Το ΚΚΕ με την πρωτοπόρα θεωρία και πράξη του διέρρηξε το πέπλο που σκέπαζε το γυναικείο ζήτημα, έφερε στην επιφάνεια τις πραγματικές αιτίες και ρίζες του: Την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, που αποτελεί το έδαφος και το υπόστρωμα για τη διάδοση και εδραίωση αντιλήψεων που αποκαλούνται πατριαρχικές και ανδροκρατικές.Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα,παίρνοντας το λόγο στην εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Περάματος του ΚΚΕ. Στην ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων, σημείωσε:

"Δεν παραγνωρίζουμε τη συμβολή όλων εκείνων των γυναικών, που από τις αρχές του αιώνα ως σήμερα αντιπάλεψαν τις πιο ακραίες και αντιδραστικές απόψεις που δικαιολογούσαν την ανισότητα και διπλή εκμετάλλευση της γυναίκας με βιολογικούς και άλλους λόγους, έξω και πέρα από την αλήθεια και την πραγματικότητα.

Τις πρώτες 10ετίες του αιώνα μας βοήθησαν και αυτές, δηλαδή γυναίκες από την αστική τάξη και τα μεσοαστικά στρώματα, να υπάρξει κάποια αφύπνιση, να ταρακουνηθούν τα νερά. Ταυτόχρονα όμως φάνηκε πόσο περιορισμένο και ρηχό χαρακτήρα είχαν οι στόχοι τους, αφού ήταν πολύ μακριά από τις πραγματικές αιτίες και τα πραγματικά συμφέροντα, που συνδέονται με την ανισότιμη μεταχείριση της γυναίκας.

Πολλά ή μάλλον όλα τα αιτήματα και οι ιδέες αυτών των γυναικών σήμερα έχουν κυριολεκτικά ξεπεραστεί: Στη νομοθεσία που υποκριτικά και τυπικά αναγορεύει γυναίκες και άνδρες σε ίσους πολίτες μεταξύ τους, με τον ίδιο τρόπο που υποκριτικά αναγνωρίζει ότι όλοι οι Ελληνες είναι ίσοι μεταξύ τους. Στο δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, στο τυπικό δικαίωμα για ίσες ευκαιρίες στην επαγγελματική εξέλιξη και στις αμοιβές. Τυπικά όλες οι γυναίκες έχουν ευκαιρίες στην εργασία και στην παιδεία.

Ανάμεσα στις νέες ηλικίες των γυναικών πολλαπλασιάζονται θετικές συμπεριφορές που δείχνουν διάθεση χειραφέτησης, παρά το γεγονός ότι και σήμερα διατηρούν ισχύ αναχρονιστικές, και για τα σημερινά δεδομένα, απόψεις και πρακτικές.

Σήμερα οι κυρίαρχες, δήθεν σύγχρονες, ιδέες είναι αυτές που αντιγράφονται πιστά ΑΠΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΗΣ ΕΕ, περί "αντιπροσώπευσης γυναικών", ή περί του ότι "είναι θέμα προσωπικής ικανότητας της καθεμιάς γυναίκας να κατακτήσει την ισοτιμία". Τέτοιες θεωρίες, που συνήθως έχουν στόχο την κολακεία και την αποκοίμιση των γυναικών, αποτελούν - ανεξάρτητα και από προθέσεις σε μερικές περιπτώσεις - το καλύτερο στήριγμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Η αποκλειστική απορρόφηση της φροντίδας για τη δημιουργία κέντρων π. χ. κακοποιημένων γυναικών (για τα οποία βεβαίως εμείς δεν έχουμε αντίρρηση), ή για σεμινάρια ειδίκευσης χωρίς διέξοδο σε δουλιά, την ίδια ώρα που εκδηλώνεται αδιαφορία για τις πολλές γυναίκες που κακοποιούνται πολλαπλά και πολύμορφα από τη συνολική πολιτική, ένα πράγμα αποδεικνύει: Τη διάθεση να χρησιμοποιηθούν υπαρκτά προβλήματα για κομματικούς και πολιτικούς σκοπούς, για προσωπική αναρρίχηση. Η συναίνεση ανάμεσα σε γυναικεία στελέχη των άλλων κομμάτων είναι κραυγαλέα σήμερα και αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στη συνειδητοποίηση πλατιών γυναικείων μαζών.

