«Ενα κόμμα του 21ου αιώνα», «ανοικτό κόμμα», «νέες δομές και σύγχρονος τρόπος λειτουργίας». Αυτά και άλλα παρόμοια εύηχα και παχιά λόγια ακούγονται από τα στελέχη της ΝΔ όταν μιλούν για την επιχειρούμενη «ανασυγκρότηση» του κόμματος με αφορμή την εκλογή του προέδρου από την οργανωμένη βάση, αλλά βέβαια η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Αυτό που κάνει η ΝΔ αντιγράφοντας το μοντέλο που εφάρμοσε πρώτο το ΠΑΣΟΚ με την εκλογή του Γ. Παπανδρέου, δεν είναι παρά ένα βήμα προσαρμογής του (δι)κομματικού συστήματος στις σύγχρονες συνθήκες διαιώνισης της κυριαρχίας της πλουτοκρατίας. Σε αυτές τις συνθήκες τα κόμματα διαχείρισης «μεταλλάσσονται» σε κόμματα που λειτουργούν στα πρότυπα των Ανώνυμων Εταιρειών. Ο αρχηγός, με την ισχυρή νομιμοποίηση που του προσφέρει η απευθείας εκλογή από τη «βάση», διαχειρίζεται εν λευκώ όλα τα θέματα, χρησιμοποιώντας ένα στενό κύκλο συνεργατών του. Η πολιτική είναι μία και δεδομένη, ενώ συγκεκριμένες λύσεις για προβλήματα διαχείρισης που παρουσιάζονται θα ανατίθενται στους λεγόμενους «ειδικούς» βγαλμένους από τα επιτελεία των επιχειρηματιών. Οπως τώρα κάμποσοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Τέτοια κόμματα, όπως είναι ευνόητο, δε χρειάζονται κομματικό μηχανισμό, πολύ περισσότερο που δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να αυτονομηθούν έναντι των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Τα κομματικά όργανα ουσιαστικά καταργούνται και παίζουν μόνο διακοσμητικό ή συμβουλευτικό ρόλο. Αν αυτά είναι τα κόμματα του 21ου αιώνα, τότε σε τι διαφέρουν από τα κόμματα - υπηρέτες του 19ου αιώνα;