Αυτός βέβαια ο προβληματισμός και με το κλείσιμο των εργασιών είναι απαραίτητο να συνεχιστεί. Η ζωή, η αντικειμενική πραγματικότητα, όπως εξελίσσεται και την οποία είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε, το επιβάλλει. Μόνο κάτω απ' αυτό το πρίσμα, εξετάζοντας και το συγκεκριμένο θέμα, θα γινόμαστε πιο επαρκείς, πιο ουσιαστικοί, πιο κατανοητοί και πειστικοί στον κόσμο, πιο αποτελεσματικοί στις πρωτοβουλίες μας.

Η πορεία από το 15ο Συνέδριο ως σήμερα μας έχει δώσει αρκετή πείρα, η οποία αξιοποιείται ήδη στις Θέσεις της ΚΕ.

Ορισμένα, βασικά, κατά τη γνώμη μου, ζητήματα θα θίξω, τα οποία την προηγούμενη τετραετία, σταδιακά, άρχισαν να ξεκαθαρίζονται στην πλειοψηφία του κομματικού δυναμικού.

α) Η αναγκαιότητα προβολής ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας για τον ή πάνω στον οποίο καλείς για συσπείρωση στις γραμμές του Μετώπου.

Η αντίσταση και η ρήξη με τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των οργανισμών τους πώς μετουσιώνεται σε ανάπτυξη προς όφελος της πλειοψηφίας του λαού. Πώς το Μέτωπο γίνεται μέσο και σκοπός για τη συγκέντρωση των δυνάμεων της επανάστασης και την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Πέρα από τις κεντρικές κατευθύνσεις που δίνονται στις Θέσεις, πιστεύω πως χωρά πολλή δουλιά ακόμα σε τοπικό επίπεδο για να εξειδικευτούν αυτά. Στη Θεσσαλονίκη, μέσα σ' αυτά τα χρόνια έχουμε προσπαθήσει να συγκεκριμενοποιήσουμε και να εκλαϊκεύσουμε τις προτάσεις μας, θα ήμασταν όμως πολύ πιο μπροστά αν είχαμε κάποιους συντρόφους που θα παρακολουθούσαν σε μόνιμη βάση και θα επεξεργάζονταν ορισμένα θέματα, οικονομία, περιβάλλον κ.ά. Υπολειπόμαστε επίσης σοβαρά στο ότι κι όσα μέχρι τώρα έχουμε συζητήσει δεν είναι κτήμα του συνόλου των συντρόφων.

β) Σε μια πορεία αρχίσαμε να θέτουμε πιο συγκεκριμένα το πρόβλημα της εξουσίας, της ανάγκης να περάσει στις κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις που αντιπαλεύουν και θα αντιπαλεύουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό ξεκινώντας από το σήμερα, ότι με τέτοια κυβέρνηση (ή της ΝΔ ή κεντροδεξιοαριστερές), κανένας δρόμος προς όφελος του λαού δεν μπορεί ν' ανοίξει.

Πάνω σ' αυτό το θέμα πιστεύω ότι δεχόμαστε και θα συνεχίσουμε να δεχόμαστε πιέσεις από τον περίγυρό μας για συνεργασίες σήμερα με ΣΥΝ και ΔΗΚΚΙ. Αναφέρομαι σε ανθρώπους που, λόγω και των χαλαρών δεσμών μας μαζί τους, δεν έχουν βοηθηθεί να ξεκαθαρίσουν την πολιτική αυτών των δύο κομμάτων και σε συνεργασίες εκλογικές ή μακροπρόθεσμες όχι στο μαζικό ή επί μέρους κινήματα.

Η διαδικασία συζήτησης-εκλαΐκευσης των Θέσεων μπορεί, εφόσον αξιοποιηθεί, να βοηθήσει στο ξεκαθάρισμα τέτοιων συγχύσεων. Να γίνει πιο κατανοητό από πού περνά η διαχωριστική γραμμή με τα μονοπώλια ή με το λαό, καθώς και ότι το ζητούμενο δεν είναι το χ εκλογικό ποσοστό, αλλά η διαμόρφωση λαϊκής μαχητικής πλειοψηφίας, που θα καταφέρει εν τέλει ν' ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων.

γ) Οι μέχρι τώρα συνεργασίες μας στο εκλογικό επίπεδο, μπορώ κυρίως να τις παρακολουθήσω, αναδεικνύουν τα εξής προβλήματα:

- με δυσκολία κατανοείται η διαφορετικότητα του συνεργαζόμενου κι ότι δεν είναι δυνατόν να ταυτίζεται μαζί μας,

- ότι εν ονόματι της συνεργασίας δεν κάνεις έκπτωση από τα βασικά στοιχεία της διαφορετικής πολιτικής πρότασης που προβάλλεις (αυτό παρατηρείται κυρίως σε δημοτικές εκλογές),

- ότι χρειάζεται να επαγρυπνείς ως Κόμμα και με την αυτοτέλεια που έχεις να προλαβαίνεις ή να διορθώνεις ή να βοηθάς να γίνουν κατανοητά αυτά που προβάλλεις.

