Η Ελλάδα και ιδιαίτερα το βόρειο τμήμα της, από το Βόλο μέχρι την Καβάλα, με αφορμή τη ΝΑΤΟική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία και τη συνεχιζόμενη κατοχή του Κοσσυφοπεδίου, μετατράπηκε μέσα στο 1999 σε μόνιμο ΝΑΤΟικό προγεφύρωμα για τη διέλευση των αμερικανονατοϊκών στρατευμάτων, ενώ οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τέθηκαν στην υπηρεσία αυτών των στρατευμάτων αναλαμβάνοντας ρόλους, όπως τουαλετοφύλακα, καθαρίστριας και τροχονόμου για τη διέλευσή τους από το ελληνικό έδαφος.

Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης εξελίχθηκε η μεγαλύτερη στρατιωτική απόβαση που έχει λάβει χώρα στα Βαλκάνια, από την εποχή του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. Δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και χιλιάδες οχήματα διήλθαν, κυρίως από το λιμάνι και το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης και μέσω της ΠΓΔΜ μπήκαν στο Κοσσυφοπέδιο ως KFOR (πρόκειται για την κατοχική δύναμη Κοσσυφοπεδίου) μετά τους βομβαρδισμούς και την αποχώρηση των γιουγκοσλαβικών στρατευμάτων.

Η κυβέρνηση Σημίτη στην προσπάθειά της να διεκδικήσει την ανάθεση εκ μέρους των Αμερικανών ρόλου τοποτηρητή στην περιοχή των Βαλκανίων και κατ' επέκταση οικονομικού ρόλου για την άρχουσα τάξη της χώρας στη λεηλασία των χωρών της περιοχής, δε δίστασε και συνεχίζει να μη διστάζει να μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα απέραντο στρατόπεδο, σε ένα πολεμικό προγεφύρωμα των ΝΑΤΟικών δυνάμεων και να προσφέρει «γην και ύδωρ» στις δυνάμεις που αιματοκύλησαν τη Γιουγκοσλαβία και ετοιμάζονται να ανάψουν νέες φωτιές στην περιοχή.