"Οι τοπικές συνθήκες ευνοούν μια νέα σύγκλιση ευρύτερων κοινωνικών, πολιτιστικών και πολιτικών δυνάμεων, που μπορεί να καταλήξει σε μια μεγάλη δημοτική συμμαχία, μια συμμαχία ανοιχτή σε όλους, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους προτιμήσεις. Και μπορεί με την ανάδειξη της δύναμης των πολιτών να σημάνει μια νέα σχέση, πιο αυθεντική και ισορροπημένη μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών και των τοπικών κομματικών δυνάμεων". Αυτό επισήμανε ο Μιχάλης Κουντούρης στην ομιλία του, σχετικά με τις δυνατότητες που υπάρχουν για τη σύγκλιση ευρύτερων δυνάμεων στην περιοχή.

Αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση της Αυτοδιοίκησης στην περιοχή, τόνισε: "Ο χώρος της Αυτοδιοίκησης έπαψε να είναι ενοποιητικός. Ανήκει αποκλειστικά σε μία και μόνη κομματική μερίδα. Ο αντίλογος ή η διαφορετική άποψη αντιμετωπίζεται με ένα παραλήρημα καταγγελιών και ύβρεων. Η καταγγελτική φρασεολογία και η διχαστική πρακτική αποτελούν το κυρίαρχο ύφος της σημερινής δημοτικής αρχής. Ο πολιτικός λόγος έχει αντικατασταθεί από τον παραληρηματικό λόγο του σημερινού δημάρχου.

Οι αποφάσεις δεν είναι προϊόν διαλόγου και συλλογικής επεξεργασίας, αλλά απόρροια της βούλησης "ενός ανδρός", που έχει την τυπική έγκριση μιας άφωνης και εν πολλοίς αμειβόμενης πλειοψηφίας. Μιας πλειοψηφίας χωρίς λόγο, χωρίς δική της γνώμη, χωρίς διαφορετική άποψη, χωρίς κριτική στάση και κυρίως χωρίς καμιά απολύτως συνεισφορά σε ένα κάποιο υποτιθέμενο κοινό όραμα. Το Δημοτικό Συμβούλιο μετατράπηκε σε ένα άβουλο όργανο τυπικής νομιμοποίησης των δημαρχιακών αποφάσεων, ακόμα και των πιο παράτυπων.

Γελιούνται όμως όσοι πιστεύουν πως ό,τι απέμεινε από το αλλοτινό παρελθόν της "Δημοκρατικής Συνεργασίας" μπορεί να λειτουργήσει και σήμερα ως ένα είδος αυτόματου πιλότου. Η ότι μπορεί να λειτουργήσει ως σημαία ευκαιρίας για όσους αποκλειστικό στόχο έχουν την άλωση και τη νομή της τοπικής εξουσίας.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο σημερινός δήμαρχος μάς προειδοποιεί και για το ακόμη χειρότερο: "Οτι ένα "μικρό σύνολο" επιδιώκει την άλωση και τη νομή του δήμου για δικούς του σκοπούς. Φαίνεται λοιπόν πως διολισθαίνουμε σε ακόμα μικρότερα σύνολα κατοχής και νομής της τοπικής εξουσίας. Και όχι μόνον αυτό. Διαγράφεται πλέον ορατά ο κίνδυνος όλα τα αιρετά όργανα της περιοχής μας αλλά και των βασικών φορέων της να περιέλθουν στον έλεγχο ενός "μικρού συνόλου". Ενα ισχυρό μονοπώλιο εξουσίας πλανάται πλέον πάνω από την πόλη μας και απειλεί να απλώσει τη σκιά του σε όλους τους ζωτικούς χώρους της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας. Γι' αυτό είναι καιρός πλέον να τελειώνουμε με τα "μικρά σύνολα", τωρινά και μελλούμενα. Είναι καιρός για τα μεγάλα, τα ανοιχτά σύνολα, τις καταχωνιασμένες αλλά ζωντανές και δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας και τις αστείρευτες εφεδρείες της. Εχουμε ανάγκη από τη ζωογόνα πνοή της για να διαλυθούν τα φαντάσματα των ψεύτικων διαχωριστικών γραμμών, που διασπούν την κοινωνική συνοχή και τον ενοποιητικό ρόλο της ΤΑ προς όφελος "μικρών συνόλων"".

Και ο Μ. Κουντούρης κατέληξε λέγοντας: "Ο Δήμος Βόλου πρέπει να ταυτιστεί απόλυτα με την κοινωνία της πόλης. Πρέπει να γίνει και πάλι το δυναμικό εφαλτήριο για την προώθηση των μεγάλων προβλημάτων της περιοχής μας. Πρέπει να γίνει ο αγωνιστικός χώρος που θα ενώνει και θα κινητοποιεί όλες τις τοπικές δυνάμεις. Χωρίς καμιά εξαίρεση. Στο δήμο θα χτυπά η καρδιά της πόλης. Εκεί θα λειτουργεί ο συλλογικός εγκέφαλος της πόλης, μαζί με όλους τους εκπροσώπους των φορέων της και πρώτα απ' όλους τους βουλευτές της. Εκεί θα παίρνονται από κοινού οι μεγάλες για το παρόν και το μέλλον της πόλης μας και της περιοχής μας αποφάσεις. Ο δήμος θα γίνει, στην κυριολεξία, σπίτι του λαού. Θα αφουγκράζεται τα παράπονα και τις αγωνίες του και θα συμπαραστέκεται στους δίκαιους αγώνες του. Το Δημοτικό μας Συμβούλιο θα γίνει το υπέρτατο όργανο της πόλης. Ενα όργανο διαρκούς διαλόγου, ουσιαστικού και γόνιμου μεταξύ αιρετών, πολιτών και εκπροσώπων των συνοικιών και των οργανώσεων. Εκεί θα συνδιαμορφώνονται οι προτάσεις της πόλης μας για όλα τα μεγάλα θέματα. Χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς πολώσεις. Και κάθε γνώμη θα λογαριάζεται ως ισότιμη, ανάλογα με τη βαρύτητά της και τα επιχειρήματά της. Μια μικρή εκκλησία του δήμου, που θα φέρνει πάντα μια πνοή από την αμεσότητα της δημοκρατίας".