«Τα 17 θανάσιμα αμαρτήματα (συμπεριφορές ή ενέργειες που μπορεί να προκαλέσουν την απόλυσή σας δίχως προειδοποίηση». Ετσι τιτλοφορεί η διοίκηση του LEDRA MARIOT μια λίστα αναρτημένη στους χώρους του προσωπικού, όπου, μεταξύ άλλων, συγκαταλέγεται το εξής: «Αρνηση εκτέλεσης λογικών εντολών, ή απαιτήσεων προϊστάμενου ή διευθυντού, μετά από προειδοποίηση ότι η τέτοια άρνηση ενδέχεται να επιφέρει την απόλυση»!

Τι, άραγε, εκτιμά ως «λογική» εντολή η εργοδοσία; Το να καθαρίζει μια καμαριέρα 16 δωμάτια σε οκτώ ώρες όταν χρειάζονται σχεδόν οι διπλάσιες, σε ποια λογική υπακούει; Το να εκτελεί ένας μπουφετζής και καθήκοντα σερβιτόρου λυγίζοντας απ' την εντατικοποίηση, είναι λογικό; Το να εξαρτάται η οικογένεια ενός εργάτη απ' το αν θα χτυπήσει το τηλέφωνό του για να τον προσλάβουν στις 9 το πρωί και να τον απολύσουν στις 9 το βράδυ, είναι λογικό; Γιατί, πότε και τι φτάνει η εργοδοσία να «απαιτεί» από τους εργαζόμενους, γιατί η μη συμμόρφωσή τους γίνεται λόγος απόλυσης;

Τα ερωτήματα ασφαλώς είναι ρητορικά. Απλά, το παραπάνω είναι ένα ακόμα παράδειγμα, που επιβεβαιώνει πόσο αποφασισμένο είναι το κεφάλαιο να υπερασπιστεί την «ανταγωνιστικότητα», αλλά και πόσο εκ διαμέτρου αντίθετα είναι τα συμφέροντά του με αυτά των εργαζομένων. Το μεν πρώτο υπακούει στη «λογική» της αύξησης της κερδοφορίας του. Οι δε δεύτεροι πρέπει να υπερασπιστούν τη λογική τού να γεύεται τον πλούτο εκείνος που τον παράγει.