Για να έχουμε, όσο είναι δυνατόν, τα πιο σύντομα αποτελέσματα στην υλοποίηση του α.α.δ.μ., πρέπει όλοι μας (μέλη και φίλοι του ΚΚΕ) να πιστέψουμε τη ρεαλιστικότητά του. Επίσης πρέπει να κατανοήσουμε τους δρόμους από τους οποίους λαϊκά στρώματα θα περάσουν, για να μπούνε στο Μέτωπο. Βασική προϋπόθεση είναι η κατανόηση, ότι η ένταξη κάποιου στο α.α.δ.μ. δε σημαίνει στρατολόγησή του στο Κόμμα. Δε σημαίνει υιοθέτηση της μ-λ αντίληψης, της κομμουνιστικής προοπτικής. Ο πιο αποδοτικός τρόπος, για να κάνει κάποιος το πρώτο βήμα, που μπορεί να τον οδηγήσει στο Μέτωπο, είναι η συμπόρευση σε επιμέρους συσπειρώσεις και συνεργασίες για προβλήματα που τον αφορούν, όπως άλλωστε αναφέρεται και στη θέση 24 των "Θέσεων". Τα αιτήματα αυτών των συσπειρώσεων, εφόσον βρίσκονται σε αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, βοηθάνε, έστω κι αν αφορούν περιορισμένο αριθμό ανθρώπων, να γίνει κατανοητή η ανάγκη του Μετώπου και η φύση του. Αιτήματα γενικά, που αφορούν την Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση, τη διατήρηση στο δημόσιο των ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κλπ., αλλά και επιμέρους θέματα που αφορούν κάποιο συγκεκριμένο κλάδο ή εργοστάσιο ή περιοχή, μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία αγωνιστικών συσπειρώσεων. Σ' αυτούς τους αγώνες οι κομμουνιστές πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε. Ετσι, θα είμαστε πιο πειστικοί, όταν στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε να πείσουμε, ότι πέρα από το επιμέρους πρόβλημα της συσπείρωσης, υπάρχει η ανάγκη της δημιουργίας του α.α.δ.μ., που θα έχει γενικότερη πολιτική βάση. Γιατί βέβαια οι συσπειρώσεις, που αναφέραμε, πρέπει να είναι μόνο το πρώτο βήμα για το Μέτωπο. Μέσα από αυτές θα πρέπει να εξηγούμε τις βασικές αιτίες, που δημιουργούν τα προβλήματα στο λαό μας και που δεν είναι άλλες από την κυριαρχία των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, δηλαδή του καπιταλισμού στη σημερινή του φάση. Θα πρέπει να πείσουμε ότι, ακόμα και το συγκεκριμένο πρόβλημα, που δημιούργησε την αγωνιστική συσπείρωση, έστω κι αν κερδηθεί, δε θα είναι εξασφαλισμένο, αν δεν υπάρξει γενικότερο Μέτωπο πολιτικό, που θα το στηρίζει η πλειοψηφία του λαού μας και θα δουλεύει μόνιμα για τα συμφέροντα των εργαζομένων, σε αντίθεση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Οσο λάθος θα είναι να πιστέψουμε, ότι ξαφνικά όλος ο λαός θα κατανοήσει την ανάγκη του Μετώπου και θα ενταχθεί σ' αυτό, άλλο τόσο θα είναι λάθος να νομίζουμε ότι με κάποιες αγωνιστικές συσπειρώσεις τελειώνουν τα καθήκοντά μας. Αντίθετα η κοινή μας δράση θα πρέπει να μας δίνει τη δυνατότητα να εξηγούμε την ανάγκη μιας αλλαγής στην πολιτική της χώρας μας, την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής εξουσίας με βάση τις αρχές του Μετώπου, που περιγράφονται στο Γ' κεφάλαιο των "Θέσεων". Θα πρέπει ο τελικός μας στόχος να είναι η ενίσχυση του α.α.δ.μ., που θα συσπειρώνει όλα τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, εργατοϋπάλληλους, μικρούς επιχειρηματίες, αγρότες, νέους.

