Σε λίγες μέρες τα σχολεία ανοίγουν, όμως η εικόνα που θα αντικρίσουν οι μαθητές μπροστά τους, από το προαύλιο ακόμα, θα είναι η ίδια με εκείνη που άφησαν πριν κλείσουν τα σχολεία: Εικόνα εγκατάλειψης και ανύπαρκτης συντήρησης. Τα μεγάλα λόγια και οι βαρύγδουπες ανακοινώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, για χορήγηση κονδυλίων για τη συντήρηση και επισκευή των σχολικών μονάδων, καθώς και του "εκσυγχρονιστικού" συνοδοιπόρου της, δηλαδή του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ - ΑΕ),για ταχύρυθμη πρόοδο στην κατασκευή σχολείων και σύγχρονων αιθουσών που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της "μεταρρύθμισης" και του "σχολείου του 2000", φαίνεται να απέχουν κατά πολύ από την πραγματικότητα.

Η πλειοψηφία των σχολείων της χώρας έχει μετατραπεί σε εστίες ατυχημάτων για τον ανυποψίαστο μαθητή, που σε λίγες μέρες θα επιστρέψει στα θρανία, για να αντικρίσει εικόνα γενικής διάλυσης, αφού πλέον δεν υπάρχει χρόνος για την αποπεράτωση επισκευών και συντήρησης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που έγινε το 1997, σε περισσότερα από 100 σχολεία στην Αττική, τα αίτια για την πρόκληση ατυχημάτων, που κατά καιρούς έχουν καταγραφεί στα σχολεία, αποδίδονται στην αυθαίρετη δόμηση σχολικών συγκροτημάτων - όπου υπάρχει ελεύθερο οικόπεδο - χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η κυκλοφοριακή ασφάλεια και η σήμανση, καθώς και στην ανύπαρκτη συντήρηση των σχολικών και αθλητικών εγκαταστάσεων από τη μέρα παράδοσής τους. Μάλιστα τα συμπεράσματα της έρευνας κάνουν λόγο για παντελή έλλειψη προδιαγραφών ασφάλειας στα σχολεία.

Αν και βρισκόμαστε στο 1999, και τα συμπεράσματα των ερευνών έχουν κοινοποιηθεί προς κάθε αρμόδιο φορέα, δεν έγινε απολύτως τίποτα ή έγιναν ελάχιστα. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού οι δαπάνες για την παιδεία χρόνο με το χρόνο συρρικνώνονται, ενώ με τη μετατροπή του ΟΣΚ σε Ανώνυμη Εταιρία το κύριο έργο για τη μελέτη και κατασκευή σχολικής στέγης έχει πλέον περάσει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία με τη σειρά της αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις ανάγκες λόγω έλλειψης κονδυλίων.

Τα στοιχεία της έρευνας που παραθέτουμε ανήκουν σε εμπεριστατωμένη μελέτη που αφορά στην πρόληψη ατυχημάτων στα σχολεία, που έγινε από τον Γιάννη Παπαδόπουλο,αναπληρωτή καθηγητή Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθήνας, ο οποίος κατά τη διάρκεια της έρευνας μεταξύ άλλων διαπίστωσε παντελή έλλειψη γνώσης στον τομέα της πρόληψης όχι μόνο των δήμων και κοινοτήτων, που λόγω έλλειψης κονδυλίων αδυνατούν να προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια, πέρα από ένα βάψιμο, τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά και εκπαιδευτικών.

Σε πρόσφατη δήλωσή του στο "Ρ" ο Γ. Παπαδόπουλος τόνισε: "Η λέξη πρόληψη είναι έννοια ανύπαρκτη στην Ελλάδα, αφού κανένα πρόγραμμα δεν προβλέπει συνθήκες ασφάλειας ή μέτρα πρόληψης ατυχημάτων. Και αν ακόμα προέβλεπε, τίποτα δεν εφαρμόζεται. Απορώ, πώς οι Σχολές και οι Ακαδημίες βγάζουν δασκάλους, αφού πουθενά δε διδάσκεται μάθημα σχετικό με την πρόληψη ατυχημάτων", τόνισε, φέρνοντας για παράδειγμα τη σχολή του ΤΕΦΑΑ, της οποίας - όπως είπε - οι εγκαταστάσεις της και μόνο αποτελούν πηγή ατυχημάτων για τον οποιονδήποτε.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του ελέγχου που έγινε το 1997 σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια σε Χαλκιδική,Θεσσαλονίκη,Σέρρες και Καβάλα,η έρευνα κατέγραψε εκατοντάδες περιπτώσεις εγκατάλειψης και ανύπαρκτης συντήρησης των σχολικών εγκαταστάσεων, καθώς και έλλειψη πινακίδων σήμανσης σε επικίνδυνες προσβάσεις (97%), πυροσβεστήρων (90%) και πυρίμαχων υλικών (94%), ανασφαλείς ηλεκτρικές εγκαταστάσεις (89%), ακατάλληλες αθλητικές εγκαταστάσεις (89%) και ανασφαλείς παιδικές χαρές (100%).

