, το οποίο όχι μόνο υπάρχει και δρα μέσα στην ελληνική κοινωνία, αλλά και αναπτύσσει συνεχώς τις δυνάμεις του και την επιρροή του καθημερινά, ξεχωρίζει για τις ολοκληρωμένες, τεκμηριωμένες και σωστές εκτιμήσεις και προτάσεις του, επηρεάζει με την πολιτική του και τη δράση του τις κοινωνικοπολιτικές διεργασίες σε θετική κατεύθυνση για τους εργαζόμενους, για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που πραγματικά ανησυχεί την άρχουσα τάξη, δεν είναι η "περιχαράκωση" του ΚΚΕ, αλλά το πώς τα άλλα κόμματα που την υπηρετούν θα μπορέσουν να περιχαρακώσουν τα ίδια τους δικούς τους οπαδούς και τους απλούς εργαζόμενους ψηφοφόρους τους, έτσι ώστε να μην ανταποκριθούν στα μηνύματα διαμαρτυρίας, αντίστασης, συσπείρωσης, και πάλης, που σαλπίζει το ΚΚΕ, με τη συγκρότηση του παλλαϊκού μετώπου, από τα ντοκουμέντα του 15ου Συνεδρίου του.

Αλήθεια όμως, τι εννοούν αυτά τα κόμματα, όταν λένε περιχαράκωση του ΚΚΕ; Από τις αναλύσεις και τοποθετήσεις τους, μέσα από ομιλίες, συνεντεύξεις και την αρθρογραφία πληρωμένων και όχι κονδυλοφόρων, φαίνεται καθαρά ότι εντοπίζουν το "πρόβλημα της περιχαράκωσης" στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει ριζικά διαφορετική πολιτική απ' αυτούς, όχι μόνο σε μικρά άνευ σημασίας ζητήματα, αλλά στα κεντρικά ζητήματα πάνω στα οποία στηρίζεται όλο το πολιτικό τους οικοδόμημα, και τα οποία φυσικά επηρεάζουν καθοριστικά και τις επιλογές τους για τα τριτεύοντα, τα απλά και καθημερινά που απασχολούν το λαό και τον τόπο.

Για παράδειγμα: Το ΚΚΕ είναι το κόμμα, το οποίο αρνείται να προσχωρήσει στο δόγμα τους "όσο πιο βαθιά μέσα στην ΕΕ, τόσο πιο καλά", δόγμα πάνω στο οποίο οικοδομούν, κυρίως τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αυταπάτες μέσα στον ελληνικό λαό, προκειμένου να δικαιολογήσουν την πολιτική υποταγή στις πολυεθνικές, στην καπιταλιστική ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και να περάσουν ευκολότερα νέα αντιλαϊκά αντεργατικά, αντεθνικά μέτρα για την πλειοψηφία του λαού και τον τόπο μας.

Το ΚΚΕ είναι το κόμμα, το οποίο έχει ξεκάθαρη εκτίμηση και κάνει επιστημονική ανάλυση του σύγχρονου κόσμου, της εποχής μας της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, δείχνει το δρόμο, προτείνει τρόπους για το αντιπάλεμά της τόσο στη χώρα μας, όσο και σε συντονισμό με τους άλλους γειτονικούς λαούς που υποφέρουν από τη "νέα τάξη".

Για του λόγου το αληθές δεν έχει κανείς, παρά να ανατρέξει στις ανακοινώσεις του ΚΚΕ όλη αυτή την περίοδο από το 1991 και δώθε, στις αποφάσεις της ΚΕ και του ΠΓ, στις παρεμβάσεις στη Βουλή και στα ΜΜΕ, στις συνεντεύξεις Τύπου και τις ομιλίες των κομμουνιστών: Για το χαρακτήρα της γιουγκοσλαβικής κρίσης, για την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης για τον πόλεμο στα Βαλκάνια, για τον αναπτυσσόμενο εθνικισμό και τις σχέσεις μας με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, για τη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ και της ΔΕΕ, για το εκστρατευτικό Σώμα στη Βοσνία και την εμπλοκή της Ελλάδας με τη χρησιμοποίηση των ΝΑΤΟικών βάσεων στο έδαφός μας, με τη συγκρότηση πολυεθνικών δυνάμεων ταχείας επέμβασης, για το χαρακτήρα της κρίσης στην πρόσφατη ελληνοτουρκική κρίση και τις ρεαλιστικές του προτάσεις, για μια πραγματική πατριωτική πολιτική, για τη Συμφωνία Σένγκεν, τη συμμετοχή στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ εκτός των ορίων ευθύνης του και τόσα άλλα.

