Στην ομιλία του αναφέρει πώς δούλεψε για να το πετύχει. Η ομολογία αυτή έρχεται να επαληθεύσει τη θέση του ΚΚΕ ότι η παλινόρθωση του καπιταλισμού στην πρώην Σοβιετική Ενωση ήταν ανατροπή, ήταν αντεπανάσταση. Αυτό έχει σημασία, γιατί αποδείχνεται και επίσημα, από πρώτο χέρι, ότι ο σοσιαλισμός δεν κατέρρευσε, αλλά τον ανέτρεψε ο ταξικός αντίπαλος, με υπομονή και σχεδιασμό. Δούλεψε από τα μέσα για να πετύχει ό,τι δεν πέτυχε ο χιτλεροφασισμός και οι ιμπεριαλιστές με τους διάφορους τρόπους πίεσης και υπονόμευσης, που προσπαθούσαν να ανατρέψουν τη Σοβιετική Ενωση.

Κι όμως ο σοσιαλισμός έζησε εβδομήντα χρόνια και παρά τα όποια λάθη και αδυναμίες απέδειξε στη ζωή τα πλεονεκτήματά του απέναντι στον καπιταλισμό. Και σήμερα υπάρχουν χώρες, που, μέσα σε ένα δυσμενέστατο συσχετισμό δυνάμεων, προσπαθούν να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό.

Η εργατική εξουσία το 1917 παρέλαβε μία χώρα μισοφεουδαρχική, ένα λαό που ζούσε στην αγραμματοσύνη και στην καθυστέρηση, με τα «τσαρούχια», και είχε δυο θεούς, το θεό και τον τσάρο, και έφτασε αυτό το λαό να είναι πρώτος στα γράμματα, στην επιστήμη, του ανέβασε το πνευματικό και πολιτιστικό του επίπεδο, μέχρι που πρώτος ο σοβιετικός λαός έσπασε το φράγμα του διαστήματος.

Είναι ο σοσιαλισμός με την καθοδήγηση του ΚΚΣΕ, που σήκωσε το κύριο βάρος του Β` Παγκόσμιου Πολέμου, και συνέτριψε το χιτλεροφασισμό και ύψωσε στο Ράιχσταγκ την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο. Είναι το ΚΚΣΕ που διαπαιδαγώγησε και γαλούχησε τους εργάτες, το σοβιετικό λαό, με την αγάπη προς τη σοβιετική πατρίδα, για να δημιουργηθούν ηρωικά κατορθώματα με ηρωίδες πόλεις, όπως το Στάλινγκραντ, η Σεβαστούπολη, το Λένινγκραντ και δεκάδες άλλες. Είναι τα εκατομμύρια των Σοβιετικών που πέθαιναν με το όνομα του ΚΚΣΕ και του Στάλιν στο στόμα.

Ο εχθρός του κομμουνισμού Γκορμπατσόφ δε σεβάστηκε ούτε τα 20 εκατομμύρια νεκρών. Ακόμα μιλάει για «την ανυπόφορη δικτατορία κατά των ανθρώπων», που τάχα υπήρχε στο σοσιαλισμό. Τη «δημοκρατία» του καπιταλισμού τη ζήσαμε και τη ζούμε. Πείνα, χούντες, πόλεμοι, ναρκωτικά, πορνεία, εγκλήματα. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε με ένα δολάριο τη μέρα, όταν άλλοι έχουν δεκάδες δισ. δολάρια. Οταν ο καπιταλισμός δείχνει όλο και πιο πολύ το αιμοβόρο και απάνθρωπο πρόσωπό του.

Ενώ στη Σοβιετική Ενωση, πράγματι υπήρχε δημοκρατία, ο λαός συμμετείχε στη λήψη των αποφάσεων, μέσα από τα Σοβιέτ. Οταν οι ίδιοι οι εργάτες στα εργοστάσια αποφάσιζαν, για τα πλάνα και την ποιότητα της παραγωγής. Και το κυριότερο ο σοσιαλισμός με όλες τις δυσκολίες μέσα σε λίγα χρόνια ανοικοδόμησε την καταστραμμένη από τον πόλεμο Σοβιετική Ενωση και όταν ο Ντε Γκολ το 1946 πήγε στη ΣΕ δεν πίστευε στα μάτια του από τον οργασμό δουλιάς.

Λέει ξετσίπωτα ο Γκορμπατσόφ πως αντικατέστησε όλο το κομματικό δυναμικό, για να ανοίξει ο δρόμος για την προδοσία του. Στο έργο του βρήκε και άλλους συνεργάτες, όπως τους Σεβαρντνάτζε, Γιάκοβλεφ και άλλους που σήμερα κυβερνούν διάφορα κράτη της πρώην ΣΕ με αυταρχικό και φασιστικό τρόπο. Αυτή τη «δημοκρατία» ονειρεύονταν οι εχθροί του κομμουνισμού. Ακόμα αυτός ο απαίσιος άνθρωπος μιλάει και για την Κίνα, ότι πρέπει να ανατραπεί το καθεστώς εκεί. Πρόκειται για πρωτοφανές φαινόμενο μίσους και θρασύτητας.

Πώς έγινε και αναδείχτηκαν και αναρριχήθηκαν οι διάφοροι Γκορμπατσόφ και Σια στην ηγεσία του ΚΚΣΕ; Σίγουρα έλειπε η επαναστατική επαγρύπνηση στην ανάδειξη στελεχών. Η επαγρύπνηση στο Κόμμα πρέπει να στηρίζεται και στη συνεχή διαπάλη με τον οπορτουνισμό και στη σωστή εφαρμογή της θεωρίας μας, του Μαρξισμού - Λενινισμού. Επαγρύπνηση χρειάζεται και για την ανάδειξη στελεχών και μάλιστα όταν πρόκειται για ηγετικές θέσεις - κλειδιά.

Πρέπει να τηρούνται οι αρχές λειτουργίας του Κόμματος που μας δίδαξε ο Λένιν. Ετσι θα μειώνονται οι δυνατότητες του ταξικού εχθρού να προωθήσει τους ανθρώπους του στις γραμμές μας, γιατί αυτό πάντα θα το επιδιώκει. Γιατί είναι σίγουρο ότι αν έτσι λειτουργούσε το κόμμα, θα είχαν ξεσκεπαστεί οι εχθροί και πράκτορες του ιμπεριαλισμού.

Ο ιμπεριαλισμός περνάει κρίση, το απαίσιο εκμεταλλευτικό σύστημα βουτηγμένο στο αίμα των ανθρώπων θα γκρεμιστεί όχι φυσικά από μόνο του, αλλά με την πάλη της εργατικής τάξης και των λαών.

Το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο σοσιαλισμός, της δουλιάς, της ειρήνης και της ευτυχίας των ανθρώπων.