Στον αύλειο χώρο βρέθηκαν: Σπασμένα τζάμια, σκουριασμένα αντικείμενα, ανοιχτά φρεάτια, στηρίγματα μπασκετών πάνω από το τσιμέντο της αυλής (81%), δυνατότητα πτώσης μαθητή από 1,5 μέτρο στο κενό από κακοτεχνίες εργολάβων (56%).

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε ανάλογη έρευνα που έγινε σε περισσότερα από 100 σχολεία σε Αττική και περιφέρεια, διαπιστώθηκε ότι δεν τηρούνται οι κανόνες πυρασφάλειας, δεν υπάρχουν πυροσβεστήρες - όπου υπήρχαν δε γνώριζαν τη χρήση τους - ενώ δε χρησιμοποιούνται πυρίμαχα δομικά υλικά. Ακόμη εντοπίστηκαν σπασμένα μάρμαρα, σκάλες "τσουλήθρες", πόρτες που άνοιγαν προς τα μέσα (επικίνδυνο σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμών), ελλιπή περίφραξη, ενώ μερικά σχολεία σε ορεινές περιοχές ήταν κτισμένα δίπλα σε δάσος. Επίσης, βρέθηκαν εξωτερικά καλώδια φωτισμού πολύ πρόχειρα τοποθετημένα, πρίζες σε χαμηλή θέση και σε υγρούς τοίχους.

Στον αύλειο χώρο βρέθηκαν: Μυτερά κάγκελα στην περίφραξη του σχολείου, κακή στήριξη των μπασκετών - προεξείχε πάνω από τσιμέντο - ακατάλληλος χώρος πόσιμου νερού, ανοιχτά φρεάτια νερού, αίθουσες σε υπόγειο με κάγκελα στα παράθυρα, που απαγορεύεται και πολεοδομικά.

Παλιότερη στατιστική έρευνα της "EHLASS" το 1991, για τα παιδικά ατυχήματα, επισημαίνει ότι το 30% των παιδικών ατυχημάτων λαμβάνουν χώρα μέσα στο σχολείο. Από τα 1.339 παιδιά ηλικίας 5-14 ετών, τα 467 (35%) τραυματίστηκαν στο σχολείο και 56 (4%) σε παιδική χαρά. Οσον αφορά το είδος των τραυματισμών, 242 (18%) ήταν ανοιχτές πληγές, 255 κατάγματα (19%) και 20 βλάβες νεύρων (2%).

Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει ότι πολλοί τραυματισμοί που γίνονται μέσα σχολεία αποδίδονται στις παιδικές χαρές που υπάρχουν στα σχολεία, ενώ όσον αφορά τη βαρύτητα των κακώσεων, κάθε 5ος τραυματισμός ήταν κάταγμα.

Η Βάνα Τζιατζή,πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας, σε δήλωσή της στο "Ρ", επιβεβαίωσε τα παραπάνω στοιχεία των ερευνών σε Αττική και επαρχία, επισημαίνοντας ότι "στην πλειοψηφία τους τα σχολικά συγκροτήματα είναι ακατάλληλα", τονίζοντας πως "κάθε χρόνο σημειώνονται παρά πολλά ατυχήματα στις παιδικές χαρές που υπάρχουν στα σχολεία, από σπασμένα τζάμια, σκουριασμένα σίδερα που υπάρχουν στον αύλειο χώρο, από πλαστικά οροφής φωτισμού που κρέμονται απ' το ταβάνι και άλλα, χωρίς κανείς να είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό ατυχημάτων στα σχολεία". Και αυτό συμβαίνει γιατί - όπως είπε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας - "δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή ατυχημάτων που λαμβάνουν χώρα στα σχολεία, από κρατικούς φορείς όπως είναι το ΕΚΑΒ, ή το Νοσοκομείο Παίδων", τόνισε.