«Βασική επιδίωξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι, πλέον, να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ελευθερία και στην ανάπτυξη ανά τον κόσμο. Αλλά και να περιορίσει τη φτώχεια, την πείνα και τις αρρώστιες» (από το κύριο άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

«Αποκάλυψη - σοκ από τους "Νιου Γιορκ Τάιμς". Μυστικοί αστυνομικοί είχαν παρεισφρήσει σε αντιπολεμικές, οικολογικές και άλλες οργανώσεις, για να κατασκοπεύουν τα μέλη τους. Φακέλωναν και τους πολίτες που διαδήλωναν στο συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων το 2004 (...) ταυτόχρονα, η "Ουάσιγκτον Ποστ" αποκαλύπτει πως οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες έχουν χάσει τον μπούσουλα από τη χιονοστιβάδα "φακελωμένων υπόπτων" (...) ο αριθμός τους τετραπλασιάστηκε από 100.000 το 2003 σε πάνω από 435.000 στις μέρες μας» (το ρεπορτάζ στο ΕΘΝΟΣ).

«Οι πολιτικές περιστροφές του Μπαϊρού προκαλούν μάλλον έκπληξη. Παλαιότερα, παρουσίαζε το UDF ως κεντροδεξιό κόμμα, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση του UMP. Τώρα ανακηρύσσει εαυτόν σοσιαλδημοκράτη. Ο επαναπροσδιορισμός του αυτός μοιάζει μάλλον καιροσκοπικός. Δεν αποκλείεται, όμως, ο Μπαϊρού να κάνει για το Σοσιαλιστικό Κόμμα αυτό που δεν τόλμησε το ίδιο να κάνει: Να το οδηγήσει στον 21ο αιώνα. Από την πλευρά της η Ρουαγιάλ είναι μια παράξενη σοσιαλίστρια, μια αριστερή με δεξιές αξίες. Και ίσως έμπαινε στον πειρασμό μιας εκλογικής συμμαχίας, εάν ήταν πεπεισμένη ότι δε θα κερδίσει μόνη τον Σαρκοζί» (το άρθρο σε Financial Times/ ΗΜΕΡΗΣΙΑ).