Στο αρχείο, λοιπόν, και το σκάνδαλο των υποκλοπών. Γιατί τάχα δε βρέθηκαν οι ένοχοι; `Η μήπως γιατί δεν ήθελαν να βρεθούν; Και σ' αυτή την υπόθεση, για άλλη μια φορά, το μαχαίρι έφθασε στο κόκαλο!

Προς δόξαν όλων όσοι υποστηρίζουν - και στηρίζουν - την καλύτερη λειτουργία των λεγόμενων θεσμών για τη θεραπεία όλης αυτής της σαπίλας που κυριαρχεί στη δημόσια ζωή. Το ίδιο λένε κάποιοι και τώρα με την υπόθεση Ζαχόπουλου. Υπάρχει και η Δικαιοσύνη που προτάσσεται για «ξέπλυμα» των πολιτικών ευθυνών. Οπως και στην υπόθεση της Air-CIA. Θυμάστε εκείνα τα αεροπλάνα που κουβαλούσαν τους «υπόπτους για τρομοκρατία» όπως έλεγαν οι Αμερικανοί,(προσγειώθηκαν και σε ελληνικά αεροδρόμια), αλλά ποιος ξέρει πού τους πήγαιναν, ή με την υπόθεση απαγωγής των Πακιστανών...

Προς δόξαν λοιπόν όλων όσοι δεν καταλαβαίνουν - ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν - ότι τα «σκάνδαλα» του αστικού πολιτικού συστήματος είναι γεννήματα - θρέμματα της ίδιας της αστικής πολιτικής, αυτής της πολιτικής που στηρίγματά της αποτελούν και οι θεσμοί που οι πολιτικοί της εκπρόσωποι - ακριβώς για την καλύτερη στήριξή της - έχουν δημιουργήσει.

Ολων των «θεσμολάγνων» - στην ουσία λάγνων του ίδιου του αστικού πολιτικού συστήματος - που προσπαθούν να αποκρύψουν από τον λαό πως ο μόνος δρόμος για να πάψουν να μας κατακλύζουν «σαπίλες», είναι η ανατροπή της αστικής εξουσίας και πολιτικής - μαζί και των θεσμών που τη στηρίζουν - και η δρομολόγηση της πορείας προς τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.