Αυτή είναι μια μικρή, αλλά αντιπροσωπευτική γεύση, για το τι συμβαίνει όταν οι ανθρώπινες σχέσεις εκχυδαΐζονται και δίνουν τη θέση τους, μέσα από χιλιάδες σελίδες κάθε μήνα, στην πορνεία. Μια μικρή γεύση για το τι μέλλει γενέσθαι όταν επιβάλλεται, μέσα από αυτές τις φυλλάδες, στον άντρα να είναι ο πετυχημένος στη δουλιά του και ο βίαιος κυνηγός και η γυναίκα να είναι αντικείμενο του σεξ και θύμα. Φυλλάδες που επιδιώκουν να διαμορφώσουν άποψη χρησιμοποιώντας κουτσομπολιά για τις κρεβατοκάμαρες γνωστών Αθηναίων, αφιερώματα στην «οργαζόμενη Αθήνα», στον «κόσμο sex-άψη», με διάσημες γυμνές πρωταγωνίστριες στα εξώφυλλα, να μιλούν για βίτσια και να εκμυστηρεύονται το «πόσο πάει»...

Και φυσικά η αγάπη, ο έρωτας, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη δεν έχουν καμία θέση, όχι μόνο στις σελίδες αυτών των περιοδικών και στον τρόπο ζωής που προβάλλουν, αλλά πρέπει να πάψουν να υφίστανται στο μυαλό και στην ψυχή, ειδικά των νέων. Ο άγριος ατομικισμός πριμοδοτείται διαρκώς, το εύκολο χρήμα, οι «αρπαχτές» κάθε είδους και η διαχείριση του εφήμερου είναι σήματα κατατεθέν.

Παράλληλα οι εντολές για τη βραδινή διασκέδαση δίνουν και παίρνουν. Μια και αυτή η αλλοτρίωση παρατηρείται και στη σχέση του ανθρώπου με το αντικείμενο, όπως η σχέση του ανθρώπου με την Τέχνη. Εκεί στηρίζεται εξάλλου και η αναγωγή της ψυχαγωγίας σε διασκέδαση. Διασκέδαση που έχει ταυτιστεί με ένα μπουκάλι ουίσκι σε «ιν» και «χάι» μέρη, όπως ένα σκυλάδικο ή ένα στριπτιζάδικο που πλημμυρίζουν τις σελίδες τους. Ενώ η προσπάθεια για να επιβληθεί ένας νέος όρος και νέος τρόπος διασκέδασης, το sex clybbing, συνεχίζεται αγωνιωδώς από τους εκδότες των περιοδικών. «Το κλάμπινγκ και το σεξ μπορούν να συνδυαστούν όπως η πίτσα και η κόκα - κόλα, το πλέι-στέσιον με έναν καλό καναπέ, τα διόδια της Ελευσίνας με την έξοδο για τριήμερο και ο Ολυμπιακός με τον Καραπιάλη. Αυτό που χρειάζεται είναι να έχεις γνώση και να ξέρεις τα σωστά σημεία στην πόλη».

Για αυτό το θέμα ο Ηλ. Μιχαλαρέας, αναφερόμενος στο κύριο χαρακτηριστικό του life style, υπογραμμίζει ότι «είναι η έλλειψη προσωπικής σχέσης στις ανθρώπινες επαφές. Ολες οι επιθυμίες είναι κατακλυσμένες από τη φιλαργυρία και οι ακόρεστες ανάγκες αυξάνονται για να εξαγοράσουν τα ομοιώματα των χαμένων σχέσεων. Ετσι οι άντρες εκπορνεύουν τις γυναίκες και αγοράζουν τα σώματά τους ή και μέρος των σωμάτων τους φωτογραφημένα ή και αναπαριστάμενα».

Και συνεχίζει: «Σε αυτά τα πλαίσια η "ανθρώπινη φύση" αντανακλά τον καπιταλισμό στις ανθρώπινες σχέσεις του απομονωμένου, αλλοτριωμένου ατόμου και η έννοια "αυτόνομης ατομικότητας" γίνεται μέσω νομιμοποίησης ενός κοινωνικού συστήματος που φυλακίζει τους ανθρώπους στη μοναξιά τους, θέτοντάς τους ανταγωνιστικά αντιμέτωπους και υποδουλώνοντάς τους στις "τεχνικές επιθυμίες" τους κάτω από την εξουσία των άψυχων πραγμάτων».