Μια πρώτη βασική διαπίστωση, η οποία είναι λίγο - πολύ κυρίαρχη στους εσωκομματικούς διαδρόμους του κυβερνώντος κόμματος είναι η άποψη πως οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για συνολικές ανακατατάξεις στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό. Οπως έλεγε προς τον "Ρ" υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος, "το θρυλούμενο κλείσιμο του μεταπολιτευτικού κύκλου θα επικυρωθεί, με αλλαγές στο διπολικό σύστημα που για πρώτη φορά εμφανίζει πραγματικές ρωγμές". Ο ίδιος παράγοντας ισχυρίζεται ότι η "μινι-διάσπαση στη ΝΔ" είναι ένα σημάδι των δυνάμει γενικότερων αναταράξεων, που θα προκληθούν εφόσον στο ΠΑΣΟΚ οι φυγόκεντρες τάσεις δεν "καναλιζαριστούν". Είναι σαφές ότι εκείνο που οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι αποκαλούν "κίνδυνο", είναι οι φόβοι της άρχουσας τάξης, μήπως το ασθμαίνον πολιτικό της σύστημα υποστεί τέτοιους "τριγμούς" που θα απεγκλωβίσει λαϊκές μάζες, όχι μόνο από πολιτικούς φορείς και ηγεσίες, αλλά κυρίως από την κυρίαρχη προπαγάνδα περί "μονόδρομου της ΟΝΕ". To γεγονός ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια - αντανάκλαση της οποίας είναι και η "κόντρα" στο ΠΑΣΟΚ - προκαλεί τέτοιες εξελίξεις όπως αυτή στη ΓΣΕΕ, πιστοποιεί του λόγου το αληθές.

***

Πρώτον, η λεγόμενη "εσωκομματική αντιπολίτευση", όπως έλεγε επιφανές μέλος της, έχει αποφασίσει να διατηρήσει τη γραμμή της καταγραφής της παρουσίας της και της αριθμητικής καταμέτρησής της έναντι των "άλλων", όπως συνέβη στην τελευταία ΚΕ του κόμματος. Ομως, συνεχίζει, μετά από μια εκλογική αναμέτρηση και αν υπάρξει ήττα Σημίτη, "η δική μας γραμμή μας εγκλωβίζει στην ανάγκη να πάρουμε θέση ευθέως έναντι της ηγεσίας. Αν δεν το πράξουμε θα έχουμε αδυναμία να εξηγήσουμε τη στάση μας απέναντι στο ακροατήριό μας". Θα αποκαλύπτει ευθέως, προσθέτουμε εμείς, τη λειτουργία της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" ως δεκανίκι και τροφοδότη των αυταπατών για το ρόλο του ΠΑΣΟΚ και της εφαρμοζόμενης πολιτικής, που, δήθεν, μπορεί να διορθωθεί μένοντας η ίδια...

Δεύτερον, είναι σαφές ότι ήδη η "εκσυγχρονιστική" πτέρυγα έχει θέσει σε εφαρμογή την καλλιέργεια της προπαγάνδας που στοχεύει να χρεώσει στους εσωκομματικούς "υπονομευτές" την όποια αποτυχία προκύψει στις πολιτικές μάχες του μέλλοντος.

Το ερώτημα παραμένει: Τι θα γίνει, τελικά, εφόσον η κυβερνητική πολιτική αποδοκιμαστεί στις δημοτικές εκλογές; Θα έχουμε "γενική σύρραξη", θα κρυφτούν όλοι πίσω από "κολπάκια" τύπου ανασχηματισμού, θα έχουμε, ίσως, τη γνώριμη ΠΑΣΟΚική αντίδραση τού "δεν τρέχει τίποτα"; Είναι νωρίς να δοθεί απάντηση. Πολύ περισσότερο που εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των εκλογών μπορεί να υπάρχουν, αλλά το ίδιο το αποτέλεσμα θα υπάρξει τον Οκτώβρη.

***

Από εδώ και πέρα, όμως, αναδύονται βασικές αδυναμίες και ανακύπτουν επιμέρους τακτικές και ισάριθμα ερωτηματικά. Βασική αδυναμία του "αντι- εκσυγχρονιστικού" μπλοκ είναι η ανομοιογένειά του, η παντελής έλλειψη κοινής ιδεολογικοπολιτικής σταθεράς που να συνενώνει το εσωτερικό τους και να τους αντιπαραβάλλει με την "εκσυγχρονιστική" πλειοψηφία. Και αυτό για δύο λόγους:Πρώτον, γιατί οι ευκαιριακές συμπτώσεις των μελών της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" γίνονται στο ευρύτερο πλαίσιο της συμφωνίας, όλων τους, με τη στρατηγική της ΟΝΕ και του "στρατηγικού μονόδρομου" της ακολουθούμενης πολιτικής. Δεύτερον, διότι η πολυδιάσπαση της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" είναι ισοδύναμη αντανάκλαση των προσωπικών φιλοδοξιών ενός εκάστου εξ όσων την απαρτίζουν.

Το γεγονός, όπως έλεγε στο "Ρ" παλιός κοινοβουλευτικός του ΠΑΣΟΚ, ότι το τελευταίο εσωκομματικό γκάλοπ του ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι το 1/3 των ψηφοφόρων του τάσσεται κατά της ΟΝΕ,ίσως εξηγεί μια στροφή ορισμένων της εσωκομματικής αντιπολίτευσης να "ψαρέψουν στα θολά νερά", και να αρχίσουν, πέρα από τις αντιρρήσεις τους "στις μεθόδους προς την ΟΝΕ", να υποκρίνονται τους φιλο-ευρωπαϊστές και "ολίγον αντι-ΟΝΝΕδίτες"! Η επικράτηση μιας τέτοιας γραμμής, ίσως να είναι και η επιπλέον απόδειξη για το ρόλο αναχώματος και μηχανισμού διατήρησης του εγκλωβισμού των λαϊκών μαζών στο ΠΑΣΟΚ, που πρεσβεύει η "εσωκομματική αντιπολίτευση" στο σύνολό της.

***

Τι εννοεί με τα περί "διευκόλυνσης" του Κ. Σημίτη; Η περιβόητη "επανίδρυση" του ΠΑΣΟΚ περνάει μέσα από τη διατήρηση του "οικόσημου" του κόμματος στα χέρια του Κ. Σημίτη, για να μπορεί ο τελευταίος να λειτουργήσει ως βασικό συστατικό του σκηνικού της ανασύνθεσης του πολιτικού τοπίου μέσα από "κεντροαριστερά" σχήματα. Και εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι πληροφορίες που δημοσίευσε πρόσφατα ο "Ρ" για πρόβα τζενεράλε της "κεντροαριστεράς", μέσα από... ευρύτερου χαρακτήρα συγκρότηση ψηφοδελτίων του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές (και πάντα υπό την αίρεση των αποτελεσμάτων στις δημοτικές), ουδέποτε διαψεύστηκαν...

Οποιος μιλήσει για "κομφούζιο" στο ΠΑΣΟΚ έχει απόλυτο δίκιο. Μόνο που πρόκειται για "κομφούζιο" και "τρικυμία" σε ένα αντιλαϊκό, σε όλες του τις συνιστώσες, καζάνι.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