Την καταστροφή της βαμβακοκαλλιέργειας ετοιμάζει η Κομισιόν, με τις τροποποιήσεις που προτείνει στο κοινοτικό καθεστώς για το βαμβάκι, από την εμπορική περίοδο 1995/96. Η πρόταση της Κομισιόν περιλαμβάνει, από τη μία, αύξηση της μέγιστης εγγυημένης ποσόστωσης (πλαφόν) κατά 146.000 τόνους, ενώ από την άλλη, μείωση της τιμής στόχου κατά 10% και απελευθέρωση του προστίμου της συνυπευθυνότητας, στην περίπτωση που η υπέρβαση ξεπεράσει το 10% του πλαφόν.

Η Κομισιόν απέφυγε να υποβάλει την παραπάνω πρόταση μαζί με το πακέτο των αγροτικών τιμών, έχοντας ως σκοπό να ρίξει λίγο αργότερα τη "βόμβα" στο βαμβάκι, που είναι μια από τις σημαντικότερες καλλιέργειες της χώρας μας. Ετσι, προτείνει την αύξηση του πλαφόν στους 947.000 τόνους από τους 701.000 τόνους και το χωρίζει σε δύο επιμέρους ποσοστώσεις παραγωγής, μία για την Ελλάδα (698.000 τόνους) και μια για την Ισπανία (249.000 τόνους), λαμβάνοντας ως μέτρο το μέσο όρο της τριετίας 1990 - '91 - '92. Ταυτόχρονα όμως, προτείνει τη μείωση της τιμής στόχου κατά 10%, πράγμα που σημαίνει περικοπή της κοινοτικής ενίσχυσης στους βαμβακοπαραγωγούς. Επίσης, στοχεύει να "γλιτώσει" μεγάλα ποσά από τα κοινοτικά κονδύλια για τις ενισχύσεις στα βαμβάκια, μέσω της απελευθέρωσης της συνυπευθυνότητας, αφού θα παρακρατά τις επιδοτήσεις διά της οδού των προστίμων.

Αν, λοιπόν, εφαρμοστεί η απελευθέρωση της συνυπευθυνότητας, τότε θα σημάνει το τέλος της βαμβακοκαλλιέργειας στη χώρα μας. Η Κομισιόν προτείνει κοινή συνυπευθυνότητα για υπέρβαση μέχρι 10% του πλαφόν και στην περίπτωση που αυτό ξεπεραστεί, τότε καταργείται ο οριακός φραγμός της συνυπευθυνότητας και το πρόστιμο θα επιβάλλεται ξεχωριστά στο κάθε κράτος, ανάλογα με την υπέρβαση που έχει. Πρακτικά, τα παραπάνω μεταφράζονται, πως η συνυπευθυνότητα με βάση τα παραγωγικά δεδομένα της χώρας, θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, με συνέπεια οι παραγωγοί να εξαναγκαστούν σε μαζική εγκατάλειψη της καλλιέργειας. Για παράδειγμα, στην περσινή παραγωγή βαμβακιού που έχει φτάσει περίπου το 1.150.000 τόνους, αν εφαρμοστεί η πρόταση της Κομισιόν, η συνυπευθυνότητα θα ξεπεράσει το 60% και σε περίπτωση μεγαλύτερης παραγωγής στο μέλλον ενδέχεται να φτάσει και να ξεπεράσει και το 100%. Δηλαδή, αν θέλουμε να καλλιεργήσουμε βαμβάκι, θα πρέπει να αρχίσουμε να πληρώνουμε κι από πάνω.