Η στήριξη της υποψηφιότητας του Κ. Στεφανόπουλου από το ΠΑΣΟΚ "άνοιξε τα μάτια" του "ΣΥΝ", ο οποίος διέγνωσε μια "συντηρητική στροφή" του κυβερνώντος κόμματος. Δεν είναι της παρούσης η διερεύνηση των πραγματικών κινήτρων που ανάγκασαν το "ΣΥΝ" να μιλά για "συντηρητική στροφή" του ΠΑΣΟΚ που "οδηγεί τη χώρα στον 21ο αιώνα με τακτικισμούς του παρελθόντος, που παρατείνουν το τέλμα και μεγαλώνουν την κρίση". Ούτε, βέβαια, είναι αξιοπερίεργο ότι ο "ΣΥΝ" "είδε το φως το αληθινό" εξαιτίας της πρότασης συντηρητικού υποψήφιου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, τη στιγμή που τα παραδείγματα της αντιδραστικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ είναι άπειρα.
Το ουσιώδες όσο και αποκαλυπτικό για το γενικότερο ρόλο αυτού του κόμματος είναι άλλο. Ο "ΣΥΝ" μεγιστοποιεί τη σημασία της προεδρικής εκλογής για να δημαγωγήσει σχετικά με την απουσία του από τη Βουλή, απουσία που, όπως ισχυρίζεται, απέτρεψε τις "εξελίξεις σε προοδευτική κατεύθυνση". Ταυτόχρονα, το όλο θέμα του δίνει μια "χρυσή ευκαιρία" να ασκήσει τα καθήκοντα στα οποία ετάχθη: να λασπολογήσει κατά του ΚΚΕ, το οποίο κατηγορεί για "μη συμμετοχή" στις "πολιτικές εξελίξεις" (σσ με τον όρο "πολιτικές εξελίξεις" περιγράφεται η συμμετοχή σε προσπάθειες συντήρησης και αναπαλαίωσης του υπάρχοντος συστήματος). Ετσι, κορυφώνεται αυτό το διάστημα η εκστρατεία μαζικής ενοχοποίησης για την απουσία του "ΣΥΝ" από τη Βουλή, η οποία στέρησε από την κοινωνία το μοχλό που θα "έσπρωχνε σε προοδευτικές λύσεις". Κι επειδή η προπαγάνδα αυτή πρέπει να περιλαμβάνει και τον αντίθετο πόλο, στελέχη αυτού του κόμματος "στηλιτεύουν" τη στάση του μόνου αριστερού κόμματος, επειδή δεν ενδίδει στις πιέσεις για παροχή αριστερού δεκανικιού στις δεξιές πολιτικές. Πρόσφατα, στα χιλιομασημένα "επιχειρήματα" περί"απομόνωσης" και "περιχαράκωσης" του ΚΚΕ, ο "ΣΥΝ" πρόσθεσε κι άλλο ένα: ότι το ΚΚΕ "αχρήστευσε την ψήφο των αριστερών πολιτών, αρνήθηκε να συμβάλλει σε λύση προς προοδευτική κατεύθυνση, διευκόλυνε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να εμφανίσει ως αναγκαστική μια επιλογή στασιμότητας και συντήρησης". Δηλαδή, ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούν και τα ρέστα, εγκαλώντας το ΚΚΕ γιατί "ώθησε" το ΠΑΣΟΚ σε συντηρητική επιλογή. Αυτή τη χυδαιότητα ούτε οι "αριστεροί του ΠΑΣΟΚ" (σσ ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) δεν τόλμησαν να εκτοξεύσουν για να αιτιολογήσουν την απόφαση της ηγεσίας τους. Και γιατί να το κάνουν, αφού η χυδαιότητα τους προσφέρθηκε αυθόρμητα (;) από την πλευρά του "αριστερού" τους φίλου;
***
Αυτές οι εμπαθείς επιθέσεις στο ΚΚΕ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια δυσφήμισης της συνεπούς πολιτικής του Κόμματος υπέρ των εργαζομένων και η άρνησή του να συμμετάσχει σε ανούσια αποπροσανατολιστικά "πολιτικά" παιχνίδια. Προσπαθούν να παρουσιάσουν την πολιτική του ΚΚΕ με τα μέτρα και σταθμά με τα οποία οι ίδιοι "πολιτεύονται". Ρόλο "πρώτου βιολιού" στην εκστρατεία λάσπης αναθέτουν στον "ΣΥΝ" για να δικαιολογεί στο κάτω κάτω και την ύπαρξή του, που δεν είναι άλλη από το"αριστερό" άλλοθι της δεξιάς πολιτικής. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει καμιά "συντηρητική στροφή" γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως προϋπήρχε έστω σε λανθάνουσα μορφή "προοδευτική" πολιτική. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως μια προαποφασισμένη συντηρητική πολιτική δεν αλλάζει με την εκλογή του όποιου "προοδευτικού" προέδρου. Γιατί στο συγκεκριμένο πολιτικό σκηνικό με δεδομένη την πολιτική που ακολουθούν οι κυβερνήσεις, οποιοσδήποτε αριστερός (ή "αριστερός") πρόεδρος θα γινόταν πρωτοκολλητής αντεργατικών αποφάσεων και το μόνο που θα εξυπηρετούσε η παρουσία του στο Προεδρικό Μέγαρο θα ήταν η εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Κανένας, λοιπόν, πραγματικά αριστερός δε θα δεχόταν να παίξει το ρόλο της "προοδευτικής γλάστρας". Ας αφήσουν λοιπόν τα παραμύθια και μάλιστα με "αριστερούς δράκους".