Το ΚΚΕ μίλησε ξεκάθαρα και προειδοποίησε τον ελληνικό λαό για τις μέρες μακροχρόνιας λιτότητας, για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, μέσα από την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ακόμα και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, για το λουκέτο σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για την καταστροφή της ελληνικής αγροτικής οικονομίας, μέσα από τις κυβερνητικές πολιτικές και τις κατευθύνσεις των ΚΑΠ και ΓΚΑΤΤ.

Το ΚΚΕ δεν έμεινε μόνο στο επίπεδο καταγγελίας και απλής ανάδειξης των προβλημάτων. Πήγε πιο βαθιά. Αποκάλυψε σε κάθε φάση τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα. Εδωσε προτάσεις λύσης τους. Κάλεσε σε αγώνα και αντίσταση το λαό. Πρωτοστάτησε σ' αυτούς τους αγώνες.

Ακριβώς αυτές οι θέσεις και προτάσεις του ΚΚΕ για τα παραπάνω, αλλά και για άλλα τόσα προβλήματα σημαντικά εξίσου βρίσκουν καθημερινά έδαφος μέσα στο λαό. Αγγίζουν τους εργαζόμενους, γιατί ακριβώς είναι λύσεις που εξυπηρετούν αυτούς και μόνο.

Οι προτάσεις του ΚΚΕ δεν εξυπηρετούν την πλουτοκρατία, τη χρηματιστική ολιγαρχία, τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Η πολιτική του ΚΚΕ υπηρετεί τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας. Γι' αυτό ακριβώς είναι η πιο πλατιά πολιτική μέσα στην ελληνική κοινωνία. Είναι η μοναδική πραγματικά πλατιά πολιτική.

Είναι κροκοδείλια τα δάκρυα αυτών των κομμάτων που λένε ότι δήθεν το ΚΚΕ τους "τσουβαλιάζει όλους μαζί", ότι "όλοι ίδιοι είναι" και άλλα τέτοια.

Κατ' αρχάς δεν τους τσουβαλιάζει το ΚΚΕ. Μόνοι τους "τσουβαλιάζονται" με τις πολιτικές που έχουν χαράξει.

Ο λαός δεν έχει άδικο όταν λέει ότι "όλοι ίδιοι είναι οι πολιτικοί και τα κόμματά τους". Οσο και αν δεν είναι απόλυτα συνειδητή αυτή η άποψη, όσο και αν περικλείει κινδύνους άρνησης των πάντων, εκφράζει όμως την έντονη δυσαρέσκεια του λαού για το χάλι, στο οποίοέχουν φτάσει το λαό και τον τόπο οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.

Στην Εκθεση Δράσης της ΚΕ του ΚΚΕ για το 15ο Συνέδριο υπάρχει αναλυτική εκτίμηση για τα πολιτικά κόμματα που δρουν στην ελληνική κοινωνία και τις πολιτικές που αυτά έχουν χαράξει.

Συγκεκριμένα τονίζεται:

"Το ΠΑΣΟΚ" έχει διαμορφωθεί σε κόμμα - στήριγμα του καπιταλιστικού συστήματος... Ως κυβέρνηση εφάρμοσε όλες τις επιλογές που ενισχύουν την εξουσία του πολυεθνικού κεφαλαίου, της ελληνικής ολιγαρχίας, τα ΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή. Υιοθετεί τις βασικές νεοφιλελεύθερες επιλογές...

Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κ. Σημίτη θα επιχειρηθεί, στο όνομα του εκσυγχρονισμού, να προωθηθεί ένα σύνολο πιο συντηρητικών, αντιλαϊκών μέτρων...

