Ο γνωστός διανοούμενος Κώστας Ζουράρις, χαρακτηρίζοντας την πολιτική συμπεριφορά της Μ. Δαμανάκη και του Μ. Παπαγιαννάκη, είπε: "... ανήκουν στη χαβιαροαριστερά (la gauche caviar), δηλαδή η γκλαμουριάρικη ζητιανιά της εξουσίας σε σωστότερα ελληνικά" ("Βραδυνή", 12/4/1998).

Δεν πρόλαβε να αποσώσει και την ίδια στιγμή ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος, επιβεβαίωνε για μια ακόμη φορά τη ζητιανιά της εξουσίας, όχι απλώς δύο στελεχών του, αλλά της ηγεσίας του ΣΥΝ - και όχι μόνο της ηγεσίας.

Σε συνέντευξή του στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", με τον κραυγαλέο τίτλο "Θέλω κυβέρνηση, όπως της Γαλλίας",ο Ν. Κωνσταντόπουλος επανέλαβε τα εξής αποκαλυπτικά: "Ο εκλογικός νόμος πρέπει να τροποποιηθεί επί το αναλογικότερο, για να περάσουμε κάποτε και στη χώρα μας στην εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας, στηριγμένων σε πραγματική λαϊκή πλειοψηφία και σαφή προγραμματική συμφωνία, όπως συμβαίνει ήδη εδώ και χρόνια στα περισσότερα από τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης".

Να σημειωθεί ότι δεν έχει ακόμη στεγνώσει η μελάνη των γραφομένων για την αποστασιοποίηση του ΣΥΝ από το ΠΑΣΟΚ, για την πιο ...αριστερή στάση που θα κρατήσει ο ΣΥΝ και άλλα παρόμοια...

Ας έρθουμε, όμως, στο κύριο ζήτημα.

Η παραπάνω αναφορά του Ν. Κωνσταντόπουλου, στα της κυβέρνησης συνεργασίας κομμάτων, αποδείχνει και το είδος της αντιπολίτευσης που κάνει ο ΣΥΝ προς την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αποδείχνει ότι η γραμμή του ΣΥΝ δε στρέφεται κατά της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά επιδιώκει να τη μερεμετίσει, προκειμένου η αντιλαϊκή πολιτική να γίνει ευκολοχώνευτη, προκειμένου ν' αποφευχθούν "κοινωνικές εκρήξεις"!Εχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με έναν από τους πυροσβέστες της λαϊκής αγανάκτησης και της ταξικής πάλης. Πώς επιβεβαιώνονται αυτά; Από τους παρακάτω λόγους:

α) Απ' τη στιγμή που ο ΣΥΝ επιδιώκει συνεργασία με ένα κόμμα, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, σημαίνει ότι βλέπει δυνατότητες να πραγματοποιηθεί αυτή. Επομένως θεωρεί - και έτσι είναι - ότι με το ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΝ ταυτίζεται ως προς την κατεύθυνση της πολιτικής. Διαφορετικά, δε θα έβλεπε δυνατότητες "να τα βρουν", και μάλιστα σε κυβερνητικό επίπεδο. Αρα, τα περί "αριστεροσύνης" του ΣΥΝ πάνε περίπατο...

β) Ο λαός υποφέρει από την κατεύθυνση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων που την ακολουθούν. Δεν υποφέρει από την ανικανότητα του ΠΑΣΟΚ ή από την αναξιοπιστία ή από την έλλειψη σχεδιασμού, όπως καταγγέλλει ο ΣΥΝ την κυβέρνηση, παρουσιάζοντας αυτές τις πομφόλυγες ως αντιπολίτευση... Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι ικανότατη, συνεπέστατη και ενεργεί με πρόβλεψη και σχεδιασμό. Με τη διαφορά, ότι αυτά όλα τα κάνει στη βάση της εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Ο ΣΥΝ, λοιπόν, κρίνει το ΠΑΣΟΚ ως ανίκανο, ως αναξιόπιστο κλπ., ακριβώς επειδή δε θέλει, να κρίνει την ουσία, το βάθος, την κατεύθυνση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Αν επιχειρούσε κάτι τέτοιο, θα ήταν ως να αυτοχειριαζόταν.

