Πολλά ευτράπελα είπαν κατά την προχθεσινή Ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ στελέχη της κυβερνητικής παράταξης, προκειμένου να δικαιολογήσουν την ουσιαστική αποδοχή του νομοθετικού τερατουργήματος για την πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και να καλλιεργήσουν ταυτόχρονα μια ηττοπάθεια για την αποτελεσματικότητα των όποιων κινητοποιήσεων. Το πιο... χαριτωμένο, ωστόσο, ήταν ότι κάποιοι εμφανίστηκαν ακόμα και ετεροχρονισμένοι υποστηρικτές του υπαρκτού σοσιαλισμού, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα, ότι από τη στιγμή που "κατέρρευσε το σοσιαλιστικό μπλοκ", ό,τι και να κάνουμε, άσκοπα το κάνουμε, αφού δε θα δούμε κανένα αποτέλεσμα...

Οχι πως δεν είναι αλήθεια ότι η παγκόσμια εργατική τάξη - και η δική μας - πλήρωσε και θα πληρώσει ακριβά τις συγκλονιστικές ανατροπές. Οχι πως το νέο καταθλιπτικό διεθνές περιβάλλον δε βαραίνει αρνητικά στην αποτελεσματικότητα των εργατικών και λαϊκών αγώνων στις διάφορες χώρες και συνολικά, αλλά το ζήτημα είναι και ποιοι το λένε, πώς το λένε και γιατί το λένε. Αν το λένε - όπως στην προκειμένη περίπτωση - για να "τα σταυρώσουμε", τότε θα πρέπει να ξέρουν ότι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την ίδια τους την πείρα πως μπορεί να υπάρχουν και αγώνες χωρίς άμεσα αποτελέσματα, αλλά ΤΙΠΟΤΑ δεν κερδήθηκε χωρίς αυτούς. Ούτε το οχτάωρο, ούτε οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ούτε η πλήρης απασχόληση, ούτε η κοινωνική ασφάλιση, που τώρα απειλεί με κατεδάφιση η - κατ' αυτούς - "σοσιαλιστική" κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ!