Σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στην ΕΕ. Πιστεύω ότι είναι κοινή πεποίθηση και σ' αυτούς που είναι οπαδοί της, ότι τα αρνητικά είναι περισσότερα από τα θετικά. Για μας δεν υπάρχουν θετικά. Στον οικονομικό τομέα, στον πολιτικό τομέα, στον τομέα της δημοκρατίας. Είναι προφανές. Λέει, π.χ., η ΕΕ ποσοστώσεις στα αγροτικά προϊόντα. Με ποιο κριτήριο τα λέει; Μας λένε να παράγουμε κάτω από αυτά που έχει ανάγκη η εσωτερική μας αγορά. Και μάλιστα, μας λένε να παράγουμε λιγότερο και από αυτό που έχει ανάγκη η ΕΕ. Υπάρχουν ελλειμματικά προϊόντα και στα πλαίσια της ΕΕ.

Αλλά το πιο σημαντικό δεν είναι οι ποσοστώσεις. Το πιο σημαντικό είναι ότι η ΕΕ κατοχυρώνει τις τέσσερις ελευθερίες: Την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού. Η ελευθερία των κεφαλαίων είναι ανελευθερία για τους λαούς. Η ελευθερία εμπορευμάτων το ίδιο, γιατί παραγωγοί των εμπορευμάτων είναι οι πολυεθνικές, είναι οι μεγάλες επιχειρήσεις, η ελευθερία υπηρεσιών το ίδιο. Η ελευθερία υπηρεσιών σημαίνει ιδιωτική ασφάλιση, ιδιωτικά νοσοκομεία, ιδιωτική παιδεία. Αυτή είναι η ελευθερία υπηρεσιών. Οσον αφορά την ελευθερία του εργατικού δυναμικού είναι το εξής: Ανατροπή και πάρσιμο των όποιων κατακτήσεων έχει ο εργαζόμενος. Σημαίνει πλήρης ελευθερία στην εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού.

Οταν λοιπόν υπάρχουν αυτές οι τέσσερις ελευθερίες καθιερωμένες και νομιμοποιημένες, δεν υπάρχει ελπίδα για το λαό. Δε νομίζω ότι μπορεί να πει κανείς σήμερα πως η ελευθερία του κεφαλαίου δεν είναι ασυμβίβαστη με τα εργατικά δικαιώματα! Στα πλαίσια αυτών των ελευθεριών έχουμε τα εξής: Πουλιούνται (έχει κατατεθεί νομοσχέδιο στη Βουλή) ακτές, αιγιαλοί, λιμάνια! Πουλιούνται οι γνωστές δημόσιες επιχειρήσεις που τάχα ήταν προβληματικές επειδή ήταν δημόσιες! Πραγματικά δημόσιες, βέβαια, δεν ήταν ποτέ για το λαό. Πουλιέται ο ΕΟΤ με ό,τι έχει, μαρίνες, πλαζ, όλα πουλιούνται στους ιδιώτες. Εμείς λέμε: Αν αυτά είναι ζημιογόνα και προβληματικά, γιατί τα παίρνουν οι ιδιώτες; Εχετε δει κανέναν καπιταλιστή επιχειρηματία ν' αγοράζει ζημιογόνες επιχειρήσεις; Οταν πουλιέται ο ίδιος ο ΕΟΤ, θ' αφήσουν το ΞΕΝΙΑ ανοιχτό και μάλιστα το ΞΕΝΙΑ του Ναυπλίου, που είναι τουριστική περιοχή;

Θα πείτε, όλα αυτά προέρχονται από την ΕΕ; Οχι ακριβώς. Αυτό είναι το πλαίσιο της ΕΕ, το οποίο όμως το έχει διαμορφώσει και η ελληνική κυρίαρχη τάξη και τα κόμματά της που κυβέρνησαν, διότι η ΕΕ είναι Ελλάδα, Γερμανία, Δανία, Γαλλία κλπ., δεν είναι κάτι έξω από την Ελλάδα. Είναι ένας Οργανισμός που αποτελείται από εθνικές κυβερνήσεις. Αρα στην ΕΕ και σε αυτές τις αρνητικές εξελίξεις έχουν συμμετάσχει και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Πρώτα ήταν μόνο η ΝΔ υπέρ της ΕΕ. Τώρα είναι και το ΠΑΣΟΚ. Μα δεν είναι περίεργο. Το ΠΑΣΟΚ διέγραψε μια πορεία. Ξεκίνησε ως κόμμα που δεχόταν τις λαϊκές επιδράσεις και είχε ορισμένες θετικές διακηρύξεις, αλλά, πολύ γρήγορα, αποκαλύφθηκε ο πραγματικός του χαρακτήρας. Οτι ήταν ένα κόμμα που απλώς πρόσφερε πιο αποτελεσματική διαχείριση του ίδιου συστήματος. Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε σαν ένα μεγάλο κίνημα σε μια Ελλάδα που διψούσε για έναν αγώνα πραγματικά λαϊκό κατά της αμερικανοκρατίας και το κίνημα αυτό εξελίχθηκε σε μια διαχείριση. Εμείς σεβόμαστε τους αγώνες που έκανε ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, όπως και των άλλων κομμάτων. Αλλά δεν μπορούμε να μη δούμε ότι το ΠΑΣΟΚ συνάντησε τη ΝΔ και η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ. Και εδώ πρέπει να βγουν συμπεράσματα. Γιατί πραγματικά θα ήταν πολύ καλύτερη η κατάσταση στην Ελλάδα αν δεν υπήρχε αυτό το γεγονός.

