Με αφορμή την έρευνα για τα "προβλήματα της Δυτικής Θεσσαλονίκης", που έγινε πρόσφατα από εφημερίδα της πόλης, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:

• Τόσο από την αρθρογραφία, όσο και από τις δηλώσεις εκλεγμένων δημοτικών και νομαρχιακών αρχόντων ή υποψηφίων, λείπουν σχεδόν ολοκληρωτικά οι αναφορές στα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει ο λαός της περιοχής: Ανεργία, χαμηλό βιοτικό επίπεδο, εργασιακά προβλήματα, εκπαίδευση, για να κλείσω με την κραυγαλέα απουσία, ακόμα και αυτού του προβλήματος του "Νοσοκομείου Παπαγεωργίου". Κατά τη γνώμη μου, παρακολουθώντας και την κίνηση όλων των υποψηφίων δημάρχων, οι αναφορές αυτές δε γίνονται εσκεμμένα, ώστε να μην ανοίξει η κουβέντα μπροστά στις δημοτικές εκλογές για το ποιοι φέρουν την πολιτική ευθύνη για τη συνεχή επιδείνωση της θέσης της πλειοψηφίας του λαού και να μην εκφραστεί αυτό στο εκλογικό αποτέλεσμα.
• Η συζήτηση, λοιπόν, επικεντρώνεται σε ζητήματα κυκλοφοριακού, πάρκινγκ, περιβάλλοντος και γίνονται κάποιες προτάσεις για την επίλυσή τους.

Κανείς δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα να αντιμετωπιστούν και αυτά τα προβλήματα, όμως, χρειάζεται να απαντηθεί το ερώτημα: Γιατί δε λύθηκαν ως τώρα; Ελειπαν μήπως οι προτάσεις, που αυτές έχουν τουλάχιστον εδώ και δέκα χρόνια διατυπωθεί, ή η πολιτική βούληση να παρθούν μέτρα ανακούφισης του λαού των δυτικών συνοικιών;

Ετσι γίνονται αναφορές σε έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού, που αποπροσανατολίζουν και κρύβουν επιμελώς τις τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων από το '60 και μετά.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει και λειτουργεί ένας βαθιά ταξικός διαχωρισμός, με βάση τον οποίο η Δυτική Θεσσαλονίκη ήταν προορισμένη σαν βιομηχανική περιοχή να υποδεχτεί και το αντίστοιχο ανθρώπινο δυναμικό. Εργατικά γκέτο και Β ποιότητας κάτοικοι, γι' αυτό και η αδιαφορία επίλυσης στοιχειωδών προβλημάτων.

Τα αγνοούν αυτά οι συνυποψήφιοί μου κ.κ. Πετρίδης, Ανανιάδης και Αλεξανδρίδης; Γιατί δε βγαίνουν να πουν την αλήθεια στον κόσμο;

• Εντύπωση προκαλεί η παραπομπή όλων των λύσεων στην ελπίδα χρηματοδότησης από ευρωπαϊκά προγράμματα και ιδιαίτερα από το πακέτο Σαντέρ.

Ούτε ένας εκλεγμένος ή υποψήφιος δε λέει κουβέντα για το 1,5 τρισεκατομμύριο δραχμές, που παρακρατεί αυθαίρετα η κυβέρνηση ή για το ελάχιστο 2,2% που δίνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις ανάγκες της ΤΑ, ή για το ποια, τελικά, είναι η ευθύνη η κυβερνητική για την επίλυσή τους. Αν οι "Ευρωπαίοι" τα απορρίψουν, δε θα γίνει τίποτα; Δεν είναι της ώρας να αναφερθώ αναλυτικά στο τι λεφτά διαχειρίζονται τα προγράμματα αυτά και με ποιους όρους.

Επειδή έχουμε, όμως, ήδη εμπειρία, πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι τα χρήματα αυτά δίνονται σύμφωνα με τις προτεραιότητες που εκτιμά η ΕΕ και τα εκλεγμένα δημοτικά συμβούλια δεν έχουν κανένα λόγο στη διαχείριση, στην αξιοποίηση, στον έλεγχο, στην αποδοτικότητά τους.

Ετσι, το πρόγραμμα LIFE κατευθύνεται στην απορρύπανση υπόγειων υδάτων, όταν ο Δήμος μας έχει ανάγκη αναπτυξιακών έργων και έργων υποδομής (αποχετεύσεις, κρασπεδώσεις, πράσινο κλπ.).

