Η επομένη του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ δεν είναι παρά η "επιστροφή" στη σκληρή καθημερινότητα και τα μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου. Αν κάτι επιβεβαίωσε, κατά τρόπο κατηγορηματικό και τελεσίδικο, το συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος είναι ότι οι εργαζόμενοι, τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα δεν έχουν να περιμένουν κάτι καλό για τα δικά τους συμφέροντα από αυτό το κόμμα και την πολιτική που εφαρμόζει. Αντίθετα, και αυτό πιστοποιείται από τις αποφάσεις του, μόνο δεινά μπορεί να εγγυηθεί η κυβέρνηση Σημίτη, τώρα και στο μέλλον, στο βαθμό που δεν ανακοπεί από τη δημιουργία ενός παλλαϊκού μετώπου αντίστασης και ανατροπής αυτής της πολιτικής.

Οι εργαζόμενοι, οι πλατιές λαϊκές μάζες οφείλουν, κόντρα στην πρωτοφανή πλύση εγκεφάλου που γίνεται, να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει, γιατί πρέπει καθημερινά να δίνει εξετάσεις στα μεγάλα αφεντικά, την αντιλαϊκή επέλαση και το γκρέμισμα όσων δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων μένουν ακόμα όρθια. Οι ομιλίες και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού δεν αφήνουν περιθώρια για καμία διαφορετική εκτίμηση. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι πρέπει να απαλλαγούν από αυταπάτες, ότι, τάχα, μέσα από την "ενισχυμένη" εσωκομματική αντιπολίτευση, "μπορεί κάτι να γίνει" και να αλλάξει επί το φιλολαϊκότερον η κυβερνητική πολιτική. Κι αυτό, για συγκεκριμένους, χειροπιαστούς λόγους. Πρώτον, γιατί πάντα μέχρι σήμερα στοιχιζόταν πίσω από τα αντιλαϊκά μέτρα της "εκσυγχρονιστικής" ηγεσίας, ταυτιζόμενη, σχεδόν απόλυτα, με τον "εθνικό στόχο" της ένταξης στην ΟΝΕ. Δεύτερον, γιατί η όποια επίκληση εκ μέρους της εσωκομματικής αντιπολίτευσης περί "κοινωνικού προσώπου" στην κυβερνητική πολιτική, γίνεται με αποκλειστικό σκοπό το κέρδισμα πόντων και την ενίσχυσή της στο εσωκομματικό παιχνίδι εξουσίας. Θα ήταν, τουλάχιστον, αφέλεια να προσδοκά κάποιος ότι, αν ήταν κάποιος άλλος στη θέση του Κ. Σημίτη, θα εφάρμοζε πολιτική με περισσότερη "κοινωνική ευαισθησία"...

Η λύση, βέβαια, δε βρίσκεται ούτε προς την πλευρά της ΝΔ, η οποία κοντεύει να χάσει το νόημα ακόμα και της πολιτικής ύπαρξής της, ακριβώς επειδή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει υπερφαλαγγίσει τις νεοφιλελεύθερες επιλογές της και έχει λεηλατήσει την ιδεολογία και πολιτική της. Εξάλλου, ο Κ. Καραμανλής έχει ξεκαθαρίσει, σε όλους τους τόνους, ότι αυτό που υπόσχεται είναι πιο αποφασιστική και αποτελεσματική διαχείριση της ίδιας πολιτικής. Επειδή, όμως, θέλει να υφαρπάξει, με τη σειρά της, την ψήφο των λαϊκών μαζών, δε διστάζει να δημαγωγεί, κυρίως μέσα από την περιγραφή με μελανά χρώματα των συνεπειών από την κυβερνητική πολιτική στο λαό και τον τόπο, χωρίς, βέβαια, να την αμφισβητεί. Και τα δύο κόμματα, και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, πρέπει εδώ και τώρα να καταδικαστούν αποφασιστικά από το λαό στις ευρωεκλογές.

Η λύση που ανταποκρίνεται στα λαϊκά συμφέροντα είναι η ένταση σκληρών, αποφασιστικών και ταξικών αγώνων, ο συντονισμός τους και η δημιουργία παλλαϊκού μετώπου αντίστασης και η ενίσχυση του ΚΚΕ. Η σημαντική άνοδος του κόμματος στις ευρωεκλογές θα συμβάλει στη δημιουργία ενός "αντίπαλου δέους" στο πολιτικό σκηνικό, πάνω στο οποίο μπορούν να βρουν αποκούμπι οι κατατρεγμένοι και περιφρονημένοι. Η έκφραση της δυσαρέσκειας και της αγανάκτησης δεν πρέπει να διοχετευτεί σε σχήματα, που αντικειμενικά, με τις πολιτικές που πρεσβεύουν, λειτουργούν ως αναχώματα για εγκλωβισμό δυσαρεστημένων. Η λύση σήμερα δεν είναι η ενίσχυση "οποιουδήποτε άλλου από τα μικρά κόμματα εκτός των δύο μονομάχων", αλλά η ενίσχυση του μοναδικού σήμερα πόλου της αντίστασης και της ανατροπής, η ενίσχυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.