Οι μεν - του εκκλησιαστικού ιερατείου - είναι ταγμένοι να σώζουν ψυχές.

Οι άλλοι - οι γιατροί - είναι επιφορτισμένοι να σώζουν ζωές.

Και οι τρίτοι - οι τηλεδημοσιογράφοι - είναι δοσμένοι στον αγώνα να σώζουν μυαλά, με την έννοια της ενημέρωσης, της πληροφόρησης, της μεταφοράς γνώσης.

*

Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη, εκείνο που ζούμε είναι το ξεσάλωμα επιφανών εκπροσώπων των παραπάνω τριών ομάδων.

Είναι οι εκπρόσωποι του ίδιου τριγώνου, με ισόποση συμβολή στην ανηθικότητα, στην απρέπεια, στον κανιβαλισμό, στον κυνισμό και την ύβρι.

Το ήθος τους ξεχείλισε, σε «ζωντανή σύνδεση» και με φόντο την περιπέτεια του Χριστόδουλου.

*

Τα ίδια ζήσαμε με την υπόθεση του πρώην διοικητή του ΙΚΑ. Τα ίδια - σε ένα βαθμό - είχαν επαναληφθεί με φόντο την εξέλιξη της υγείας του πρώην αρχιεπισκόπου Σεραφείμ.

Δεν είναι, επομένως, η πρώτη φορά. Και δε θα είναι η τελευταία. Δυστυχώς,

όσο θα δίνεται βήμα στη φτήνια, ώστε να λιπαίνεται η κόπρος της γλίτσας (πάνω στην οποία θα φυτρώσει η νέα φτήνια),

όσο το «στάτους» και η (κάθε λογής) εξουσία θα είναι η αντανάκλαση της μπόχας ενός συστήματος παρακμασμένου, χρεοκοπημένου και ανίατα ανήθικου,

όσο η εξαχρείωση θα συνεχίσει να πωλείται σαν συστατικό στοιχείο της «ενασχόλησης με τα κοινά»,

τόσο περισσότερο θα επιβεβαιώνεται ο «νόμος» της «βυθοδυναμικής» του βούρκου: «Ο πάτος δεν έχει πάτο»!