Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα τιμωρήσει πολύ σκληρά, φέτος, τους Ελληνες βαμβακοπαραγωγούς, επειδή, απλώς και μόνο, έκαναν καλά τη δουλιά τους και παρήγαγαν πολύ βαμβάκι. Ετσι, άλλωστε, προβλέπει ο κανονισμός για το βαμβάκι που καθορίστηκε και ψηφίστηκε στις Βρυξέλλες το 1995 και έκτοτε εφαρμόζεται, μειώνοντας κάθε χρόνο το εισόδημα των βαμβακοπαραγωγών.

Αυτός ο κανονισμός, λοιπόν, προβλέπει να επιβάλλεται βαρύ πρόστιμο συνυπευθυνότητας στους παραγωγούς, όταν η εθνική παραγωγή υπερβαίνει το "πλαφόν" που έθεσε η ΕΕ.

Κι επειδή φέτος - λόγω της καλής δουλιάς των παραγωγών και των ευνοϊκών καιρικών συνθηκών - η παραγωγή, σύμφωνα με εκτιμήσεις κάποιων, αναμένεται να φτάσει το όριο των 1.322.000 τόνων που έθεσε η ΕΕ, υπάρχει ορατός ο κίνδυνος, οι βαμβακοπαραγωγοί να πληρώσουν όλο το πρόστιμο συνυπευθυνότητας, το οποίο, γι' αυτό το ύψος παραγωγής ανέρχεται στις 124 δραχμές το κιλό, χωρίς να πάρουν πίσω δραχμή από το ποσό ("συνυπευθυνότητα") που τους παρακρατείται.

Σ' αυτήν την περίπτωση ο παραγωγός θα πουλήσει το βαμβάκι γύρω στις 230 - 240 δραχμές το κιλό, χάνοντας 40 δραχμές περίπου κατά κιλό, σε σχέση με πέρσι.

Αλλά, και στην περίπτωση που η φετινή παραγωγή κυμανθεί γύρω στους 1.150.000 τόνους, όπως προεκτίμησε ο Οργανισμός Βάμβακος - αν κι αυτό θεωρείται σχεδόν απίθανο - πάλι οι βαμβακοπαραγωγοί θα χάσουν, σε σχέση με πέρσι, 10 δραχμές το κιλό τουλάχιστον.

Από κει και πάνω και ανάλογα με την αύξηση της παραγωγής, μέχρι το όριο των 1.322.000 τόνων, θα μειώνεται και το ύψος επιστροφής της "συνυπευθυνότητας".

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι οι έμποροι εκκοκκιστές - που εκτιμούν ότι η παραγωγή θα είναι, πράγματι, πολύ αυξημένη - σπεύδουν να μειώσουν την προκαταβολή που δίνουν στους παραγωγούς, εκβιάζοντάς τους έξω από τα εκκοκκιστήρια.

Ετσι και η βαμβακοκαλλιέργεια, που μέχρι πριν λίγα χρόνια άφηνε κάποια κέρδη στους Ελληνες αγρότες, τώρα, και μετά την εφαρμογή, τα τρία τελευταία χρόνια, του κανονισμού της ΕΕ για το βαμβάκι, γίνεται προβληματική, αφού οι τιμές μειώνονται, ενώ, αντιθέτως το κόστος παραγωγής αυξάνεται συνεχώς με τις απανωτές ανατιμήσεις σε όλα τα γεωργικά μέσα και εφόδια (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, σπόροι, καλλιεργητικά, άρδευση κ.ά.).