Μια δημόσια διοίκηση προσανατολισμένη πρώτα απ' όλα στις ανάγκες της αγοράς και στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου και των επιχειρηματιών, μια δημόσια διοίκηση που θα έχει υιοθετήσει στις εσωτερικές λειτουργίες της τις μεθόδους που εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις και προπάντων τη «μέτρηση αποτελεσμάτων». Αυτό το μοντέλο προτείνει ο ΟΟΣΑ στην τελευταία έκθεσή του, την οποία, ας σημειωθεί, όχι μόνο «παράγγειλε» η κυβέρνηση αλλά συμφώνησε στο περιεχόμενό της και τις οδηγίες της, πράγμα που σημαίνει ότι τη δεσμεύει απέναντι στον ιμπεριαλιστικό οργανισμό. Φυσικά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία έχει σε σημαντικό βαθμό μετατρέψει σε πολιτική της τις παλαιότερες οδηγίες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, θα ανταποκριθεί και μάλιστα με φανατισμό στις νεότερες οδηγίες τους.

Στα συμπεράσματα της έκθεσης του ΟΟΣΑ τονίζεται ότι «κατά τα τελευταία χρόνια έχει επιταχυνθεί ο ρυθμός της μεταστροφής προς πολιτικές προσανατολισμένες στην αγορά καθώς και προς θεσμούς που διακρίνονται από διαφάνεια και δυνατότητα καταλογισμού ευθυνών, μέσω των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες περιλαμβάνουν την εξάλειψη κανόνων, την ιδιωτικοποίηση και την απελευθέρωση». Ωστόσο, διαπιστώνει ότι «ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης που επιχειρεί η κυβέρνηση εμποδίζεται από μια έλλειψη εμπιστοσύνης της δημόσιας διοίκησης για τις ικανότητες των επιχειρήσεων. Το γεγονός αυτό είχε αποτέλεσμα την υπερβολική επιβολή κανονισμών στον ιδιωτικό τομέα...». Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να καταργηθούν όλα τα «εμπόδια» που συναντούν οι επιχειρήσεις στις σχέσεις τους με το κράτος, δηλαδή να μη γίνεται ο παραμικρός έλεγχος στη δράση τους από την πρώτη στιγμή που συστήνονται. Η μεταρρύθμιση, αναφέρεται στην έκθεση, «θα πρέπει να εκληφθεί ως μια στρατηγική για να κοπεί ο Γόρδιος Δεσμός της έλλειψης εμπιστοσύνης και να αποκατασταθούν οι ουσιαστικές σχέσεις και εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους-αγοράς και κοινωνίας των πολιτών».

Οι πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η κυβέρνηση δε θεωρούνται ικανοποιητικές γιατί «δεν είναι ακόμα επαρκώς συνεκτικές και προσανατολισμένες σε κανονιστικές πρακτικές ώστε να αναδιαμορφωθούν ξανά οι σχέσεις με την αγορά και την κοινωνία. Λόγου χάρη δεν έχουν παραχθεί σαφή αποτελέσματα όσον αφορά τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, όπως η έκδοση αδειών... Τα διοικητικά βάρη και ιδίως οι επιχειρηματικές άδειες συγκαταλέγονται μεταξύ των σημαντικότερων εμποδίων για τους Ελληνες επιχειρηματίες και την είσοδό τους στην αγορά». Γι' αυτό προτείνει την καθιέρωση «ενός κεντρικού μητρώου διοικητικών διαδικασιών και επιχειρηματικών αδειών και έναρξη μιας περιεκτικής αναθεώρησης για τον προσδιορισμό του τρόπου μείωσης των βαρών». Αν μια διαδικασία δεν έχει κατατεθεί στο μητρώο αυτό, τότε δεν πρέπει να επιβάλλεται! Επίσης στην έκθεση αναφέρεται ότι «οι ξένες εταιρίες θεωρούν την πολυπλοκότητα των κρατικών κανόνων και διαδικασιών ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη λειτουργία τους στην Ελλάδα».

Οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ δεν περιορίζονται απλά σε διαπιστώσεις και συμπεράσματα αλλά υποδεικνύουν πολύ συγκεκριμένα μέτρα για την επίτευξη του παραπάνω στόχου. Βασικός στόχος είναι μια «κανονιστική μεταρρύθμιση» στη δημόσια διοίκηση, η οποία οδηγεί ουσιαστικά στην ανατροπή του σημερινού συστήματος προετοιμασίας και εφαρμογής του νομοθετικού έργου. Στο εξής πρέπει να κυριαρχεί στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης η αρχή του «κόστους-οφέλους» και θεματοφύλακάς της προτείνεται να είναι μια ανεξάρτητη υπηρεσία, οι αρμοδιότητες της οποίας μάλιστα να κατοχυρωθούν με νόμο ώστε να μην αμφισβητούνται από τους υπουργούς, η οποία θα προσδιορίζει τους στόχους για την απόδοση της δημόσιας διοίκησης και τη μείωση του κόστους λειτουργίας. «Ως θεμελιώδες στοιχείο της νέας πολιτικής κανονιστικής μεταρρύθμισης η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αναπτύξει πιο σαφή και μετρήσιμα κριτήρια που να καλύπτουν όλο το δημόσιο», υπογραμμίζεται. Πρέπει, τονίζεται στην έκθεση, να επέλθει στη δημόσια διοίκηση μια μεταρρύθμιση, η οποία θα εφαρμόσει ένα κανονιστικό καθεστώς, το οποίο «θα είναι συμβατό με μια πιο ανοιχτή και δυναμική οικονομία». Γιατί το υπάρχον καθεστώς «ακόμα τείνει να είναι παρεμβατικό και δύσκαμπτο»!

Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στο Λονδίνο η Β. Παπανδρέου επικέντρωσε το ενδιαφέρον της στο Εθνικό Συμβούλιο Ελέγχου, το οποίο είναι αρμόδιο για την οικονομική λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών. Στη βάση αυτού του μοντέλου πρόκειται να αντιγράψει ουσιαστικά η κυβέρνηση.

Στους στόχους-προκλήσεις που ορίζει η έκθεση για την ελληνική δημόσια διοίκηση, μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται: Πρώτον «να βελτιωθεί η παραγωγικότητα και η αποδοτικότητα του δημόσιου τομέα». Στην κατεύθυνση αυτή διαπιστώνει ότι «οι αυξήσεις των μισθών δε βασίζονται στα κριτήρια σχετικά με την απόδοση και η μειωμένη απόδοση δεν ενέχει κυρώσεις. Τα κίνητρα δεν ευθυγραμμίζονται ώστε να ενθαρρύνουν τις καλές συνήθειες και να αποθαρρύνουν τις κακές».

Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης (ΔΔ) «απαιτείται ένα φάσμα νέων προγραμμάτων και πρωτοβουλιών». Μεταξύ των σημείων που θα μπορούσαν να εξεταστούν είναι «η διαχείριση βάσει απόδοσης, τα μισθολογικά κίνητρα για τους δημοσίους υπαλλήλους, βάσει προσόντων και επιτευγμάτων, η μεγαλύτερη ευελιξία εντός της δημόσιας διοίκησης όσον αφορά τη μετακίνηση πόρων και αρμοδιοτήτων».

Ιδιαίτερη σημασία, επισημαίνεται σε άλλο σημείο της έκθεσης, θα έχει η επαρκής υποχρέωση και ενθάρρυνση των δημοσίων υπαλλήλων να συμμορφωθούν με τις προϋποθέσεις του νέου κώδικα διοικητικών διαδικασιών και του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα. Επιπλέον, «πρέπει να εισαχθεί η ελαστικότητα ώστε να ενθαρρυνθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι να κινούνται εντός και μεταξύ των υπουργείων».