«Οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις των δύο μεγάλων κομμάτων, διαχειριστές του χυδαίου αυτού συστήματος, κυβερνούν με την πλειοψηφία που τους δίνουν οι ραμμένοι στα μέτρα τους εκλογικοί νόμοι που οι ίδιοι κάθε φορά ψηφίζουν. Ολα αυτά τα χρόνια λοιπόν, η μια κυβέρνηση μας εκσυγχρονίζει και η άλλη μας μεταρρυθμίζει. Αλλά και οι δύο μας κάνουν περισσότερο Ευρωπαίους αδειάζοντας τις τσέπες του κοσμάκη, γεμίζοντας παράλληλα τον κορβανά των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εργολάβων και των κάθε λογής νεόπλουτων επιχειρηματιών γιάπηδων.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ταυτιζόμενες πλήρως με τις επιταγές των διεθνών οργανισμών (Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, ΕΕ), επιδίδονται στην υλοποίηση αντιδραστικών και αντιλαϊκών μέτρων, με στόχο τη σταδιακή συρρίκνωση των δικαιωμάτων του λαού σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, καθορίζοντας την τύχη του λαού για πολλά χρόνια στο μέλλον.

Αλλά δεν πάνε πίσω και στις υποχωρήσεις που αφορούν τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και τα εθνικά. Τα εθνικά θέματα (Κυπριακό, Αιγαίο κλπ.) άλλωστε έπαψαν επίσης να ονομάζονται εθνικά και είναι θέματα "μείζονος ελληνικού ενδιαφέροντος". Η χώρα εξοπλίζεται ξοδεύοντας τεράστιες δαπάνες όχι σύμφωνα με τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες, αλλά σύμφωνα με τις στρατηγικές των πέραν του Ατλαντικού think tanks. Νέοι προερχόμενοι από τη φτωχολογιά του λαού προσέρχονται ως εθελοντές στο Στρατό και καταλήγουν να παίζουν αστυνομικό ρόλο στις υπό ΝΑΤΟική κατοχή χώρες (Κόσσοβο) ή να φυλάνε τις παπαρούνες των εμπόρων ναρκωτικών στο Αφγανιστάν.

Είναι αναγκαίο σε αυτήν τη συγκυρία της καπιταλιστικής λαίλαπας, η φωνή του ΚΚΕ να δυναμώσει μέσα στη Βουλή και στο λαό. Οι προτάσεις του και οι επιλογές του είναι η εγγύηση για το μέλλον του λαού. Για να αποδυναμωθεί ο δικομματισμός. Για να μπει χαλινάρι, διότι το ΚΚΕ το φοβούνται. Πάντα, εδώ και ενενήντα χρόνια το φοβούνταν».