Μεροληπτική, μονομερή και με, συχνά, ύποπτες παραλείψεις, χαρακτήρισε τόσο την έκθεση του εισηγητή, όσο και τη συζήτηση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Β. Εφραιμίδης,παρεμβαίνοντας στη συζήτηση σχετικά με το μέλλον των σχέσεων ΕΕ - Τουρκίας.

Επισημαίνοντας ότι "η έκθεση, στις διαπιστώσεις και προτάσεις της είναι πιο προσεκτική, κάπως πιο αντικειμενική σε σύγκριση με προηγούμενα κείμενα και απόψεις του εισηγητή και άλλων", ο Β. Εφραιμίδης υπογράμμισε ότι "παρά ταύτα, εξακολουθεί συνολικά και σε ορισμένα σημεία της ιδιαίτερα να διακατέχεται από το σύνδρομο της μεροληψίας, της εύνοιας υπέρ του τουρκικού κατεστημένου".

Συμφωνώντας με όσα σχετικά επισήμανε και ο Π. Λαμπρίας, ο Β. Εφραιμίδης πρόσθεσε σχετικά με τον κοινωνικό, οικονομικό τομέα ότι "οι αρνητικές επιπτώσεις, συνέπειες - παρά τις οποιεσδήποτε αναπροσαρμογές του καθεστώτος - θα είναι εκτεταμένες, κρίσιμες, ιδιαίτερα στην περίπτωση της Διεύρυνσης, με την εισροή τότε εκατομμυρίων ίσως ατόμων στην κοινοτική αγορά εργασίας. Εξάλλου, πέρα από το σημείο "8" που ανέφερε ο Π. Λαμπρίας σαν ασαφές για τον τρόπο χρηματοδοτήσεων προς την Τουρκία, σαφέστερη διατύπωση υπάρχει στο σημείο "18" για τη μεθόδευση εκροής χρηματοδοτήσεων προς την Τουρκία με παράκαμψη, υπερφαλάγγιση του κανόνα της ομοφωνίας. Συγκεκριμένα του ελληνικού βέτο, όχι τόσο ή μόνο σαν ελληνικό δικαίωμα, αλλά και καθιερωμένο κοινοτικά να ασκείται όταν και όπου παραβιάζονται ζωτικά συμφέροντα χώρας - μέλους, αλλά και κατά άλλης και τρίτης χώρας που δεν εκπληρώνει τις οικονομικές και ιδιαίτερα τις πολιτικές προϋποθέσεις. Αυτό συμβαίνει με την Τουρκία, που μέχρι και τώρα δεν ανταποκρίνεται γενικά στις προϋποθέσεις αυτές και ειδικά στους όρους που τέθηκαν και αποφασίστηκαν - και αφορούσαν ειδικά και την Τουρκία - στα Συμβούλια Κορυφής της Κοπεγχάγης, του Κάρντιφ, του Λουξεμβούργου, ακόμα και ιδιαίτερα στις προϋποθέσεις υπό τις οποίες το ΕΚ ενέκρινε τη συμφωνία της Τελωνειακής Ενωσης".

"Εξάλλου στην έκθεση αναφέρονται, συνέχισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Οι αντιδημοκρατικές διατάξεις του συντάγματος και της ποινικής δικονομίας. Παραλείπεται όμως το γνωστό σε όλους μας καθεστώς των φυλακίσεων, των βασανιστηρίων, των εξαφανίσεων, των κακοποιήσεων κρατουμένων. Γίνεται αναφορά στο κουρδικό πρόβλημα και στην άρνηση του τουρκικού καθεστώτος να αναγνωρίσει και να σεβαστεί θεμελιώδη και διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα του κουρδικού λαού που ζει υπό καθεστώς μονόπλευρου πολέμου και σκληρών διωγμών, που αγγίζουν τα όρια της γενοκτονίας. Προστίθεται στις αναφορές της έκθεσης το κυπριακό πρόβλημα, με το καθεστώς της κατοχής και τα άλλα γνωστά και τη συστηματική άρνηση του τουρκικού καθεστώτος να εφαρμόσει τις αλλεπάλληλες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για την επίλυση του Κυπριακού στη βάση της ομοσπονδίας κλπ".