Τα επισημαίνω αυτά, γιατί οι συμμαχίες σε επίπεδο Μετώπου θα 'ναι σαφώς πιο περίπλοκες και η εμπειρία του κομματικού δυναμικού σ' αυτό τον τομέα μικρή. Δεν είναι τυχαίο που κυρίως σε επίπεδο Νομαρχιακών Γραφείων και όχι παρακάτω, γίνονται οι σχετικές συζητήσεις ή παίρνονται οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες.

Νομίζω ότι θα έπρεπε όχι μόνο μέσω του «Ρ» ν' ανοίγει η συζήτηση από την πανελλαδική εμπειρία σε διάφορους τομείς. Ο «Ρ» δημοσιεύει τα υλικά της τελευταίας συνδιάσκεψης των ΚΚ με αντίστοιχο θέμα, δεν ξέρω όμως πόσο έχουμε τη δυνατότητα ο καθένας μόνος του να τα αξιοποιεί ή θα έπρεπε να γίνει πιο οργανωμένη κουβέντα.

δ) Η πορεία συγκρότησης του Μετώπου συνδέεται αναπόσπαστα με το ανέβασμα της ταξικής πάλης και την ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση του Κόμματος.

Οι απανωτές όμως, κατά καιρούς, εκλογικές διαδικασίες οδηγούν ένα μέρος των συντρόφων στην απολυτοποίησή τους. Κυριαρχεί ότι μ' ένα, κάθε φορά, μεγαλύτερο αποτέλεσμα θα φτάσουμε στον επιθυμητό στόχο. Στις Θέσεις επισημαίνεται το κυρίαρχο της δουλιάς στην εργατική τάξη, απ' την ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων, που πρέπει να ολοκληρωθεί ως την αντιμετώπιση του κατακερματισμού της. Η αδύνατη όμως δουλιά στα πρωτοβάθμια σωματεία, το γεγονός ότι τα βήματα που σημειώνουμε είναι πολύ αργά, αποτελεί και δείκτη πιστεύω αφομοίωσης του στόχου. Η ουσιαστική βελτίωση της δουλιάς μας σ' αυτό τον τομέα, η ικανότητά μας να αγκαλιάσουμε χώρους που παρατηρείται σήμερα πολύ μεγάλη συγκέντρωση της εργατικής τάξης (π.χ. εμπόριο - υπηρεσίες στη Θεσσαλονίκη), είναι ζητήματα-κλειδιά για την προώθηση της υπόθεσης του Μετώπου.

Τα αναφέρω αυτά, γιατί χρειάζεται να κατανοηθεί ότι η σωστή πολιτική μας πρόταση δεν αρκεί για να διαμορφωθεί μαχητική συνείδηση στις μάζες και να συστρατευτούν στον αντιιμπεριαλιστικό-αντιμονοπωλιακό αγώνα. Επόμενα, όταν δε μετράμε αντίστοιχο αποτέλεσμα δε θα πρέπει απλοποιημένα να καταλήγουμε στο ότι κάνουμε λάθος, αλλά να συνυπολογίζουμε όλους τους παράγοντες που επιδρούν στη συνείδηση του κόσμου, τις αντίστοιχες παρεμβάσεις μας, καθώς και τις δυνατότητές μας, χωρίς να αποσπόμαστε ταυτόχρονα από τον περίγυρό μας, το εξωτερικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούμαστε και με το οποίο αλληλοεπηρεαζόμαστε.

Κλείνοντας, θα αναφερθώ στην ανάγκη συνεχούς διαβάσματος και μελέτης. Κατά τη γνώμη μου συλλογική δράση, συμμετοχή στην επεξεργασία της πολιτικής του Κόμματος, επαγρύπνηση και ετοιμότητα για την πρόληψη ή μείωση των λαθών που θα μας κάνουν να παρεκκλίνουμε από τον τελικό μας σκοπό, δεν μπορούν να στηριχτούν παρά μόνο στη συνεχή προσπάθεια παρακολούθησης και μελέτης όσων συμβαίνουν γύρω μας, στη γνώση των βασικών αρχών της θεωρίας μας.

Η προσυνεδριακή πορεία μπορεί να δώσει ώθηση στην αποφασιστικότερη ενασχόλησή μας μέσα από την ατομική μελέτη των Θέσεων, το οργανωμένο διάβασμα, τη συγκέντρωση αποριών, την ανταλλαγή προβληματισμού.