Η επιστήμη είχε πάντα στενή σχέση με την κυρίαρχη ιδεολογία, είχε πάντα ταξικό χαρακτήρα , στενή σχέση με τους κυρίαρχους θεσμούς και υπηρετούσε τους στόχους του εκάστοτε οικονομικο-κοινωνικού συστήματος.

Η ΕΕ δεν άφησε έξω από τους σχεδιασμούς της την επιστήμη και κυρίως τους τομείς Παιδείας , Ερευνας , Υγείας. Οσο η επιστήμη παίζει όλο και πιο καθοριστικό ρόλο σαν παραγωγική δύναμη, τόσο υποτάσσεται στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου με διπλό στόχο την αύξηση της κερδοφορίας αφ' ενός και την χειραγώγηση των συνειδήσεων της νεολαίας αφ' ετέρου για την μακροημέρευση του συγκεκριμένου οικονομικού συστήματος.

Η θεμελιακή συνθήκη του Μάαστριχτ εξειδικεύτηκε στη συνέχεια μέσα από τις συνθήκες της Μπολόνια , Πράγα , Λισαβόνας...με διάφορες οδηγίες στην κατεύθυνση του ενιαίου χώρου στην παιδεία. Η υλοποίηση έγινε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με την συναπόφαση και την συνευθύνη και των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, που στις Βρυξέλλες συναποφάσιζαν, εγκαλούσαν για καθυστερήσεις στην υλοποίηση και εκ των υστέρων καταγγέλλουν τ' αποτελέσματα αυτών των πολιτικών.

Μοχλοί η χρόνια συστηματική και οργανωμένη υποχρηματοδότηση, τα ΕΠΕΕΑΚ , ο νόμος - πλαίσιο , η αποκέντρωση, τα αναλυτικά προγράμματα, τα βιβλία, οι οδηγίες κ.ά. Ωραία, εύηχα, υποκριτικά λόγια που κρύβουν το χαρακτήρα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, στην έρευνα, υγεία, πρόνοια και την προσαρμογή τους στις ανάγκες της οικονομίας για ευέλικτο καταρτίσιμο φτηνό εργατικό δυναμικό.

Αμεσες συνέπειες, η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα, ακριβοπληρωμένα από τα λαϊκά στρώματα, πτυχία χωρίς αντίκρισμα και επαγγελματικά δικαιώματα αλλά με δήθεν «προσόντα» και «δεξιότητες», εκπαιδευτικά ιδρύματα και έρευνα σε απευθείας σύνδεση για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, του ΝΑΤΟ και άλλων ευαγών ιδρυμάτων. Και επειδή το καρότο δεν αρκεί, υπάρχει και το μαστίγιο των μαθητοδικείων, του τρομονόμου, της κατάργησης του ασύλου και τέλος οι κλήσεις Πανεπιστημιακών στους εισαγγελείς κατ' εντολή Σανιδά.

Στην υγεία και την πρόνοια έχουμε καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, υποβάθμιση του δημόσιου τομέα, και χρηματοδότηση μέσω επιδότησης του ιδιωτικού τομέα υγείας. 25.000 κενές θέσεις νοσηλευτών και γιατρών , θάνατοι λόγω έλλειψης κρεβατιών στις ΜΕΘ, έλλειψη ουσιαστικά πρωτοβάθμιας υγείας, μετατροπή των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις...

Οι άνθρωποι του πνεύματος, οι επιστήμονες γενικότερα, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε αδιάφοροι σ' αυτή τη βαρβαρότητα. Ακόμα και αν έχουμε διαφωνίες με την πολιτική του ΚΚΕ, ξέρουμε και από τις φυσικές και κοινωνικές επιστήμες , αυτό που ο λαός ζει καθημερινά στο πετσί του, ότι τα προβλήματα έχουν αιτίες και στη συγκεκριμένη περίπτωση την ΕΕ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συμβάλλουν στις συνέπειες της πολιτικής που και οι ίδιοι ψήφισαν αλλά υποκριτικά καταγγέλλουν. Ξέρουμε ότι γιατρειά θα 'ρθει μόνο όταν χτυπηθεί η αιτία της αρρώστιας, το «κακό σπυρί» και τα «δορυφορικά κύτταρα».

Σήμερα με την εξέλιξη των επιστημών παράγεται τεράστιος πλούτος, οι δυνατότητες για να βελτιωθούν όλοι οι τομείς της ζωής του λαού είναι τεράστιες. Η επιστήμη εξ ορισμού οφείλει να είναι κοινωνική, να βοηθάει στη λύση σύγχρονων προβλημάτων σε όφελος της πλειοψηφίας του λαού (αντισεισμική θωράκιση , αντιμετώπιση ασθενειών, περιβαλλοντολογικά προβλήματα, διατροφή, κοινωνιολογικής φύσης...). Πρέπει και μπορεί κυρίως να συμβάλλει στα πλαίσια κεντρικού σχεδιασμού για έρευνα, παιδεία, υγεία - πρόνοια ενταγμένες σ' ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν τομέα κοινωνικής πολιτικής, αλλά και οικονομικής ανάπτυξης σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Οι επιστήμονες και οι διανοούμενοι μπορούμε να συμβάλλουμε και με την ψήφο μας ώστε να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις να ανταμώσει και να δυναμώσει το κίνημα γΓια μια παιδεία στην υπηρεσία του λαού, αγκαλιά με το ταξικό εργατικό κίνημα και τους άλλους εργαζόμενους, ενάντια στην πολιτική που κάνει τη ζωή μας μίζερη, για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση».