Στις 15.7.1992 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Κ. Γιατράκος και ο υπουργός Υγείας Γ. Σούρλας υπέγραψαν κοινή υπουργική απόφαση με την οποία, σε γενικές γραμμές, τριπλασιάστηκαν τα νοσήλια, σε σχέση με εκείνα που ίσχυαν από το 1989. Με την ίδια απόφαση καθιερώθηκε η κάρτα εισόδου των 5.000 δραχμών για όλες τις κατηγορίες νοσηλίων, που με καμάρι διατηρεί και η σημερινή κυβέρνηση.

Μόλις έκλεισε ένα εξάμηνο ήρθε νέα υπουργική απόφαση (29.1.1993), του Κ. Γιατράκου και του - τότε - υφυπουργού Υγείας Πρόνοιας Ν. Αναστασόπουλου,που καθιέρωνε με - κάποιες μικρές διαφοροποιήσεις - τα νοσήλια που σε γενικές γραμμές κωδικοποιούνται στους Πίνακες 5 και 6.

Η υπουργική απόφαση εκείνη προέβλεπε ακόμα τα εξής νοσήλια: Για τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας 32.000 δραχμές. Για τις Μονάδες Χρόνιας Αναπνευστικής Ανεπάρκειας 25.000 δραχμές. Μονάδες Οξείας Αναπνευστικής Ανεπάρκειας 25.000 δραχμές και Μονάδες Πρόωρων Βρεφών 20.000 δραχμές.

Επίσης έκανε την πρόβλεψη ότι οι ιδιωτικές κλινικές θα μπορούσαν να συνάπτουν συμβάσεις με τα κλειστά νοσήλια των κρατικών νοσοκομείων. Τελικά όμως ίσχυσε, σε γενικές γραμμές, όσα συνοψίζονται στον Πίνακα 6.

Μέχρι τότε οι κλάδοι υγείας των ταμείων ήταν πλεονασματικοί.Με τις αποφάσεις εκείνες οι κλάδοι υγείας έγιναν ελλειμματικοί.

Να πώς συνοψίζονται τα αποτελέσματα εκείνων των αποφάσεων σε μελέτη των Ι. Μητρόπουλου, Α. Αθανασόπουλου και Α. Σισσούρα,που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Κοινωνία Οικονομία και Υγεία" (Τεύχος 1 του 1996): "Στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) το ΙΚΑ αποτελεί τον σημαντικότερο προμηθευτή υπηρεσιών, αφού οι επισκέψεις στα τοπικά υποκαταστήματά του σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας έφτασαν τα 31 εκατομμύρια, ποσοστό που αναλογεί στο 38,74% του συνόλου επισκέψεων για ΠΦΥ... Εσοδά του είναι οι εισφορές εργαζομένων και των εργοδοτών, που αποτελούν και την κύρια πηγή για τον κλάδο υγείας και αντιπροσωπεύουν το 85% των συνολικών εσόδων του ΙΚΑ. Ενώ τα ταμεία υγείας μέχρι το 1992 παρουσιάζουν πλεόνασμα, εξαιτίας της πολιτικής των χαμηλών αμοιβών προς τους παραγωγούς (ιατρούς, νοσοκομεία), η κατάσταση αυτή φαίνεται να αλλάζει λόγω των σημαντικών αυξήσεων στα νοσήλια που πληρώνουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί. Αποτέλεσμα αυτού η δημιουργία ελλειμμάτων στον κλάδο ασθενείας και μεγαλύτερη άντληση εσόδων από το κράτος, που εξαναγκάζεται να επιχορηγεί εκτός του κλάδου συντάξεων και τον κλάδο υγείας" (σ. σ.: Η υπογράμμιση δική μας).

Οι αποφάσεις του 1992 και 1993 πάρθηκαν με το αιτιολογικό του εξορθολογισμού των δαπανών. Το ίδιο επιχείρημα αποτελεί και τον πυρήνα της σημερινής απόφασης της κυβέρνησης...

Φαίνεται καθαρά, δηλαδή, ότι όταν ακολουθείται η ίδια πολιτική, τότε και τα επιχειρήματα είναι τα ίδια, ανεξαρτήτως των πολιτικών δυνάμεων που την υλοποιούν.