Γι' αυτό ακριβώς και παριστάνει την ουσιαστική αντιπολίτευση, υψώνοντας τους τόνους, ενώ μιλάει περί ανέμων και υδάτων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ΣΥΝ επικρίνει την κυβέρνηση, επειδή άλλα είπε προεκλογικά και άλλα κάνει μετά τις εκλογές! Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Το ΠΑΣΟΚ είπε και προεκλογικά αυτά που υλοποιεί μετεκλογικά. Είναι άλλο θέμα πόσοι το κατάλαβαν αυτό. Οπως επίσης είναι άλλο θέμα, το κατά πόσο εκείνοι που το καταλαβαίνουν, όπως ο ΣΥΝ, παριστάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν...

γ) Λέει ο Ν. Κωνσταντόπουλος στην ίδια συνέντευξη: "Είναι βέβαιο ότι η ελληνική οικονομία επηρεάζεται από τις διεθνείς εξελίξεις και ότι χρειάζονται προσαρμογές, προκειμένου να αντέξουμε στο διεθνή ανταγωνισμό". Αυτά ακριβώς λέει και η κυβέρνηση. Στο όνομα του ανταγωνισμού των πολυεθνικών, για το ποιες, δηλαδή, θα κυριαρχούν σε βάρος των υπόλοιπων, υλοποιεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις οποίες συναποφάσισε μαζί με τις άλλες κυβερνήσεις - υπαλλήλους των μονοπωλίων.

Την ίδια ώρα, όμως, που ο ΣΥΝ λέει τα παραπάνω, φροντίζει να θολώσει τα νερά. Λέει ο Ν. Κωνσταντόπουλος: "Ομως δεν μπορούμε να μιμηθούμε σχηματικά λύσεις που προωθούνται από άλλες κυβερνήσεις σε χώρες με εντελώς διαφορετικές συνθήκες".Το πρόβλημα, λοιπόν, βρίσκεται, κατά τον ΣΥΝ, στο να προσαρμοστεί η πολιτική της πλουτοκρατίας στα ελληνικά δεδομένα! Να μην εφαρμοστεί άγαρμπα, δίχως να παίρνει υπόψη τις ιδιομορφίες...

δ) Από εδώ και η στάση του ΣΥΝ απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ", όπου:

- Δεν αποκαλύπτει γιατί γίνονται οι ιδιωτικοποιήσεις, και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα.

- Δεν καταγγέλλει την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στο σύνολό της.

- Δεν τοποθετείται στη βάση της θέσης: "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ" 100% στο Δημόσιο, με πλήρη σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, με λειτουργία σε όφελος του λαού, με φθηνές οικονομικά και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, μακριά από τα ιδιωτικά συμφέροντα. Και δεν παίρνει τέτοια θέση, επειδή γνωρίζει ότι η εφαρμογή της προϋποθέτει φιλολαϊκή πολιτική και όχι κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ ή ευρωπαϊκών χωρών, όπου κι εκεί έχουν αναλάβει να υλοποιήσουν τις επιλογές των πολυεθνικών! Οι κυβερνήσεις συνεργασίας...

Αντίθετα, κάνει λόγο για "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ", που θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και για την ανάγκη να είναι υπό δημόσιο έλεγχο, κάτι που δε σημαίνει ότι θα είναι και δημόσια.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων, τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, που γρήγορα θα αντιληφθούν ότι οι ελπίδες τους θα διαψευστούν.

Η μία, είναι εκείνων από ορισμένα ΜΜΕ, που έσπευσαν, εδώ και λίγες μέρες, να γράψουν ότι στο ΚΚΕ κάτι αλλάζει στην πολιτική των συμμαχιών και "βλέπουν" προσέγγισή του με το ΣΥΝ! Είναι μακριά νυχτωμένοι...

Η άλλη κατηγορία είναι ενός κόσμου που ακολουθεί το ΣΥΝ, που γρήγορα θα αντιληφθεί ότι οι προσδοκίες και οι προσπάθειές του να σπρώξει το ΣΥΝ αριστερά, είναι άνευ αντικρίσματος. Γιατί "τον αράπη κι αν τον πλένουν, το σαπούνι τους χαλούν".

Μ. Μ.