Σ' αυτή την προσπάθεια για τη δημιουργία και ενίσχυση του α.α.δ.μ., πρέπει να ομολογήσουμε ότι έχουμε αρκετές αδυναμίες, που πρέπει να ξεπεράσουμε. Μια πρώτη αδυναμία, που παρουσιάζουν αρκετοί σύντροφοι, είναι ότι, έστω και υποσυνείδητα, επηρεάζονται από την προπαγάνδα για την παντοδυναμία του ιμπεριαλισμού, αλλά και από το σημερινό συσχετισμό δύναμης και κατά βάθος δεν πιστεύουν ότι έχουμε ρεαλιστική πρόταση. Αυτό αποτελεί εμπόδιο στη δράση τους, μείωση της αγωνιστικότητάς τους, δεν παρουσιάζουν επάρκεια στην παρουσίαση των θέσεων του Κόμματός μας. Είναι ανάγκη τέτοιες αδυναμίες να ξεπεραστούν, τόσο με συλλογική προσπάθεια, όσο και από τους ίδιους ατομικά τους συντρόφους. Απαιτούνται συζητήσεις και μαθήματα στις οργανώσεις για την ιδεολογική ισχυροποίηση του Κόμματος. Να γίνει κατανοητό ότι σήμερα αντικειμενικά ο καπιταλισμός αυξάνει τις αντιθέσεις του. Οτι οι ίδιοι οι θεωρητικοί του αγωνιούν για το μέλλον του. Οτι η δημιουργία του Μετώπου και η ανατροπή τελικά του καπιταλισμού, όσο δύσκολη κι αν φαίνεται, είναι σίγουρη. Αλλωστε αντιστάσεις στον καπιταλισμό παρουσιάζονται διεθνώς από λαϊκά κινήματα και γι' αυτό ένα από τα καθήκοντά μας (που βάζουν και οι "Θέσεις") είναι ο συντονισμός και η κοινή δράση των κομμουνιστών διεθνώς. Μια άλλη αδυναμία μας είναι ότι χωρίζουμε ανθρώπους με βάση τη μέχρι σήμερα πολιτική τους τοποθέτηση (νεοδημοκράτης, πασόκος, συνασπισμικός, κλπ.) και αποφεύγουμε τη με επιχειρήματα πολιτική συζήτηση σε μια προσπάθεια να τους πείσουμε. Δε μιλάμε βέβαια για τις άλλες οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις που υπάρχουν σήμερα και έχουν αποδεχτεί την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων και προτείνουν μόνο τρόπους διαχείρισης, αλλά για απλούς ανθρώπους. Ασφαλώς και υπάρχουν περιπτώσεις, που η συζήτηση μαζί τους είναι περιττή (είτε λόγω ταξικής θέσης, είτε λόγω σύνδεσης με τα συμφέροντα του κεφαλαίου), όμως η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας (εργαζόμενοι, πατριώτες, κλπ.) αντικειμενικά έχει συμφέρον να δημιουργηθεί το α.α.δ.μ.. Κανένας δεν είναι για πάντα δεμένος σε κάποια πολιτική παράταξη. Αδυναμία πιστεύω ακόμα ότι έχουμε, από τη μονόπλευρη τάση για αγώνες. Ασφαλώς το καλύτερο όπλο, για να δημιουργήσουμε το Μέτωπο και για να νικήσει τελικά η άλλη φιλολαϊκή πολιτική, είναι οι αγώνες (απεργίες, διαδηλώσεις, κλπ.). Δεν μπορεί να έχουμε ουσιαστικές αλλαγές χωρίς αγώνες. Ομως πολλές φορές οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι για αγώνες. Αυτό δεν πρέπει να μας απογοητεύει. Υπάρχουν διάφορες δράσεις (συλλογή υπογραφών, δικαστικές προσφυγές, ανακοινώσεις στον Τύπο κλπ.), που μπορούν σιγά - σιγά να βοηθήσουν και στην επιτυχία των στόχων μιας συσπείρωσης και τελικά να προετοιμάσουν τους εργαζόμενους για αγωνιστικές εκδηλώσεις. Ολα τα μέσα πρέπει να τα εκμεταλλευόμαστε. Η τυπολατρία επίσης, που παρουσιάζεται πολλές φορές και η αναποφασιστικότητα μερικών συντρόφων, περιορίζει τη δράση μας. Η συλλογικότητα και η εσωκομματική δημοκρατία είναι βασικά στοιχεία κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος, όμως είναι πολλές φορές αναγκαία και η ατομική πρωτοβουλία των μελών μας. Είναι αναγκαίο πολλές φορές, μέσα στα πλαίσια των αποφάσεων του Κόμματος (Συνεδρίων, ΚΕ, Νομαρχιακών κλπ.) να πάρεις κάποιες αποφάσεις, χωρίς να τις έχεις συζητήσει προηγούμενα αναλυτικά στην οργάνωσή σου. Αυτές οι αναστολές πολλές φορές μειώνουν την παρέμβασή μας στην κοινωνία, χάνονται ευκαιρίες για το Μέτωπο. Μια από τις μεγάλες μας δυσκολίες στη συγκρότηση του Μετώπου, είναι η λειψή ενημέρωση και διαστρέβλωση των θέσεών μας, που έχει μεγάλο ποσοστό του λαού μας, μέσα από τα χειραγωγημένα κανάλια της TV και τις αστικές εφημερίδες. Σημαντικό καθήκον όλων μας είναι η κοινωνική επαφή με τον κόσμο και η προσπάθεια να του δώσουμε την αληθινή εικόνα των θέσεών μας. Ο καθένας μας πρέπει και να προπαγανδίζει το "Ριζοσπάστη", τον "902", αλλά και να λειτουργεί σαν "εφημερίδα" και "ραδιοφωνικός σταθμός" του Κόμματος.

Κλείνοντας αυτή τη σύντομη παρέμβαση στον Προσυνεδριακό Διάλογο του 16ου Συνεδρίου μας, θα ήθελα να τονίσω, ότι στη δημιουργία και στη σωστή μελλοντική πορεία του α.α.δ.μ., μεγάλη και βασική σημασία έχει η ενίσχυση του ΚΚΕ. Χωρίς σωστή κατεύθυνση και δραστήριο ΚΚΕ, σωστό Μέτωπο είναι σχεδόν αδύνατο να δημιουργηθεί. Γι' αυτό πρέπει όλοι μας (μέλη, φίλοι του ΚΚΕ) να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για το δυνάμωμα του Κόμματος.