ΤΟ ΕΝΑ γυάλινο τέρας «φυτρώνει» μετά το άλλο σε όλο το μήκος της λεωφόρου Κηφισίας. Η υπογραφή, με τεράστιες επιγραφές στα περισσότερα από τα κτίρια, ανήκει στον κατασκευαστή Μπάμπη Βωβό, τα καθαρά κέρδη της επιχείρησης του οποίου το 1998 άγγιξαν τα 960 εκατομμύρια δραχμές. Το πιο σημαντικό μερίδιο ευθύνης, όμως, στην εικόνα γυαλιού και τσιμέντου στην Κηφισίας, ανήκει και στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Αν η λεωφόρος Κηφισίας δεν ήταν... βωβή, θα είχε να πει πολλά για τις μεγάλες εταιρίες που ασκούν πολιτική, ελέγχοντας κυβερνήσεις, υπουργεία, δήμους και άλλους κρατικούς φορείς, για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος τους, ρίχνοντας τόνους τσιμέντου. Θα έλεγε πολλά ακόμα και για το κτήμα ΘΩΝ, που, να σημειώσουμε, το μισό έχει ήδη χτιστεί... (σελίδα 12)

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ του '44. Οταν ο λαός της Αθήνας με τον ηρωισμό του προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τη βάρβαρη ιμπεριαλιστική επέμβαση του αγγλικού ιμπεριαλισμού γράφοντας τη δική του εποποιία. Και όλη η Ελλάδα με κομμένη ανάσα παρακολουθεί τις δραματικές εξελίξεις. Την ίδια στιγμή, παραμονή Χριστουγέννων, 24-27 Δεκέμβρη του '44, ο λαός της Λέσβου γράφει τη δική του εποποιία αποκρούοντας μια άλλη επιχείρηση του αγγλικού ιμπεριαλισμού, να βάλει πόδι στο ηρωικό νησί στέλνοντας τον αυτοκρατορικό αποικιακό στρατό των «μαύρων», των Ινδών (σελίδες 8 - 9)

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ του Πούσκιν έρχεται σε μια μονομαχία για «λόγους τιμής]. Κανένας, όμως, δεν πείστηκε με τις εξηγήσεις αυτές και ο σάλος ήταν πελώριος. Τότε, ο εικοσιτριάχρονος, ανερχόμενος, ριζοσπάστης ποιητής Λερμοντόφ, γράφει τη μαχητικότατη ωδή του «Ο θάνατος του ποιητή», που προδιέγραψε και το δικό του θάνατο, πάλι σε μια σκηνοθετημένη μονομαχία, σε ηλικία μόλις είκοσι επτά ετών (σελίδες 18 - 19)

ΟΠΩΣ κάθε χρόνο, έτσι και φέτος ο «Ριζοσπάστης», στο πλαίσιο της ενημέρωσης των αναγνωστών του, ζήτησε τη συνεργασία του Οικολόγου Καζαμία, για τις εκτιμήσεις του στα μελλούμενα. Σας τις παρουσιάζουμε χωρίς λογοκρισία, ελπίζοντας ότι η Επιτροπή Προσωπικών Δεδομένων δε θα μας βάλει σε περιπέτειες (σελίδες 24 - 25)

ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΟ χριστουγεννιάτικα, σε μια γωνιά της Στοάς Φέξη, στο κέντρο της Αθήνας, βρίσκεται το κατάστημα παιχνιδιών του Στέφανου Δενέγρη. Μικρότερο από τα γνωστά πολυκαταστήματα, πιο παραδοσιακό, λειτουργεί από το 1955. «Οι τιμές των διαφημιζόμενων παιχνιδιών είναι πολύ υψηλές. Είναι έως και 50% πιο υψηλές από αυτές των μη διαφημιζόμενων». Ωστόσο, παρά το υψηλό κόστος των διαφημιζόμενων παιχνιδιών, αυτά κάνουν τις μεγαλύτερες πωλήσεις καθώς είναι αυτά που προτιμούν περισσότερο τα παιδιά. Σαν πωλητής θα ήθελα να προτείνω παιχνίδια δημιουργικά, που αναπτύσσουν τη φαντασία των παιδιών, αλλά μας έχουν αφοπλίσει. Δεν μπορούμε να προωθήσουμε το παιχνίδι σκέψεων, όταν παιδιά και γονείς κατακλύζονται από τις διαφημίσεις φανταχτερών παιχνιδιών» (σελίδα 36)

Η ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ τελετή της Συνόδου του ΠΟΕ στο ΣΙΑΤΛ (1), στις δυτικές ακτές του βορρά των ΗΠΑ, καθυστέρησε εξαιτίας των μεγάλων και πολύμορφων διαδηλώσεων που έγιναν στις 30/11/99 στο κέντρο της πόλης και που συνεχίστηκαν με διάφορους τρόπους σ' όλη τη διάρκεια της Συνόδου. Οι διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων αντιπρόσωποι εργατικών, γεωργικών και άλλων οργανώσεων απ' όλες τις χώρες του κόσμου, εξέφρασαν έντονα την αντίθεσή τους για τα προετοιμασμένα σχέδια καταστροφικών αποφάσεων, που, παρ' όλες τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις, μαγειρεύτηκαν στη Σύνοδο αυτή. Ετσι, εμπόδισαν την προσέλευση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν και της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ, παρόλο που δέχτηκαν τη σφοδρή επίθεση των δυνάμεων καταστολής (σελίδες 42 - 43)