Δυο ολόκληρες σελίδες αφιέρωσε προχτές η «Απογευματινή» στο βιβλίο του Μ. Εβερτ για τον πατέρα του, τον Αγγελο Εβερτ. Ομως, το ποιος ήταν ο Αγγελος Εβερτ, εκτός από το γιο του Μιλτιάδη, το γνωρίζει και η Ιστορία. Κι αν ένας γιος, μιλώντας για τον πατέρα του, θέλει να κάνει σκόντο στην Ιστορία, το ίδιο δικαίωμα δεν το έχει μια εφημερίδα, που όταν συνομιλεί (όχι με την Ιστορία) με τους αναγνώστες της, καλό είναι να τους σέβεται κιόλας.

*

Η «Απογευματινή» φυσικά και γνωρίζει ότι ο Αγγελος Εβερτ ήταν αυτός που υπηρέτησε ως διευθυντής της Αστυνομίας στην Ελλάδα της Κατοχής, την κατεχόμενη από τα «Ες - Ες».

Φυσικά και γνωρίζει ότι ήταν ο διευθυντής της Αστυνομίας του Τσολάκογλου.

Φυσικά και γνωρίζει ότι αυτός που η εφημερίδα τον αποκαλεί στο δισέλιδο αφιέρωμά της «Αγγελο της Αντίστασης» (!) και που τον εμφανίζει να «εργάστηκε όσο κανείς για να αποφευχθεί η αιματοχυσία και ο εμφύλιος σπαραγμός και υπήρξε κατά γενική ομολογία ο άνθρωπος - γεφυροποιός ανάμεσα στην Αριστερά και στη Δεξιά εκείνης της εποχής» (!), ήταν παρά τω πλευρώ του Τσόρτσιλ, όταν εκείνος ματοκυλούσε την Αθήνα.

*

Καιρός, λοιπόν, να μάθει κάτι ακόμα: Η Ιστορία διαθέτει ξεχωριστό κεφάλαιο, στο οποίο περιλαμβάνει και όσους κατά καιρούς νόμισαν ή νομίζουν ότι μπορούν να ασελγούν σε βάρος της.