Με το πρόσχημα της "προστασίας έννομων αγαθών", η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με γνωμοδότηση του αντεισαγγελέα Βασ. Παπαδάκη λέει "όχι" στις συγκεντρώσεις, στις διαδηλώσεις και τις πορείες έξω από τις πρεσβείες των ξένων χωρών, αλλά και των κατοικιών των μελών της κυβέρνησης!

Στην ίδια γνωμοδότηση η Εισαγγελία του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου επικαλούμενη "λόγους δημόσιας ασφάλειας και διατάραξης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας" τάσσεται - σε ορισμένες περιπτώσεις - ακόμη και υπέρ της προληπτικής απαγόρευσης των συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων και δημόσιων συναθροίσεων, "όταν η συνάθροιση απειλεί την κοινή ειρήνη".

Με αυτή τη γνωμοδότηση η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου απαντάει σε αίτημα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης που είχε υποβληθεί στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη. Ετσι, δίνεται το "οκέι" στις αστυνομικές αρχές, να απαγορεύουν ή να θέτουν διάφορους περιορισμούς σε προγραμματισμένες συγκεντρώσεις έξω από συγκεκριμένους χώρους, κρίνοντας τους σχετικούς περιορισμούς σύμφωνους με το Σύνταγμα (άρθρο 11).

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η γνωμοδότηση του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έρχεται σε μια στιγμή που σχεδόν η καθολική πλειοψηφία του ελληνικού λαού "κατεβαίνει" στους δρόμους και με διαδηλώσεις και πορείες διαμαρτυρίας διεκδικεί λύσεις ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.

Ωστόσο, αξίζει να αναφέρουμε ότι η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου θέτει περιορισμούς και όχι την πλήρη απαγόρευση των συγκεντρώσεων, των διαδηλώσεων και των πορειών σε συγκεκριμένους χώρους.

Παράλληλα, στην ίδια γνωμοδότηση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου μεταξύ άλλων επισημαίνονται:

Η απαγόρευση των πορειών και των διαδηλώσεων σε κεντρικούς δρόμους των πόλεων, καθώς και στις εθνικές οδούς, σε ώρες κυκλοφοριακής αιχμής, είναι συνταγματική.

Επίσης, διευκρινίζεται ότι οι συγκεντρώσεις και οι πορείες θα πρέπει να διεξάγονται έτσι ώστε να μην διαταράσσεται - ή να διαταράσσεται στο μέτρο του δυνατού - η οδική κυκλοφορία. Με την έννοια αυτή οι πορείες, κατά την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε πεζοδρόμια και σε καθορισμένη λωρίδα, ταυτόχρονα με την κυκλοφορία των αυτοκινήτων.

Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για να δικαιολογήσει την άποψή της αναφέρει χαρακτηριστικά πως "θα ήταν παραλογισμός αν υποστηριζόταν ότι η ελευθερία των συναθροίσεων υπερέχει της οδικής ασφάλειας, που ανάγεται ή αναφέρεται σε ζωή ή σε περιουσία". Στο σημείο αυτό γίνεται επίκληση ακόμη και του ολλανδικού συντάγματος (άρθρο 9) όπου σε σχετική διάταξη επισημαίνεται ότι"αναγνωρίζεται το δικαίωμα των συναθροίσεων, αλλά δε θίγεται καθόλου η ευθύνη του καθενός έναντι του νόμου".

Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασ. Παπαδάκης διαπιστώνει την έλλειψη ειδικού νόμου για τις συναθροίσεις και επισημαίνει ότι βρίσκονται σε ισχύ μια σειρά διατάγματα από την περίοδο του εβδομήντα, παρόλο που "περιέχουν αντισυνταγματικές διατάξεις" (ΠΔ 794/71, ΒΔ 168/72 και ΒΔ 269/72). Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός αναφέρει συγκεκριμένα, ότι "οι προηγούμενες διατάξεις δεν καταργήθηκαν ρητώς, με αποτέλεσμα να υφίσταται μια απαράδεκτη νομοθετική σύγχυση και αβεβαιότητα".

Συμπερασματικά, η γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου θεωρεί ότι είναι σύμφωνα με το Σύνταγμα μια πορεία ή συγκέντρωση ακόμη και αν πραγματοποιείται με περιορισμούς - αντί της πλήρους απαγόρευσής της, αφού διασφαλίζει την ασφάλεια όσων δε μετέχουν σε αυτή.

Εκτιμάται, επίσης, ότι σε περίπτωση παραβίασης των όρων, οι οποίοι κοινοποιούνται στους διοργανωτέςτουλάχιστον 48 ώρες νωρίτερα, τότε "η Αστυνομία οφείλει να ζητήσει από τους διευθύνοντες τη συνάθροιση, να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την αποκατάσταση της νόμιμης διεξαγωγής της, είτε να κηρύξουν τη λήξη της". Σε αντίθετη περίπτωση η Αστυνομία δικαιούται να προχωρήσει στη διάλυση της συγκέντρωσης και να προβεί σε συλλήψεις για το αδίκημα της θρασύτητας κατά της αρχής (άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα).

Τέλος, κατά τη γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου, η Αστυνομία δικαιούται να απαγορεύσει προληπτικά συγκέντρωση ή στάθμευση οχημάτων σε τμήματα του εθνικού δρόμου, όταν κρίνει ότι "απειλείται η κοινή ειρήνη" ή τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των συγκοινωνιών και των κοινωφελών εγκαταστάσεων.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι "η απειλή διακοπής της αστικής ή υπεραστικής συγκοινωνίας, όπου διεξάγεται συνεχής διαμετακόμιση ζωτικών αγαθών, προσώπων ή υπηρεσιών, συνιστά περίπτωση διατάραξης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας". Για όσους δε... συμμορφώνονται, η Αστυνομία έχει και πάλι το ελεύθερο, να προβαίνει σε συλλήψεις για αντίσταση, στάση και θρασύτητα κατά της αρχής.