Να έχουμε καθαρό ότι αν δεν υπάρξει αντίσταση στην Ελλάδα, ό,τι κατακτήσεις είχε ο λαός θα τις χάσει. Αλλά το κυριότερο, τα πράγματα θα πάνε χειρότερα. Για ποια λαϊκή κυριαρχία μιλάμε; Λαϊκή κυριαρχία δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα. Υπήρξε μόνο στις φάσεις της λαϊκής εξέγερσης, όπως ήταν ο απελευθερωτικός αγώνας του 1821, ο αγώνας της Εθνικής Αντίστασης '40 - '45. Εκεί μπορεί να φανεί τι σημαίνει λαϊκή κυριαρχία. Ποια λαϊκή κυριαρχία; Σήμερα ο λαός ψηφίζει και οι κυβερνήσεις κάνουν ό,τι θέλουν και κοροϊδεύουν το λαό. Αλλά το πρόβλημα που έχουμε σήμερα, το πιο σημαντικό, είναι ότι αυτή τη στιγμή θεσμοθετούνται αυτά τα πράγματα μέσα από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το θέμα είναι ότι τα ψηφίζουν οι κυβερνήσεις, τα εγκρίνουν και τα άλλα κόμματα και μετά λένε, δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στο Σύνταγμα της ΕΕ. Μα το Σύνταγμα ποιος το έκανε; Γιατί δεν μπορείς να πας κόντρα; Οι νόμοι ανατρέπονται και τα Συντάγματα αλλάζουν. Και, αν θέλετε, πρώτα γίνονται οι κοινωνικές επαναστάσεις και οι απελευθερωτικοί αγώνες και μετά γίνονται οι νόμοι.

Αν τα συνειδητοποιήσουμε αυτά, θα βρούμε τον τρόπο να χαράξουμε μια άλλη γραμμή. Εμείς προτείνουμε: Να γίνει ένα μεγάλο λαϊκό μέτωπο στην Ελλάδα, κοινωνικό στην αρχή και πολιτικό στην πορεία, αν υπάρξουν και περισσότερες πολιτικές δυνάμεις. Αλλά έτσι και αλλιώς πρέπει να είναι ένα μέτωπο που να έχει πολιτικούς στόχους, αν θέλετε, ένα νέο ΕΑΜ, τηρουμένων των αναλογιών. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και αυτό θα πρέπει να κάνουν και οι άλλοι λαοί. Τότε μπορούμε να μιλάμε για μια διαφορετική Ευρώπη.Αλλιώς είναι καταδικασμένα τα πράγματα. Ας το πάρουμε απόφαση. Αλλοι θα πεινάνε, άλλοι μπορεί να επιζούν, αλλά θα έχουν τις συνέπειες της κατάστασης. Οπως και να το δεις το πράγμα, πολιτικά, στρατιωτικά, δημοκρατικά, οικονομικά, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Εμείς δεν μπορούμε να χαράξουμε γραμμή για όλη την υφήλιο, αλλά μπορούμε να πούμε τι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα. Οι Γάλλοι να πουν για τη Γαλλία κλπ. Αυτά όλα θα δημιουργήσουν ένα πανευρωπαϊκό μέτωπο. Αναμφισβήτητα καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα δε λύνονται μόνο στην Ελλάδα. Αλλά εμείς να κάνουμε κουμάντο στην Ελλάδα. Να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση και να ανοίξουμε δρόμους βαθιών αλλαγών. Αν δεν το κάνουμε αυτό, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα βρεθούν πραγματικά σε καμένη γη.