Στο άρθρο 102 Α της Συνθήκης του Μάαστριχτ διαβάζουμε:

«Τα κράτη - μέλη και η Κοινότητα δρουν σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό».

Πρόκειται για τη γνωστή συνθήκη, που αποτέλεσε και αποτελεί τον, τρόπον τινά, «συνταγματικό χάρτη» της κεφαλαιοκρατικής ασυδοσίας στην ΕΕ και φυσικά στην Ελλάδα.

Θεμελιακή αρχή της συνθήκης είναι οι περίφημες «τέσσερις ελευθερίες», δηλαδή η εξής μία: Η ελεύθερη - δηλαδή η βουλιμική, η ανεξέλεγκτη, η κερδοσκοπική - δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

***

Σήμερα που ένας ακόμα προϋπολογισμός λιτότητας, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του «Συμφώνου Σταθερότητας», προωθείται προς ψήφιση στη Βουλή, μεσούσης της κρίσης.

Σήμερα που οι θεωρίες περί «λιγότερου κράτους» και «επωφελών ιδιωτικοποιήσεων» - τόσο των φιλελεύθερων όσο και των σοσιαλδημοκρατών - κατακρημνίζονται, όπως ακριβώς κατακρημνίζονται οι δείκτες στα χρηματιστήριά τους.

Σήμερα που τα περί των «αυτορρυθμιζόμενων αγορών» αποδεικνύονται «φούσκες», όπως αυτές του κλυδωνιζόμενου χρηματοπιστωτικού τομέα.

Σήμερα που ο «μονόδρομος» της «ευημερίας του ευρώ» αποκαλύπτεται ως ο δρόμος της μεγάλης ληστείας για εκατομμύρια εργαζόμενους, που καλούνται να χρηματοδοτήσουν με 28 δισ. ευρώ (!) τους τραπεζίτες,

αξίζει να θυμηθούμε ποιοι μας έφεραν ως εδώ.

«Γυρίζω ευτυχής και υπερήφανος. Στο Μάαστριχτ πετύχαμε ακριβώς αυτά που θέλαμε...»

(Κ. Μητσοτάκης, επιστρέφοντας ως πρωθυπουργός στην Αθήνα από το Μάαστριχτ)

*

«Η κυβέρνηση αισθάνεται ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το γεγονός ότι στη συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Ενωση προσέρχονται - το ΚΚΕ βέβαια εξαιρείται - έτοιμοι να ψηφίσουν "ναι" στην κύρωση της σχετικής Συνθήκης. Με τη στάση τους αυτή τα πολιτικά κόμματα δεν εξυπηρετούν μόνο τα στενά ελληνικά συμφέροντα, εξυπηρετούν και την Ευρωπαϊκή Ενωση».

(Στ. Μάνος, υπουργός Εθνικής Οικονομίας, κατά τη συζήτηση στη Βουλή της επικύρωσης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, τη βδομάδα από 27 μέχρι 31 Ιούλη 1992).

«Ως γνωστόν το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει για την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ (...). Οι δείκτες - στόχοι συνιστούν το όραμα ενός Ευρωπαίου τραπεζίτη (...). Αυτά, δε, ανεξαρτήτως του ότι και πάλι θα έπρεπε να ψηφίσουμε για το Μάαστριχτ».

(Αντρέας Παπανδρέου, ψηφίζοντας στη Βουλή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ)

*

«Τα ελληνικά κόμματα στη Βουλή, εκτός του ΚΚΕ, έχουν ταχθεί υπέρ της κύρωσης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, γιατί αντιμετωπίζουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ σαν ένα σταθμό στη δυναμική της Ενωμένης Ευρώπης».

(Γεράσιμος Αρσένης)

*

«Και εδώ θα ήθελα να καλέσω τους συναδέλφους του ΚΚΕ, οι οποίοι, λάθος κατ' εμέ, βρεθήκανε εκτός του φυσικού ταξικού χώρου, στον οποίο έπρεπε να βρίσκονται (!). Διότι οι κοινωνικές δυνάμεις της Ελλάδος, συγκροτημένες, λένε πώς θα παλέψουμε αύριο στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να διαμορφώσουμε νέες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες».

(Ακης Τσοχατζόπουλος)

*

«Στην πραγματικότητα τη Συνθήκη του Μάαστριχτ τη συζητά, τη στηρίζει και διεκπεραιώνει η αντιπολίτευση ως εάν ήδη το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε αυτό τον τόπο»!

(Θεόδωρος Πάγκαλος)

*

«Κύριοι συνάδελφοι, τυπικά η συζήτηση αυτή θα κλείσει απόψε με ένα "ναι" ή "όχι" στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ξέρουμε όμως όλοι, ακόμα και το ΚΚΕ που θα ψηφίσει "όχι", ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το "ναι"».

(Απόστολος Κακλαμάνης)

*

«Η συμμετοχή της χώρας μας στη διαδικασία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης είναι μονόδρομος. Και είναι μονόδρομος γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, δεν υπάρχει εναλλακτικός προσανατολισμός... Η εναλλακτική λύση είναι η απομόνωση».

(Γιάννος Παπαντωνίου)

*

«(...) σήμερα, σ' αυτήν την αίθουσα σε ό,τι αφορά το βασικό ερώτημα της κύρωσης (σ.σ.: της Συνθήκης του Μάαστριχτ), όλοι οι Ελληνες "πλην Λακεδαιμονίων" είναι σύμφωνοι».

(Στέλιος Παπαθεμελής)

«Επειδή όμως ακούστηκε και από την παλαιοημερολογίτικη πλευρά του αριστερού κινήματος, που είναι αμετακίνητα προσδεδεμένη στο χτες, μία πρόκληση προς τις ζωντανές δυνάμεις του Κοινοβουλίου και τις ζωντανές δυνάμεις της Αριστεράς, να τροποποιήσουν τη στάση τους και να συνταχθούν "κατά", θα ήθελα να πω ότι εγώ σαν αριστερός πολίτης θα ψηφίσω το Μάαστριχτ».

(Λεωνίδας Κύρκος)

*

«Το ζήτημα για εμάς τότε ήταν αν θα ήμασταν αρνητικοί στην ενοποίηση, στην ολοκλήρωση της Ευρώπης συνολικά ή αν θα ήμασταν "ανεκτικοί" στην ολοκλήρωση της Ευρώπης ασκώντας μια κριτική στον τρόπο που αυτή θα γίνει (...). Επιλέξαμε τον δεύτερο δρόμο»

(Αλέξης Τσίπρας, δηλώσεις στις 7/1/2008, υπερθεματίζων την επιλογή του ΣΥΝ να ψηφίσει, τότε, το Μάαστριχτ).

*

Πράγματι, πριν 16 χρόνια, η Συνθήκη του Μάαστριχτ επικυρώθηκε στη Βουλή με 286 ψήφους υπέρ. Ηταν οι ψήφοι των βουλευτών της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Στην ψηφοφορία υπήρξαν και 8 «κατά». Ηταν των βουλευτών του ΚΚΕ.