- Συμπλοκές επίδοξων "επενδυτών" στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Τι ετοιμάζουν για το Λαύριο;

- Δεν ήταν απρόσμενες. Είναι κάτι που περιμέναμε με μαθηματική ακρίβεια. Είναι φυσικό αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθεί η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου που έχει συνδέσει την προοπτική του Λαυρίου αποκλειστικά με τα σχέδια της κυβέρνησης. Με τα σχέδια, δηλαδή, για εξυπηρέτηση των όποιων αξιώσεων διαφόρων ιδιωτών που εμφανίζονται ως "επενδυτές". Ο,τι συμβαίνει σήμερα, συνδέεται με την καταστροφή της παραγωγικής βάσης του Λαυρίου. Είναι μια μακροχρόνια κατάσταση και αυτή είναι η τρίτη κρίση που γνωρίζει η πόλη μας. Τις άλλες δύο τις πέρασε γρήγορα. Τότε η αστική τάξη ήθελε το Λαύριο - και έτσι ήταν - μια τεχνητή πόλη για τις ανάγκες της ελληνικής βιομηχανίας. Σήμερα φαίνεται ότι έχουνε επιλέξει ένα άλλο μοντέλο και φυσικά δεν έλαβαν υπόψη τους το ανθρώπινο δυναμικό της πόλης. Στους σχεδιασμούς τους μας θεωρούν απλά πιόνια σ' αυτό που ονομάζουν "Λαύριο - πόρτα της Αττικής" κι εννοούν μόνο την ανάπτυξη του λιμανιού πέρα κι έξω από τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες της περιοχής.

- Είναι δυνατόν να γίνει τέτοιο λιμάνι στο Λαύριο;

- Οχι. Τόσο η θέση του λιμανιού όσο και το μέγεθός του δεν το αφήνουν να γίνει λιμάνι μεγέθους Πειραιά. Η πρόβλεψη και μόνο ότι το αεροδρόμιο των Σπάτων θα εξυπηρετεί μέχρι το 2020, 50 εκατομμύρια επιβάτες και με την προϋπόθεση ότι ο Πειραιάς έχει κορεστεί, δείχνει καθαρά ότι η κυβέρνηση θέλει να μεταφέρει στο Λαύριο όλες τις δραστηριότητες που ενοχλούν την περιοχή του Πειραιά. Ετσι μπαίνει και το θέμα της τροφοδοσίας του αεροδρομίου με κηροζίνη. Στο σημείο αυτό του σχεδιασμού μπαίνουν και οι επιχειρηματίες που ζητούν να προσθέσουν δεξαμενές κηροζίνης στους ήδη προβλεπόμενους σταθμούς ανεφοδιασμού πετρελαίου και νερού.

Επιπλέον οι διάφοροι εφοπλιστές, που δραστηριοποιούνται στον εμπορικό, επιβατικό και τουριστικό τομέα, βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση. Μέσα σ' αυτό το τοπίο και με τη μαζική ανεργία, που υπάρχει, βλέπουμε ότι η ανάπτυξη, όπως τη θέλουν, δεν πρόκειται να υπηρετήσει τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και τους άνεργους της περιοχής.

- Τι απαντά σε αυτούς τους σχεδιασμούς η "Δημοτική Αγωνιστική Συσπείρωση";

- Θέλουμε ανάπτυξη βιομηχανική γιατί μόνο έτσι θα απορροφηθεί η ανεργία. Και καθώς ο παράγοντας, που θα καθορίσει την ανάπτυξη του Λαυρίου είναι το λιμάνι και έχοντας υπόψη ότι είναι χώρος εργασίας, μέσα στην πόλη, στην καρδιά του εμπορικού κόσμου και ότι το μέγεθός του είναι μικρό, προτείνουμε μια ανάπτυξη ισορροπημένη εμπορικά, επιβατικά και τουριστικά. Ετσι ώστε καμία από μόνη της να μην μπορεί να καθορίσει το στίγμα του Λαυρίου και να χωρούν και οι τρεις.

Θέλουμε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις μόνο για τις ανάγκες του λιμανιού, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και το αλιευτικό κομμάτι του, όπου εργάζονται αρκετοί Λαυριώτες. Δε θέλουμε να μεταφερθούν οι περιβαλλοντικά οχλούσες δραστηριότητες του Περάματος, ούτε μεγάλος αριθμός επιβατικών πλοίων και εμπορευμάτων. Το Λαύριο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει όλες τις ανάγκες της Αττικής.

- Τι θέση παίρνει μέχρι τώρα ο λαός του Λαυρίου απέναντι σε όλα αυτά;- Ο λαός του Λαυρίου πρέπει πρώτα να ενημερωθεί για την κατάσταση που πάνε να δημιουργήσουν στην πόλη, ώστε να ενεργοποιηθεί με στόχο να παγώσουν τα πάντα, μέχρις ότου εκφράσει τη δική του θέση και να είναι αυτή δεσμευτική. Η ΔΑΣ ζητεί σχετικά και την οργάνωση ημερίδας με συμμετοχή επιστημονικών φορέων. Πρέπει να καθοριστεί μία στρατηγική και μία μορφή ανάπτυξης, που να εξυπηρετεί εμάς πρώτα και μετά να δούμε τις επιμέρους μορφές της. Και αν δεν καταλήξουν οι δημοτικές παρατάξεις σε μια τέτοια συμφωνία - οι δημοτικές εκλογές είναι πολύ κοντά -τη λύση πρέπει να δώσει ο λαός: οι κάτοικοι πρέπει να πάρουν την πόλη στα χέρια τους. Θέλουμε Λαύριο για τους Λαυριώτες.

Ε. Γ.