"Παραλείπεται στην έκθεση, όμως - συμπλήρωσε ο Β. Εφραιμίδης - η κατάσταση που δημιουργούν οι τουρκικές επεκτατικές τάσεις στο Αιγαίο, οι προσβολές του θαλάσσιου και εναέριου ελληνικού χώρου, τα κάθε τόσο υπονοούμενα για χρήση βίας, όπως και η πρόσφατη συμπεριφορά της Αγκυρας προς τη Συρία. Επιγραμματικά θα έλεγε κανείς ότι ενώ με την όλη στάση τους οι τουρκικές κυβερνήσεις προβάλλουν σαν "νταής" σ' αυτή την εύφλεκτη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, επαναλαμβάνω ότι η έκθεση περιορίζεται να περιγράφει απλώς τα συμβαίνοντα, το τι κάνει, τι δεν κάνει ή πρέπει να κάνει η Τουρκία, χωρίς να καταλήγει όμως σε ένα διά ταύτα, δηλαδή σε μια επανατοποθέτηση επιτέλους της πολιτικής της ΕΕ, σύμφωνη με όσα διακηρύσσει. Να προσεγγίζει έστω με όσα εύκολα και με αναπαυμένη τη συνείδηση αποφασίζει, όταν προβαίνει σε σκληρές οικονομικές κυρώσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας, της Σερβίας, άλλων χωρών - κατ' επιταγή ή συναίνεση του αμερικανικού παράγοντα βέβαια - φτάνοντας ακόμα και μέχρι την κάλυψη και συμμετοχή σε επικίνδυνες εγκληματικές στρατιωτικές επεμβάσεις".

"Το ερώτημα είναι, τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, γίνεται αυτή η περιποίηση γιατί το τουρκικό καθεστώς είναι κοσμικό και άρα ανάχωμα κατά του φανατικού φονταμενταλισμού; Μήπως δεν πλειοψήφησαν εκλογικά οι ισλαμιστές του Ερμπακάν; Μήπως Αμερικανοί και παράγοντες του Διευθυντηρίου της ΕΕ δεν υπέθαλψαν, δεν ενίσχυσαν, με όλα τα μέσα, τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν; Και μήπως ο παράγοντας "χώρα ισλαμική" είναι δυνατόν, εξ ορισμού, να θεωρείται απαράδεκτη στην "Ευρωπαϊκή - Λέσχη - Ενωση"; Πρόκειται μήπως για "Χριστιανική Ευρωπαϊκή Ενωση και τίνος δόγματος; καθολική;Αν και υπάρχουν οπαδοί αυτών των απόψεων. Ομως το σύνδρομο μεροληψία - εύνοια υπέρ του καθεστώτος της Τουρκίας, οφείλεται στην εκτίμηση της κρίσιμης γεωπολιτικής της θέσης, στρατηγικό σημείο και στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, αλλά και στα μετέπειτα και μέχρι σήμερα αμφίστομος δίαυλος προς και από τον Καύκασο, την Κασπία, την Κ. Ασία, τα πλούσια πετρελαϊκά αποθέματα κ.ά. Παρατηρητήριο, εφαλτήριο για επιρροές και όχι μόνο στον αραβικό κόσμο, στη Μ. Ανατολή, στα Βαλκάνια, στη Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου".

"Είναι χαρακτηριστικό από τις παραπάνω απόψεις, ότι ο εισηγητής στο σημείο "16" της έκθεσής του, χαιρετίζοντας την έναρξη διαπραγματεύσεων για την υλοποίηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής με την Τουρκία, ζητά την επανέναρξη του πολιτικού διαλόγου μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων των δύο πλευρών και, υπογραμμίζω, συμπεριλαμβανομένων και των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων. Δηλαδή αυτό που, μακρόχρονα, απαράδεκτα, για οποιοδήποτε κράτος δικαίου με στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες και θεσμούς, ισχύει στην Τουρκία "υπό το βλέμμα του Βούδα", δηλαδή του στρατοκρατικού κατεστημένου - έρχεται ο εισηγητής να το νομιμοποιήσει, σαν επίσημο συνομιλητή παράλληλα με τις πολιτικές δυνάμεις".

"Υποστηρίζω, κατέληξε ο Β. Εφραιμίδης, ότι με τη συνέχιση της μέχρι τώρα πολιτικής της ΕΕ απέναντι στην, όπως είναι, Τουρκία, τα προβλήματα σε βάρος του τουρκικού λαού, του κουρδικού, του κυπριακού, αλλά και της γενικότερης περιοχής, θα επιδεινώνονται. Η όποια βοήθεια - εύνοια απέναντι στον τουρκικό λαό, περνάει μέσα από την ενίσχυση της πάλης του για τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά του δικαιώματα, για τη δημοκρατία και το αδυνάτισμα - χτύπημα του συμπλέγματος της τουρκικής στρατοκρατίας με το οικονομικοκοινωνικό κατεστημένο και τη διαπλοκή του με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα".