«Μια προσπάθεια εξόδου από την κρίση επιχειρεί το SPD με το προγραμματικό συνέδριο στο τέλος Οκτωβρίου (...) είναι μια "επιστροφή" στις βασικές αρχές της σοσιαλδημοκρατίας (...) αν και ο "δημοκρατικός σοσιαλισμός" δεν έχει προεξάρχουσα θέση στο πρόγραμμα, η αναφορά σε αυτόν και στον όρο "κοινωνική δημοκρατία" θεωρήθηκαν από πολλούς επιστροφή στις μαρξιστικές ρίζες της σοσιαλδημοκρατίας (...) στη θέση του "νέου Κέντρου" που ήταν το σύνθημα του Σρέντερ και του Μπλερ μπαίνει τώρα η "πλειοψηφία αλληλεγγύης" (...) η "πλειοψηφία αλληλεγγύης" δε συγκροτείται μόνον από τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης και τα στρώματα που απειλούνται από γενικευμένη ανασφάλεια, αλλά είναι μια "κλασική κεντροαριστερή κοινωνική συμμαχία". Σε αυτήν εντάσσονται και τα μεσαία στρώματα που βλέπουν ότι η περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων συνιστά κίνδυνο για το σύνολο της κοινωνίας. Βασικό μέλημα των Σοσιαλδημοκρατών είναι να ανακόψουν την ακατάσχετη αιμορραγία προς τα αριστερά» (το ρεπορτάζ στα ΝΕΑ).

«Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είχε περισσότερους από 10.000 πράκτορες και πληροφοριοδότες στην Αν. Γερμανία την εποχή του ψυχρού πολέμου, αποκαλύπτουν τώρα ιστορικοί που μελέτησαν αποχαρακτηρισμένα αρχεία. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι ο δίαυλος για την αρχική στρατολόγηση ήταν οι επαφές πρώην αξιωματικών της Βέρμαχτ δηλαδή του χιτλερικού στρατού. Οι πληροφοριοδότες έπαιρναν αμοιβές περί τα 50-100 μάρκα συν τα έξοδα. Και εμείς που νομίζαμε ότι κατασκοπία έκαναν μόνο οι ανατολικοί της Στάζι και ότι οι δυτικοί πολεμούσαν ανιδιοτελώς για τα ιδανικά του ελεύθερου κόσμου» (με υπογραφή Ν. Ζ. είδηση και σχόλιο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).