Εδώ που τα λέμε, συνολικά η συμπεριφορά των πρωθυπουργών της Συνόδου Κορυφής θα ...έμοιαζε αστεία, εάν δε σχεδίαζαν ένα ακόμη κύμα επίθεσης ενάντια στους εργαζόμενους των χωρών τους.
Ξεχνώντας ότι το «ευρωσύνταγμά» τους δεν αποτελεί «απαίτηση» ή «ζητούμενο» κανενός εργαζόμενου σε αυτή την ήπειρο, ξεχνώντας ότι έχει καταψηφιστεί όπου ευαρεστήθηκαν να ζητήσουν τη γνώμη των λαών, κάνουν λες και ...πραγματοποίησαν το όνειρο των κατοίκων της Ευρώπης.
Αυτά, ενώ το μόνο που κάνουν είναι να ψηφίζουν συνθήκες που υπαγορεύονται από τα συμφέροντα των πολυεθνικών και το μόνο που διασφαλίζουν είναι η ...«ελευθερία» του κεφαλαίου να εκμεταλλεύεται τους πάντες και τα πάντα.
Οσο για τις ...επικές μάχες που υποτίθεται ότι δίνονται στα διαπραγματευτικά τραπέζια των Βρυξελλών, δεν αμφιβάλλουμε καθόλου ότι είναι έντονες. Μόνο που δεν αφορούν τους λαούς. Μεταξύ τους τρώγονται για το ποιος θα 'χει τα περισσότερα προνόμια.
Κι αυτό που μοιράζουν δεν είναι τίποτε άλλο, παρά τα δικά μας δικαιώματα και η δική μας καταδίκη στη φτώχεια, στην ανεργία και την ανέχεια.
«ΣΥΝΕΠΗ εφαρμογή του ισχύοντος νόμου», δηλαδή του Νόμου Ρέππα, απαίτησε χτες από την κυβέρνηση με συνέντευξή του ο ...Δημήτρης Ρέππας, ως γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς, δε θα μπορούσε να πει τίποτε άλλο. Θα ήταν τουλάχιστον παράξενο...
Το πρόβλημα είναι (για το ΠΑΣΟΚ όχι για εμάς) ότι ακριβώς το ίδιο ισχυρίζεται ότι θα κάνει και η κυβέρνηση. Κι αυτό ο Δημήτρης Ρέππας δυσκολεύεται πολύ να το εξηγήσει κι όταν τον ρωτούν λέει κάτι ...ακατανόητα. Οπως, για παράδειγμα, ότι είναι υπέρ του «συγκερασμού της δημοσιονομικής πτυχής με την κοινωνική επάρκεια».