Παπαγεωργίου Βασίλης

Η δήθεν «μελαγχολικού» ύφους απορία ανήκει στον υπεύθυνο του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ, Ν. Βούτση («Ελευθεροτυπία», 26/3/2007), ο οποίος με όρους κοινού συκοφάντη τσουβαλιάζει εν ψυχρώ από τη μια τις κραυγές των Χρυσαυγιτών, και από την άλλη την τεκμηριωμένη κριτική που κάνει το ΚΚΕ στο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού.

Το ακραίο, απαράδεκτο, εθνικιστικό παραλήρημα μελών της «Χρυσής Αυγής», που έκαψαν το βιβλίο της Ιστορίας, και η τεκμηριωμένη, ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ για τον αντιδραστικό ιδεολογικό προσανατολισμό του βιβλίου, το γεγονός δηλαδή ότι αντιμετωπίζει τα ιστορικά γεγονότα από τη σκοπιά του κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου, τη μία όψη της αστικής ιδεολογίας - η άλλη είναι ο εθνικισμός και το ΚΚΕ τις χτυπά και τις δύο - παρουσιάζονται από το στέλεχος του ΣΥΝ σαν το ίδιο πράγμα. Ενώ ο ίδιος ο ΣΥΝ επιλέγει το δρόμο της υπεράσπισης άνευ όρων ενός βιβλίου που βγάζει λάδι τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για τα εγκλήματά τους, συκοφαντεί τις λαϊκές διεκδικήσεις, υμνεί την Ευρωπαϊκή Ενωση σαν υπέρτατη αξία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ομάδες σαν τη «Χρυσή Αυγή» αποδεικνύονται εξαιρετικά χρήσιμες στον ΣΥΝ για να κρύψει ο ίδιος το φλερτ του με τον κοσμοπολιτισμό. Οταν όμως φτάνουν στην ωμή συκοφαντία το πράγμα ξεφεύγει. `Η είναι τόσο ισχυρός ο δεσμός με το ΠΑΣΟΚ που η γραμμή (βλέπε δηλώσεις Διαμαντοπούλου) πρέπει να περνάει σ' όλους τους κρίκους αμάσητη;