Του Διογένη Καμένουαπό την «Ελευθεροτυπία»

Το έργο είναι παλιό. Πρώτοι διδάξαντες οι μεγαλοβιομήχανοι. Με την πατέντα του μισθωτού στην επιχείρησή του ένας καπιταλιστής εμφανίζεται να έχει εισόδημα μικρότερο κι απ' του τελευταίου εργάτη του. Οταν τους καταγγέλλεις για απάτη σού απαντούν πως έτσι κι αλλιώς οι επιχειρήσεις ως επιχειρήσεις φορολογούνται κι ως εκ τούτου είναι άδικο να φορολογούνται πρόσθετα και οι ιδιοκτήτες τους, που στο κάτω - κάτω μ' ένα μισθό ζουν κι αυτοί. Το θράσος τους δε θα έχει όρια, όσο ελέω «δημοκρατίας» θα έχουν δικαίωμα να εμφανίζονται στο δημόσιο βίο ισότιμοι με αυτούς που βιάζουν καθημερινά, τους εργάτες τους.

«Μην τρομάζετε τους μεσαίους». Αυτό είναι πλέον καθαρά το σύνθημα για το ΠΑΣΟΚ. Γνωρίζει πως εκεί είναι ο φυσικός του χώρος. Στα πρώτα χρόνια των κυβερνήσεών του χάιδεψε τ' αυτιά της εργατικής τάξης, ενίσχυσε τους μεσαίους σαν διαχρονική σαμπρέλα εκλογικής υποστήριξής του, την ώρα που τα έδινε όλα στο μεγάλο κεφάλαιο. Τώρα που το νωπό έργο των κυβερνήσεών του δεν του επιτρέπει να τολμήσει «επιστροφή στους εργάτες», αρκείται να δηλώνει ευθέως πως δε θα θίξει το εισόδημα των μεσαίων.

Σ' αυτό το έδαφος - κι αφήνοντας πάντα το μεγάλο κεφάλαιο στο απυρόβλητο - θα έρθουν αύριο να μιλήσουν για δικαιότερη αναδιανομή. Θα διαγωνίζεται, δηλαδή, με τη ΝΔ για το ποιος από τους δυο θα κάνει δικαιότερο τον καπιταλισμό, χωρίς να θίγουν τον καπιταλισμό, παίζοντας μόνο με τα ποσοστά της φορολογίας στους μεσαίους. Στις ΗΠΑ, το θέμα του «tax» - του φόρου, δηλαδή - είναι κυρίαρχο στοιχείο που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το ανέβα - κατέβα των κυβερνήσεων. Εδώ, τώρα, τείνει - θέλουν να γίνει κυρίαρχο. Μόνο που αυτό προϋποθέτει να έχουν σπρώξει μια πολιτικοποιημένη εργατική τάξη στο περιθώριο. Δεν είναι εύκολο και το γνωρίζουν...

Ασχετο: Οι ξενοδόχοι δήθεν ψάχνουν αυτόν που έδιωξαν, που χτες τον έλεγαν απολίτιστο και πεινάλα. Ηθελαν Ευρωπαίους πελάτες. Ωσπου αυτοί ήρθαν με όλα προπληρωμένα αλλού. Ας μην κλαίγονται. Κανείς δε λυπάται για τις βδέλλες.