Αντιμέτωπη με την παλλαϊκή κατακραυγή - με αφορμή την κατάσταση διάλυσης που έχει δημιουργήσει στο χώρο της Παιδείας - βρίσκεται πλέον η κυβέρνηση, καθώς η μία μετά την άλλη οι μάσκες πέφτουν και γίνεται κοινή συνείδηση ο στόχος της: Οχι απλώς για συντριπτικό χτύπημα στην κινητοποίηση των καθηγητών, αλλά για υποδούλωση συνολικότερα του λαϊκού κινήματος και για εδραίωση - βαθιά στην κοινωνική συνείδηση - της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας, ώστε να περνά σαν οδοστρωτήρας η πολιτική της.

Κόντρα σ' αυτήν την επιδίωξη, δεν έχει μόνο τους ηρωικά αγωνιζόμενους καθηγητές, αλλά όπως έδειξε και το δεύτερο παλλαϊκό συλλαλητήριο χτες το βράδυ, έχει το σύνολο μιας κοινωνίας που αντιστέκεται και ορθώνει δυναμικά ανάχωμα στη νεοφιλελεύθερη επέλαση.

Το εύρος των κοινωνικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, που υπέγραψαν την προχτεσινή κοινή διακήρυξη, η μαζικότητα και ο δυναμισμός που εκφράζεται σε κάθε λαϊκή συγκέντρωση για την Παιδεία, χρεώνουν στην κυβέρνηση την απόλυτη ευθύνη και την καλούν να αναλογιστεί τις συνέπειες της ανάλγητης και αδιέξοδης πολιτικής της. Είναι μόνη της και υπόλογη.