Υστερα από τις τελευταίες κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη και τις διαφοροποιήσεις ορισμένων κομμουνιστικών κομμάτων κάνανε την εμφάνισή τους στην Ελλάδα διάφοροι «σοσιαλιστικολόγοι». Φυσικά, δε μιλάμε για τους «παραδοσιακούς» αντιδραστικούς και αντικομμουνιστές, αλλά για κείνους που, αφού ξεστράτισαν από το ΚΚΕ και το σοσιαλιστικό χώρο, ρίχτηκαν σε μια συντονισμένη καταπολέμησή του. Ολοι αυτοί οι «θλιβεροί επικριτές» με παραβίαση της ιστορικής αλήθειας προσπαθούν να κατασυκοφαντήσουν την Εθνική Αντίσταση του ΕΑΜ και του ΔΣΕ και τους αγώνες των κομμουνιστών και με ανίερα, αγοραία επιχειρήματα να διαβρώσουν τα οράματα των λαϊκών αγωνιστών και τα ιδανικά του ΚΚΕ. Μας λένε, ξεδιάντροπα, πως ο σοσιαλισμός χρεοκόπησε και πως είναι ουτοπία να πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, αφού απέτυχε στην ΕΣΣΔ, τη χώρα που ξεπήδησε. Μερικοί μάλιστα φτάνουν στο σημείο να ζητάνε να απορρίψουμε το μαρξισμό-λενινισμό σαν μια ξεπερασμένη ιδεολογία και το σοσιαλισμό σαν ένα ανεφάρμοστο σύστημα. Αλλοι πάλι, που πέρασαν στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και του φιλελευθερισμού, πασχίζουν να αποδείξουν πως «ο υπαρκτός σοσιαλισμός ήταν ένα αποτυχημένο σταλινικό μοντέλο». Ολες αυτές οι θλιβερές φιγούρες, που κάθε μέρα κατρακυλάνε όλο πιο χαμηλά και ξεπέφτουν στη συνείδηση του λαού, βάζοντας προπέτασμα το κύρος που αποκτήσανε μέσα στις γραμμές του ΚΚΕ, ζητάνε την ανανέωσή του κι ακόμα τη διάλυσή του ως αναχρονιστικού, δογματικού κι εκτός τόπου και χρόνου. Ομως όλοι τους, και τα δημοσιογραφικά έντυπα που τους στηρίζουν και τα ΜΜΕ που τους προβάλλουν, κάνουν μεγάλο λάθος και δεν μπορούν να κρύψουν ότι γλείφουν εκεί που πριν λίγο φτύνανε.
Το ΚΚΕ, το ξέρουν καλά κι ας κάνουν τώρα τον ανήξερο, ποτέ δεν ήταν δογματικό με την έννοια που το εννοούν, και ο σοσιαλισμός ποτέ δεν ήταν μια στατική, αποστεωμένη, δογματική κι ανελαστική κοσμοθεωρία. Ο σοσιαλισμός, όπως τον θεμελίωσαν, τον αναλύσανε και οραματίστηκαν ο Κ. Μαρξ και ο Φρ. Ενγκελς και ο Λένιν τον έκανε πράξη με την Οχτωβριανή Επανάσταση, είναι από μόνος του μια κοσμοθεωρία που διαρκώς εξελίσσεται και ανανεώνεται με βάση την ιστορική αναγκαιότητα. Η σοσιαλιστική ιδεολογία, στηριγμένη πάνω στην επιστημονική γνώση και δουλεμένη μέσα στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν με την ανάπτυξη του ιμπεριαλισμού, διαδόθηκε ως γενική κοσμοθεωρία που ασχολείται με την έρευνα και μελέτη του φυσικού και κοινωνικού γίγνεσθαι και ανταποκρίνεται στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης. Πράγμα που σημαίνει πως η σοσιαλιστική ιδεολογία είναι η μόνη που θα συντελέσει στην ανατροπή του καπιταλισμού και θα συμβάλει στη θεμελίωση της σοσιαλιστικής κοινωνίας, σε διεθνή κλίμακα και συνεπώς και στην Ελλάδα.
Κι όπως γράφει ο αξέχαστος δάσκαλος Δημ. Γληνός, «η σοσιαλιστική ιδεολογία δεν είναι κλείσιμο, είναι άνοιγμα του ορίζοντα σε απέραντο πλάτος και βάθος. Δεν είναι το τέλος της ανθρώπινης γνώσης, της επιστήμης και της κατάκτησης του κόσμου, είναι η αρχή του» («Τριλογία του πολέμου», σελ. 27, εκδ. ΦΛΟΓΑ).
Δυστυχώς, σήμερα, οι «θλιβεροί επικριτές» του ΚΚΕ και του μαρξισμού-λενινισμού βάλθηκαν, με πείσμα γενιτσαρισμού, να πολεμήσουν αυτή την κοσμοθεωρία, να τη νοθέψουν και να γίνουν διαφημιστές του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς με θρασυδειλία σέρνονται πίσω από το ΠΑΣΟΚ, κατασυκοφαντώντας το ΚΚΕ. Διαλαλούνε, δίχως ντροπή, ενορχηστρωμένοι με το ΠΑΣΟΚ, πως χρειαζόμαστε έναν «σοσιαλισμό δημοκρατικό, με ανθρώπινο πρόσωπο» και με την «οικονομία της αγοράς», με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και την «παγκοσμιοποίηση». Αυτόν το σοσιαλισμό μάχονται να επιβάλουν. Ομως, η μόνη κοσμοθεωρία, που προβάλλει έναν «δημοκρατικό σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο», είναι ο σοσιαλισμός. Γιατί μόνο ο σοσιαλισμός ζητάει και παλεύει να καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να επικρατήσει η ισότητα, η δικαιοσύνη, η ελευθερία, η αληθινή δημοκρατία και να εδραιωθεί η παγκόσμια ειρήνη. Ποιο άλλο κοινωνικο-οικονομικό σύστημα εκτός από το σοσιαλιστικό έχει βάλει φραγμό στη δυνατότητα συγκέντρωσης πλούτου σε λίγα χέρια σε βάρος των πολλών; Ακόμα ποιο άλλο σύστημα αποκλείει να δημιουργούνται άχρηστες ανάγκες στον άνθρωπο πέραν από τις κοινωνικά αναγκαίες σε κάθε δοσμένη ιστορική στιγμή; Και ποιο άλλο κοινωνικό σύστημα εκτός από το σοσιαλιστικό δεν αφήνει περιθώρια ν' αναπτυχθεί ο καταναλωτισμός και ο ευδαιμονισμός που γεννιέται κι ευδοκιμεί στις καπιταλιστικές χώρες σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων; Η απάτη, ο δόλος, η εγκληματικότητα, η διάδοση των ναρκωτικών, η πορνεία, η νοθεία στα τρόφιμα, η ληστρική εκμετάλλευση της φύσης είναι στοιχεία που καταπολεμάει κι αποδιώχνει ο σοσιαλισμός. Αντίθετα, ο καπιταλισμός που προσκυνάει το Μαμμωνά και κυνηγάει το κέρδος και πιστεύει στην «ιδιωτική πρωτοβουλία» όλα τούτα τα υποθάλπει και κρυφά ή φανερά τα προστατεύει.
Δυστυχώς, σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια προσπάθεια όλων αυτών των «επικριτών» να πολεμάνε και με διάφορες ύποπτες θεωρίες να συσκοτίζουν τα γεγονότα και να σκορπάνε μια επικίνδυνη σύγχυση με απρόβλεπτες εξελίξεις.
Γι' αυτό, χρέος των κομμουνιστών, των προοδευτικών καλής θέλησης ανθρώπων είναι να τους ξεσκεπάσουν και να αντιταχθούν στην αντικομμουνιστική και αντικουκουέδικη υστερία τους. Οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα και κύρια η εργατική τάξη πρέπει να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα της σημερινής κατάστασης και να εντείνουν τις προσπάθειές τους για το πλάτεμα και δυνάμωμα του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου σε αντιιμπεριαλιστική-αντιΝΑΤΟική κατεύθυνση. Από αυτή τη συνειδητοποίηση και την πραγμάτωση αυτού του «παλλαϊκού μετώπου» θα ανοίξει ο δρόμος για το σοσιαλισμό στη χώρα μας.
Σταύρος ΚΑΛΦΙΩΤΗΣ
Οικονομόλογος- συγγραφέας
Feeds
Συντηρείται η διαμάχη, αλλά οι τόνοι χαμηλώνουν 
