Μπορεί, οι τηλεοπτικές εικόνες του άγριου και κτηνώδους ξυλοδαρμού του 24χρονου Κύπριου σπουδαστή από ασφαλίτες να σόκαραν τους πάντες, αλλά το γεγονός αυτό δεν είναι το μοναδικό αξιοσημείωτο φαινόμενο απ' όλα όσα καταγράφηκαν πριν, στη διάρκεια και μετά τις φετινές εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου. Κι όλα μαζί -όπως και ανάλογα, παλιότερα γεγονότα - οδηγούν σε μια σειρά σοβαρά συμπεράσματα.

Πρώτο: Οι κρατικές δυνάμεις καταστολής εφαρμόζουν πλέον τακτικές ευρείας διείσδυσης στους χώρους των λεγόμενων αντιεξουσιαστικών ομάδων, αναρχικών, χούλιγκαν, κλπ. Γεγονός, βέβαια, που δε γίνεται τυχαία και ...αυθόρμητα. Κι αλίμονο σε όποιον αφελώς πιστεύει ότι αυτό γίνεται αποκλειστικά και μόνο για συλλογή πληροφοριών, επισήμανση ταραξιών, κλπ.

Δεύτερο: Οι όποιες ενέργειες, τυφλής και άσκοπης βίας των «γνωστών αγνώστων» και των διαβρωμένων αυτών ομάδων - μαζί με τη γενικότερη παραβατικότητα - χρησιμοποιούνται πλέον επίσημα και συστηματικά ως άλλοθι για την επιβολή ενός εντεινόμενου αυταρχισμού, τον εκφοβισμό και τρομοκράτηση των εργαζομένων και της νεολαίας, το χτύπημα και τον περιορισμό στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Τρίτο: Ξεδιπλώνεται μια γενικότερη επιχείρηση με στόχο να αποδεχτεί η κοινωνία, ως αναγκαίο κακό έστω, τα εντεινόμενα συνεχώς αντιδημοκρατικά μέτρα, όπως και τα φαινόμενα αυταρχισμού και βίας των κρατικών δυνάμεων καταστολής.

Προφανώς, «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» οι «έχοντες και κατέχοντες» την εξουσία και τα επιτελεία τους, καθώς, η αναμενόμενη παραπέρα όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων, θα φέρει και μεγαλύτερη ένταση των αγώνων και της ταξικής πάλης.