Συχνά - πυκνά ξεπερνά τα όρια ο υπουργός Δικαιοσύνης και, συνήθως, αρκετοί του τα συγχωρούν, αφού τα καταλογίζουν στην ιδιορρυθμία του χαρακτήρα του και τη γραφικότητά του. Τούτη τη φορά, όμως, ο κ. Γιαννόπουλος προχωρά σε ιδιαίτερα επικίνδυνο δρόμο. Αναφερόμαστε στην προχτεσινή, νέα επίθεσή του, ενάντια στους δυο εισαγγελείς, που διενεργούν την έρευνα για την υπόθεση της Ελληνικής Αστυνομίας. "Υπέπεσαν σε βαρύτατο παράπτωμα", δήλωσε προχτές ο υπουργός. Καταγγελία, που συνιστά εξόφθαλμη και βίαιη παρέμβαση στο έργο των δυο εισαγγελέων. Πολύ περισσότερο, όταν προέρχεται από τον προϊστάμενό τους υπουργό Δικαιοσύνης.

Βέβαια, η αλήθεια είναι πως σε κανένα παράπτωμα δεν υπέπεσαν οι δυο εισαγγελείς. Αυτό συνάγεται από τα ίδια τα γεγονότα, αλλά και από τη σχετική εξέταση, που διενήργησε αμέσως ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.

Τότε, γιατί οι επανειλημμένες και τόσο έντονες παρεμβάσεις του υπουργού Δικαιοσύνης; Παρεμβάσεις, οι οποίες έρχονται, μάλιστα, σε αντίθεση και με όσα δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, περί ενδιαφέροντος της κυβέρνησης, και του πρωθυπουργού προσωπικά, να εξεταστεί και να διαλευκανθεί η υπόθεση και περί διάθεσης παροχής στους εισαγγελείς κάθε δυνατής γι' αυτό διευκόλυνσης.

Δεν ξέρουμε τι κρύβεται πίσω απ' όλη αυτή την ιστορία. Ούτε, βέβαια, έχουμε αυταπάτες, περί ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, που μπορεί να παρέμβει ως άλλος σωτήριος αρχάγγελος, για να καθαρίσει την κόπρο του σημερινού συστήματος. Οι παρεμβάσεις, όμως, του υπουργού Δικαιοσύνης συνιστούν απροκάλυπτες και προκλητικές προσπάθειες χειραγώγησης δικαστών και δημιουργούν σοβαρότατο ζήτημα, όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για όλη την κυβέρνηση, με πρώτο τον πρωθυπουργό.