***
Την αγωνιστική θέση του ΚΚΕ τη γνωρίζουν πολύ καλά όλοι αυτοί οι ιθύνοντες της άρχουσας τάξης. Γι' αυτό επιχειρούν να τη λοιδορήσουν και να τη διαστρεβλώσουν. Γι' αυτό βάζουν το "ΣΥΝ" σαν "πολιορκητικό κριό" να ασκεί"από τα αριστερά εποικοδομητική κριτική και προτάσεις". Ενα κόμμα που ταχύτατα εγκατέλειψε την προπαγάνδα πως "το ΚΚΕ θα παίξει στο προεδρικό αλισβερίσι για να αποφύγει τις εκλογές και να αποτρέψει την είσοδο του "ΣΥΝ" στη Βουλή". Τώρα "επιχειρηματολογεί" στην ακριβώς αντίθετη "λογική": "το ΚΚΕ αχρήστευσε την ψήφο των αριστερών". Του "ΣΥΝ" που ήθελε εκλογές, αλλά δεν... τις ζητούσε. Του "ΣΥΝ" που θεωρούσε αυτή τη Βουλή ικανή να δώσει"προεδρικές λύσεις" και τώρα μιλά για "διακανονισμούς σκοπιμοτήτων". Με άλλα λόγια, ενός κόμματος που έχει στο "ιδεολογικό" του οπλοστάσιο "αριστερά επιχειρήματα" που πολλές φορές αντιφάσκουν και αλληλοαναιρούνται ενάντια στον πολιτικό φορέα των εργαζόμενων. Οι αντιφάσεις του "ΣΥΝ" ελάχιστα ενδιαφέρουν τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Απλά όλοι τους εκμεταλλεύονται την αγωνία αυτού του κόμματος να συμμετάσχει σε παιχνίδια "εξουσίας" και το βάζουν να εγκλωβίσει αριστερές συνειδήσεις, να εξαργυρώσει την ψήφο τους για να τη μετατρέψει μελλοντικά σε ψήφο στήριξης της αντιδραστικής πολιτικής. Οσο, λοιπόν, η λαϊκή δυσαρέσκεια μεγαλώνει τόσο γίνεται επιτακτική η ανάγκη δυσφήμισης της συνεπούς πολιτικής του ΚΚΕ. Γι' αυτό σιγά σιγά η προπαγάνδα εντείνεται, γι' αυτό επιστρατεύονται "ειδικοί ΚΚΕδολόγοι". Φαίνεται, λοιπόν, πως για τον "ΣΥΝ" η περίοδος της "αργομισθίας" τελείωσε. Τώρα του ζητούν "να δικαιολογήσει το μισθό του".
Παναγιώτης ΖΑΒΟΥΔΑΚΗΣ
Κανένας πραγματικά αριστερός δε θα δεχόταν να παίξει το ρόλο της "προοδευτικής γλάστρας". Ας αφήσουν λοιπόν τα παραμύθια και μάλιστα με "αριστερούς δράκους"
Feeds
Πολιτική οικονομικής ασφυξίας των ΟΤΑ 