Η ίδρυση του ΚΚΕ αναμφισβήτητα άνοιξε μια ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Το ΚΚΕ με την πρωτοπόρα θεωρία και πράξη του διέρρηξε το πέπλο που σκέπαζε το γυναικείο ζήτημα, έφερε στην επιφάνεια τις πραγματικές αιτίες και ρίζες του: Την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, που αποτελεί το έδαφος και το υπόστρωμα για τη διάδοση και εδραίωση αντιλήψεων που αποκαλούνται πατριαρχικές και ανδροκρατικές. Φώτισε μέσα στο σκοτάδι της αντίδρασης και της προκατάληψης το δρόμο για την επίλυσή του.

Η μεγάλη προσφορά του ΚΚΕ είναι η συνεχής 80χρονη προσπάθειά του να καλλιεργήσει στις γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων τη συνείδηση όχι γενικά και αφηρημένα της αδικημένης και ανισότιμης προσωπικότητας, αλλά τη συνείδηση και το συναίσθημα της αυτοπεποίθησης και της ευθύνης. Το ΚΚΕ και χτες και σήμερα απευθύνεται στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, με την πεποίθηση ότι μπορούν, έχουν όλες τις προϋποθέσεις να αναλάβουν ευθύνες στην οργάνωση της ταξικής πάλης, στις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αναμετρήσεις που απαιτούνται για να αλλάξουν τα πράγματα, για να χτυπηθούν οι ρίζες και της δικής τους κακοδαιμονίας. Η πάλη για τη χειραφέτηση και την ισότητα είναι χωρίς ελπίδα, όταν μένει μόνο στο επίπεδο της συνθηματολογίας.

Το ΚΚΕ στην 80χρονη ιστορία δεν ανέδειξε γενικά και αφηρημένα γυναικείες προσωπικότητες, αυτό άλλωστε δεν είναι και τόσο δύσκολο, ιδιαίτερα σε περιόδους όπου το λαϊκό κίνημα μπαίνει στο προσκήνιο. Το ΚΚΕ ανέδειξε γυναίκες από την εργατική τάξη, γυναίκες από την αγροτιά, ανέδειξε γυναίκες που τις φλόγιζε ο αγώνας και τα ιδανικά των καταπιεζομένων και εκμεταλλευομένων. Το ΚΚΕ ήταν και είναι το κόμμα που βλέπει με σεβασμό, αλλά και απαιτητικότητα τις γυναίκες που ανήκουν στα εργατικά λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από τίτλους σπουδών, πείρα και αξιώματα.

Ευαισθητοποιείται και συγκινείται από τα βάσανα και τις ταλαιπωρίες των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων που είναι υποχρεωμένες να σηκώνουν πολλά καρβέλια σε μια μασχάλη, που βιώνουν τραγικά την ανεργία και την αγριότητα της ταξικής εκμετάλλευσης.

Τις αντικρίζει και τις υπολογίζει σαν μια σημαντική και αναντικατάστατη δύναμη στις γραμμές του εργατικού και λαϊκού κινήματος, του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης. Το πρόβλημα για το ΚΚΕ δεν είναι να αυξηθεί γενικά ο αριθμός των γυναικών σε θέσεις ευθύνης, το πρόβλημα είναι να αναδειχτούν γυναίκες από τα λαϊκά στρώματα σε θέσεις ευθύνης, ώστε από κοινού με τους άνδρες εργάτες, αγρότες, μικρομεσαίους να παλέψουν για τα κοινά συμφέροντα και προβλήματα.