Ομως, για τον αντίκτυπο, που είχε και έχει αυτός ο οικονομικός ορυμαγδός και κυκεώνας στον πνευματικό τομέα, όπου κινούμαι και δρω, όσο μπορώ, κάτι έχω να διατυπώσω. Κι όταν λέω πνευματικό τομέα, κατά διάκριση από τον οικονομικό, δεν εννοώ ότι ο τομέας αυτός είναι περιχαρακωμένος στα δικά του ενδιαφέροντα και αποκομμένος από τα κοινωνικά προβλήματα, που έχει προκαλέσει η οικονομική θύελλα. Κάθε άλλο. Το τι συμβαίνει στην κοινωνία, από τον καπιταλιστικό αφηνιασμό και την πλουτοκρατική εξαχρείωση, απασχολεί εντονότατα σήμερα την παγκόσμια διανόηση.

Αυτό το φαινόμενο, όχι μόνο εχαροποίησε τον επικρατήσαντα καπιταλισμό, αλλά τον έκανε να νομίσει ότι συνέβη κάτι παρόμοιο με εκείνο που ανήγγειλε η Πυθία των Δελφών, σχετικά με την πτώση της αρχαίας θρησκείας: Οτι ο Απόλλων δεν είχε πια "καλύβαν", ούτε "παγάν λαλέουσαν", αλλ' "απέσβετο και λάλον ύδωρ". Οτι "απέσβετο" και το πνεύμα, προ του επαίσχυντου θριάμβου του, ενόμισε ο θρασύς καπιταλισμός. Αλλά γελάστηκε. Επλανήθη πλάνην οικτράν.

Συνέχεια... Αλλες φωνές διανοουμένων: Είναι αφάνταστο, σε σημείο που να παραλύει κάθε λογική σκέψη κι εκτίμηση, το να μαθαίνουμε ακόμα κι από επίσημη έκθεση του ΟΗΕ ότι λίγοι άνθρωποι, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, έχουν συγκεντρώσει περιουσία, που ξεπερνάει το προϊόν των σαράντα οχτώ φτωχότερων χωρών.

Αλλο συγκλονιστικό, που καταγγέλλεται, στον ίδιο τόνο, από διανοούμενους: Η ημερήσια παραγωγή πραγματικών προϊόντων και υπηρεσιών στον πλανήτη είναι είκοσι δισεκατομμύρια δολάρια και την ίδια ημέρα ο τζίρος της χρηματιστηριακής και νομισματικής αγοράς - δηλαδή, της αεριτζίδικης - ξεπερνά το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια.

Ασημάκης ΓΙΑΛΑΜΑΣ