Το πρόγραμμα URBAN έχει χαμηλή απορρόφηση, γιατί διοχετεύεται σε έργα που αφορούν μόνο το Δενδροπόταμο. Να σημειώσουμε τη μεγάλη ευθύνη του νυν δημάρχου κ. Αλεξανδρίδη, που δεν υπέβαλε τροποποιητικό πρόγραμμα, ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα για άλλα έργα, την ώρα που δέχτηκαν μέχρι και την ένταξη στο πρόγραμμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ. Η διοίκηση του κ. Αλεξανδρίδη μάλιστα διοχέτευσε για το ίδιο έργο του Δενδροπόταμου 30 εκατ. δραχμές ("δώρο" της ΕΚΟ για τη θετική απόφαση του Δήμου στη δημιουργία της μονάδας πολυπροπυλένιου), ενώ θα μπορούσαν τα χρήματα αυτά να καλύψουν άλλες ανάγκες.

• Ιδιαίτερα για τα ζητήματα περιβάλλοντος, θεωρώ ότι γίνεται δημαγωγία, είτε με την αγνόηση από τον κ. Αλεξανδρίδη, είτε με το υποκριτικό ενδιαφέρον του κ. Πετρίδη και του βοηθού νομάρχη κ. Τζιόλα.

Εδώ προχωρά η ΕΚΟ στην κατασκευή της μονάδας πολυπροπυλενίου και κανείς από αυτούς δε βάζει θέμα πού είναι η περιβαλλοντολογική μελέτη, που θα αποδεικνύει αν επιβαρύνεται η υπάρχουσα κατάσταση ή όχι.

Ο κ. Τζιόλας προσπαθεί να μας πείσει ότι μαζί βιομήχανοι, Τοπική Αυτοδιοίκηση και λαός μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα, ότι έχουν κοινά συμφέροντα.

Ρωτάμε, ποιος δε θέλει να λειτουργήσει το "Παπαγεωργίου", ο λαός ή οι λογής λογής Αποστολόπουλοι και Ραφτόπουλοι;

Γιατί ρυπαίνεται το περιβάλλον; Κοστίζει στην τσέπη των βιομηχάνων, κ. Τζιόλα, και η κυβέρνηση δε θέλει να τους θίξει, αφού τα συμφέροντά τους εξυπηρετεί.

Μόνος δρόμος αντιμετώπισης όλων των σοβαρών προβλημάτων είναι η επαγρύπνηση και κινητοποίηση των δημοτών μαζί με έναν δήμαρχο και ένα Δημοτικό Συμβούλιο που θα παλεύει για όλα όσα τους απασχολούν.

Εναν δήμαρχο που θ' αρνηθεί το ρόλο που θέλουν να παίξει η ΤΑ μεσάζοντα για την εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων και φορομπηχτικό μηχανισμό, που θα φορτώνει στις πλάτες του λαού οποιοδήποτε έργο.

Τι διαφορετικό έπραξε ο κ. Αλεξανδρίδης: Κουτσουρεύτηκαν όλοι οι χαρακτηρισμένοι χώροι για σχολεία προς το συμφέρον κάποιων μεγαλοοικοπεδούχων ή όχι; Οι διαπιστώσεις για τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες σε σχολική στέγη μετά από μια τέτοια στάση δεν είναι κοροϊδία για το λαό του Ευόσμου;

Το 1998, με ενέργειες του τότε δημάρχου Σταμάτη Διονυσίου, θεσμοθετήθηκε ο κοινωνικός συντελεστής, με σκοπό ν' αποζημιωθούν οι ρυμοτομούμενες εκτάσεις(οικόπεδα σε δρόμους, πλατείες, χώρους πάρκινγκ). Το όφελος του Δήμου από αυτό παρακρατείται από τον τωρινό δήμαρχο και διοχετεύεται για τις ανάγκες των ΚΑΠΗ, Παιδικών Σταθμών - Σχολείων. Ούτε οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες αποζημιώνονται κι απ' την άλλη απαλλάσσεται η κυβέρνηση των ευθυνών της, αφού πάλι οι δημότες πληρώνουν.

Δεν είδα να διαφωνούν οι κ.κ. Πετρίδης και Ανανιάδης μ' αυτά και πώς να γίνει βεβαίως, όταν η φιλοσοφία που κινούνται είναι ίδια;

Βασίλης ΤΖΙΚΑΣ

Υποψήφιος δήμαρχος Ευόσμου