Η ΝΔ διακηρύσσει ότι είναι βασικός και αυθεντικός εκπρόσωπος των συμφερόντων της άρχουσας τάξης της χώρας μας και του πολυεθνικού κεφαλαίου... Η αντιπολιτευτική της στάση στο ΠΑΣΟΚ έχει δημαγωγικά χαρακτηριστικά, καθώς οι προγραμματικές τους διαφορές έχουν ελαχιστοποιηθεί ή μηδενιστεί σε βασικές στρατηγικές επιλογές.

Η Πολιτική Ανοιξη προβάλλει ακραίους νεοφιλελεύθερους στόχους... Επίσης επικίνδυνες εθνικιστικές και δημαγωγικές απόψεις... Στην ουσία αποτελεί τμήμα και προέκταση της κλασικής, ιστορικής, συντηρητικής παράταξης της χώρας...

Ο "ΣΥΝ" υιοθετεί ένα μείγμα κλασικών ουτοπικών, δημαγωγικών σοσιαλδημοκρατικών και νεοφιλελεύθερων απόψεων.,.. Στόχος του η συμμετοχή στη διαχείριση του συστήματος... Αξιοποιείται ως όχημα συκοφάντησης των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού, μήτρα ιδεών του συμβιβασμού και της πολιτικής ουράς στα κόμματα του μεγάλου κεφαλαίου.

Στο χώρο των πολιτικών ομάδων και κινήσεων εμφανίζεται για πρώτη φορά τοΔΗΚΚΙ, το οποίο εμφανίζεται ως υποστηρικτής του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής της 8ετίας 1981 - 89. Προβάλλει λαθεμένες και επιζήμιες αταξικές απόψεις, μικροαστικού εθνικισμού...".

Από τα παραπάνω γίνεται φανερή η ουσιαστική ταύτιση αυτών των κομμάτων σε βασικές επιλογές τους.

Το ερώτημα, το οποίο χρόνια τώρα έχει θέσει το ΚΚΕ παραμένει επίκαιρο:

"Με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό ή με το λαό ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό";

Ολα τα άλλα κόμματα απαντούν στην πράξη, αλλά και στις διακηρύξεις και τα προγράμματά τους, με την τακτική και την όλη στάση τους. "Με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό", άσχετα από φραστικές διαφοροποιήσεις. Αυτή είναι η ουσία.

Από την άλλη μεριά είναι το ΚΚΕ, η μόνη συγκροτημένη, οργανωμένη πολιτική δύναμη που δίνει διαφορετική απάντηση στο ερώτημα αυτό.

Αυτό καθόλου όμως δε σημαίνει ότι είναι και μόνο του. Να τι λέει γι' αυτό το θέμα η ΚΕ του ΚΚΕ στην Εκθεση Δράσης της, σελίδα 12:

"Στη βάση των άλλων κομμάτων και στον ευρύτερο κύκλο επιρροής τους υπάρχους λαϊκές δυνάμεις, που κάτω από την πίεση των οξύτατων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων αρχίζουν να προβληματίζονται, να αναζητούν επιλογές αντίστασης, δρόμους διεξόδου. Αρχίζουν να ανησυχούν γιαεπιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να κατανοούν το ιμπεριαλιστικό παιχνίδι, τον βρώμικο πόλεμο στα Βαλκάνια.

Ολες οι ΚΟ έχουν υποχρέωση να αναπτύξουν επικοινωνία και δεσμούς μ' αυτές τις λαϊκές δυνάμεις. Να διαφωτίσουν, να εκλαϊκεύσουν τις θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Να αναζητήσουν, ιδιαίτερα μέσα στις γραμμές του μαζικού κινήματος, τρόπους και δρόμους συσπείρωσης, με άξονα τα προβλήματα, τους κοινούς στόχους".

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Εκλεκτικές συγγένειες... (2011-01-27 00:00:00.0)
Ωμός αντικομμουνισμός για να «περπατήσουν» τα μέτρα (2010-03-06 00:00:00.0)
Το... φάντασμα (2004-05-09 00:00:00.0)
Η επιβεβαίωση των θέσεων του ΚΚΕ (1997-11-01 00:00:00.0)
Ανησυχία και προβληματισμός (1996-01-19 00:00:00.0)
ΕΞ ΙΔΙΩΝ ΤΑ ΑΛΛΟΤΡΙΑ (1995-02-22 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