Στη σύσταση ενός μίνι "ιδιωτικού" υπουργείου Μεταφορών - Επικοινωνιών προχωρεί η κυβέρνηση με την πρόσληψη πέντε εξωτερικών συμβούλων, στους οποίους παραδίδει το σημαντικότερο έργο του ΥΜΕ, δηλαδή την παρακολούθηση και τον έλεγχο του έργου των μεγαλύτερων ΔΕΚΟ και των θυγατρικών τους (ΟΑΣΑ, ΟΣΕ, "Ολυμπιακή", ΟΤΕ και ΕΛΤΑ).

Οι πέντε σύμβουλοι θα προέλθουν από την "ελεύθερη αγορά" με διαγωνισμό, το κόστος τους θα είναι 40 εκατομμύρια ετησίως (για τα ΕΛΤΑ 30 εκατομμύρια), η θητεία τους θα είναι ετήσια, αλλά θα ανανεώνεται με νέους διαγωνισμούς και σ' αυτούς ουσιαστικά εκχωρούνται αρμοδιότητες των υπηρεσιών του υπουργείου. Οι τελευταίες προφανώς περιορίζονται σε ρόλο κομπάρσου, προσμένοντας τα"φώτα" των μάγων της ελεύθερης αγοράς. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό της εμπιστοσύνης, αλλά και του ρόλου που επιφυλάσσουν στα στελέχη του υπουργείου, το γεγονός ότι ο σύμβουλος θα μπορεί να αποστέλλει στον υπουργό μελέτες που καλούνται "εμπιστευτικά κείμενα", στα οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες δε θα έχουν πρόσβαση, αλλά τις οποίες θα γνωρίζουν οι συντάκτες του, αν και τυπικά δεν ασκούν δημόσια διοίκηση.

Οι υπηρεσίες του εξωτερικού συμβούλου, για κάθε μια ΔΕΚΟ, θα είναι η αξιολόγηση των στρατηγικών σχεδίων, των επιχειρησιακών σχεδίων, των συμβολαίων διαχείρισης, των προϋπολογισμών, των προγραμμάτων δράσης και οποιωνδήποτε άλλων αποφάσεων των δημοσίων επιχειρήσεων που χρίζουν έγκρισης από το υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών.

Μάλιστα, ο αρμόδιος υπουργός Τάσος Μαντέλης, στη χτεσινή συνέντευξή του, δικαιολογώντας αυτή την απόφαση, είπε ότι το υπουργείο του αδυνατεί να ασκήσει εποπτεία στις ΔΕΚΟ με την οργάνωση και στελέχωση που έχει. Πέρα όμως από την παραδοχή της αποτυχίας του ΠΑΣΟΚ στο να δημιουργήσει αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση, μετά από 14 σχεδόν χρόνια διακυβέρνησης, ο υπουργός επικαλέστηκε την πρόσληψη των συμβούλων ως αναγκαία για να προχωρήσει η"εξυγίανση" των ΔΕΚΟ στα πλαίσια εφαρμογής του νόμου 2414/96.Η απόφαση αυτή είναι ακόμα ένας κρίκος στη μακριά αλυσίδα ακριβοπληρωμένων συμβούλων και παρατρεχάμενων, που, καθημερινά και σταθερά, υποκαθιστούν λειτουργίες των ΔΕΚΟ, αναλαμβάνουν να εκτελούν έργο των δημόσιων υπηρεσιών και των υπουργείων και εν γένει περιορίζουν το ρόλο του κράτους, υπακούοντας στο μοντέλο της άκρατης φιλελευθεροποίησης.